ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 535
บทที่ 535
ตอนนี้เย่เฉินพึ่งกินข้าวเย็นเสร็จ กำลังจะเข้าไปเก็บจานกับตะเกียบในครัว ก็เห็นฉินกางโทรมาพอดี เขาเลยกดรับสาย： “ประธานฉิน มีเรื่องอะไรเหรอ？”
ฉินกางรีบตอบทันที： “อาจารย์เย่ มีเรื่องหนึ่ง ผมกับประธานหวังและก็หงห้าพึ่งคุยกัน รู้สึกว่าต้องรายงานคุณ”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ ： “มีเรื่องอะไรพูดมาได้เลย ไม่ต้องเกรงใจผม”
ฉินกางรีบพูดทันที： “โอเค งั้นผมก็จะบอกตามตรงเลยนะ วันนี้ท่านประธานอู๋ตงไห่ ตระกูลอู๋จากซูหางได้จัดงานเลี้ยงที่เทียนเซียงฝู่และได้เชิญบรรดาผู้รับผิดชอบตระกูลใหญ่ๆ มาด้วย รวมถึงผม หวังเจิ้งกาง และก็หงห้าสามคน เขาได้กำชับพวกเราเรื่องบางอย่าง พวกเรารู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มีบางอย่างแปลกๆ เลยตัดสินใจมาเล่าให้คุณฟัง”
พอได้ยินว่าตระกูลได้เลี้ยงข้าวพวกเขา เย่เฉินจึงถามขึ้น： “ตระกูลอู๋เรียกพวกคุณไปพบเรื่องอะไร？”
ฉินกางจึงอธิบาย： “อู๋ฉีลูกชายตระกูลอู๋ได้เกิดเรื่องขึ้น ตระกูลอู๋กำลังหาเบาะแส จับกุมคนที่ทำร้ายลูกเขา เมื่อครู่ผมได้โทรคุยกับเอ้าเสวี่ยน หล่อนได้เล่าให้ผมฟังหมดแล้ว ตอนนี้ตระกูลอู๋ต้องการหาตัวคุณอยู่.......”
เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดขึ้น： “เรื่องที่เกิดกับอู๋ฉีนั้นผมเป็นคนทำเอง เพราะว่าผมไม่พอใจกับลักษณะนิสัยของเด็กคนนั้น ถ้าคบหาดูใจกับผู้หญิงก็ไม่เป็นไร แต่จงใจหลอกลวงคนอื่น แถมยั้งทำร้ายผู้หญิงอีก แบบนี้มันปล่อยไว้ไม่ได้ ดังนั้นผมก็เลยสั่งสอนเขา อย่างน้อยต่อไปเขาจะได้ไปทำร้ายใครอีกไม่ได้”
ฉินกางตกใจทันที
แต่ไม่ใช่เพราะว่าตกใจในสิ่งที่เขาทำ แต่ตกใจที่เขายอมรับตามตรงแบบนี้
เหมือนกับว่า ในสายตาของเย่เฉิน ที่ทำให้ลูกชายรองของตระกูลอู๋เป็นแบบนี้ เหมือนไม่ต่างอะไรกับการบีบมดให้ตาย และก็ดูไม่ได้สนใจสิ่งที่จะตามมาด้วย
เขาอดคิดไม่ได้เลยว่า ที่จริงแล้วเย่เฉินนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน？ขนาดต้องเผชิญหน้ากับตระกูลอู๋ เขาก็ดูไม่สนใจอะไรเลย？！
ที่เจียงหนาน ใครพูดถึงตระกูลอู๋ ก็ต้องให้เกียรติและเคารพพวกเขาอย่างมาก แต่อาจารย์เย่กลับไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา
ฉินกางจึงเล่าให้ฟัง： “ดูเหมือนตระกูลอู๋ ต้องการจะให้อู๋ซินกับซ่งหวั่นถิงแต่งงานกัน แต่ว่า ตามที่พวกนั้นพูด คุณหนูซ่งเคยบอกพวกเขาไปแล้ว ว่าตัวเองมีคนที่ชอบแล้ว ดังนั้นตระกูลจึงอยากให้พวกเราช่วยตามหาคนคนนั้นให้ด้วย.....”
เขาพูดพลางถามขึ้นเพื่อลองเชิง： “อาจารย์เย่ คนที่คุณหนูซ่งชอบคนนั้น เป็นคุณใช่ไหม？”
เย่เฉินนิ่งไป แล้วจึงพูดขึ้น： “เรื่องนี้อย่าพูดมั่วซั่ว ผมเป็นคนที่ผ่านการแต่งงานมาแล้ว ถ้าหากว่าพูดเรื่องนี้ออกไปมั่วๆ ถ้าคนอื่นได้ยินเข้า จะทำให้ชื่อเสียงของฝ่ายหญิงเสียหายได้”
ฉินกางจึงรีบพูดขึ้นทันที： “อาจารย์เย่พูดถูก เรื่องนี้ต่อไปผมจะไม่พูดสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว！”
“ดี” เย่เฉินจึงพูดเสียงเรียบ： “พอแล้ว พวกคุณสามคนก็ไม่ต้องกังวลเรื่องผมมาก ควรทำอะไรก็ทำเถอะ อย่าไปใส่ใจมากเลย ก็แค่ตระกูลอู๋กระจอกๆ จะทำอะไรผมได้”
-----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...