ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5336

ในขณะที่เย่เฉินเตรียมพร้อมที่จะกลั่นยา หงฉางชิงก็กลับไปถึงโรงแรมที่เป็นที่พักของตัวเองแล้วเหมือนกัน 

เขาเหมือนเป็นโจรยังไงอย่างนั้น เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่โรงแรมอย่างเร่งรีบ แล้วรีบมุดเข้าไปในลิฟต์ กลับไปถึงห้องพักของตัวเองเหมือนวิ่งหนีอะไรสักอย่าง

ทันทีที่เดินเข้าไปในห้องพัก เขาก็ทำการล็อคประตูจากด้านใน อีกทั้งแขวนตะขอป้องกันการขโมย จากนั้นเขาก็ยังไม่ไว้วางใจ ก่อนจะยกโต๊ะชาในห้องไปแนบติดกับประตูอย่างแน่นหนา 

หลังจากทำเรื่องทั้งหมดนี้เสร็จสรรพ หงฉางชิงก็กลับไปถึงห้องนอนอย่างอดใจรอไม่ไหว ทำการปิดม่านหน้าต่างให้มิดชิด จากนั้นถึงจะนำยารักษาหัวใจที่เก็บไว้ตรงกระเป๋าหน้าอกออกมา

หงฉางชิงก็ทราบวิชากลั่นยาแบบผิวเผินเช่นกัน เพราะฉะนั้นเพียงแวบเดียวเขาก็ดูออกแล้วว่ายาที่เย่เฉินให้ตัวเองนั้นไม่ใช่ของธรรมดา

อย่างน้อยสีสันและกลิ่นหอมของยาเม็ดนี้ ก็แข็งแกร่งกว่ายาที่ตัวเองเคยกลั่น รวมไปถึงยาต่ออายุที่บรรพบุรุษเต๋าไท่เจินสืบทอดต่อกันมาเสียอีก

หลังจากหงฉางชิงที่ตื่นเต้นดีใจอย่างยิ่งเพ่งมองยาเม็ดนี้อย่างพินิจหนึ่งรอบ เขาก็ใส่มันเข้าไปในปากอย่างอดใจรอไม่ไหว

ทันทีที่ใส่ยาเข้าไปในปาก ยังไม่รอให้เขาได้กลืนกินลงไป ตัวยาก็กลายเป็นฤทธิ์ยากลุ่มหนึ่งไหลเข้าไปในท้องแล้ว

หงฉางชิงอุทานในใจ: “นะนี่……เหล่าจู่ซือพูดมาโดยตลอดเลยว่ายาที่ดีควรจะละลายทันทีหลังจากใส่เข้าไปในปาก มีแต่ยาที่ละลายทันทีหลังจากใส่เข้าไปในปาก ถึงจะนับเป็นยาที่บริสุทธิ์ที่สุด เมื่อก่อนฉันยังไม่เชื่ออยู่เรื่อยเลย ทว่าดูจากตอนนี้แล้ว เหล่าจู่ซือไม่เคยโกหกฉันมาก่อนจริง ๆ!”

ทันทีที่รู้สึกทอดถอนใจจบ เขาก็รู้สึกว่ามีฤทธิ์ยาที่ยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้นมาในท้อง 

พลังที่มากมายมหาศาลเหมือนดั่งคลื่นยักษ์ซัดกระหน่ำเข้ามา ทำให้เขาต้องรวบรวมสติทั้งหมดเพื่อรับมือกับมันกะทันหัน!

โชคดีที่ถึงแม้พลังนั้นจะซัดสาด แต่ทั้งร่างกายเขากลับนุ่มนวลมาก ไม่เหมือนพลังที่ไม่สามารถควบคุมได้ ราวกับจะซัดกระหน่ำให้ร่างแหลกแตกสลายตลอดเวลา