ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5351

เย่เฉินในเวลานี้ ลูบกระเป๋ากางเกงโดยสัญชาตญาณ

แหวนที่หลินหว่านเอ๋อร์มอบให้เขา จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่เข้าใจว่ามีไว้ทำอะไร แต่เขาก็ได้นำแหวนวงนี้ติดตัวไว้ตลอดเวลา กลัวว่าของชิ้นนี้จะเกิดความเสียหาย หรือถูกตนเองทำหาย

สาเหตุที่เย่เฉินให้ความสำคัญกับของชินนี้มากนั้น ไม่ใช่เพราะมันมีค่ามหาศาล แต่เป็นเพราะตนเองได้ใส่ปราณทิพย์ลงไปมากมาย หากคิดปราณทิพย์เป็นกำลังแรงงาน เท่ากับว่าตนเองได้ขายแรงงานให้กับเจ้านี่มาประมาณสามปี แถมยังไม่จ่ายค่าแรงเขาสักแดงเดียว

เพราะฉะนั้น เขาย่อมจะไม่ยอมให้ของสิ่งนี้หลุดจากการควบคุมของตนเอง

คลำดูที่นอกกระเป๋ากางเกง มั่นใจว่าแหวนยังอยู่ เย่เฉินก็วางใจลง ทว่าภายในใจกลับอดไม่ได้ที่จะนึกถึงหญิงสาวที่ชื่อหลินหว่านเอ๋อร์คนนั้นขึ้นมา

คิดอย่างไรเขาก็ไม่เข้าใจ แหวนวงนี้ และหญิงสาวคนนั้น ทั้งสองมีความพิเศษอะไรกันแน่ ถึงทำให้ผู้มีพระคุณขององค์กรพั่วชิงให้ความสำคัญเช่นนี้

เย่เฉินรู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เสียใจที่ไม่ได้ถามหลินหว่านเอ๋อร์ให้ละเอียดตอนอยู่ที่ยุโรปเหนือ ตอนนั้นตนเองมีปราณทิพย์ทำจุดสังเกตทางจิตวิทยาให้นางได้แล้ว ควรที่จะพานางไปยังที่ปลอดภัยก่อน จากนั้นก็ซักไซ้ถามนางในสิ่งที่ต้องการรู้

ในตอนนี้ ไม่รู้ว่าหลินหว่านเอ๋อร์ไปอยู่ที่ไหนแล้ว คิดจะคลายความสงสัยที่มีอยู่ พูดได้ว่ามันเป็นสิ่งที่ยากมาก

เฝิงจื่อต้งไม่รู้ว่า คนในองค์กรพั่วชิงต่างก็พยายามหาวิธีให้ได้แหวนวงนี้ไปครอง ซึ่งตอนนี้ได้อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเย่เฉิน

ในสายตาของเขา เย่เฉินเป็นเพียงลูกชายของสหายเก่า ทั้งยังพ่อแม่ต่างก็ล่วงลับไปหมดแล้ว เป็นธรรมดาที่ค่อนข้างจะเอาใจใส่ ดังนั้นจึงกล่าวกับเย่เฉินขึ้นมา: “เย่เฉิน ฉันได้ข่าวมาว่า ระยะนี้องค์กรพั่วชิงมีความเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ นายเคยมีเรื่องบาดหมางกับองค์กรพั่วชิง องค์กรพั่วชิงจะต้องพยายามคิดวิธีหาตัวนายออกมาให้ได้แน่ ดังนั้นจะต้องระมัดระวังตัวให้มาก”

เย่เฉินถามด้วยความอยากรู้: “คุณอาเฝิง องค์กรพั่วชิงมีความเคลื่อนไหวครั้งใหญ่อะไรเหรอครับ?”

เฝิงจื่อต้งกล่าว: “ฉันไม่รู้รายละเอียดหรอก แต่พ่อฉันบอกกับฉันว่า ท่านเอิร์ลทั้งสี่ขององค์กรพั่วชิงได้ทยอยปรากฏตัวแล้ว เป็นการดำรงอยู่ที่แข็งแกร่งที่สุดของกองกำลังใต้บังคับบัญชาของผู้มีพระคุณ แถมฝีมือยังเหนือกว่านักบู๊ไปนานแล้ว สามารถเอาศีรษะของนายพลท่ามกลางกองทัพนับหมื่นนายได้ หากผู้ใดตกเป็นเป้าหมายของพวกเขา เกรงว่าคงยากที่จะรอดไปได้!”

“เอาศีรษะของนายพลท่ามกลางกองทัพนับหมื่นนาย?” เย่เฉินขมวดคิ้วพูดซ้ำอีกหนึ่งรอบ แอบคิดอยู่ในใจ: “ท่านเอิร์ลทั้งสี่นี่ คงเชี่ยวชาญด้านปราณทิพย์เหมือนกันกับฉัน หากมีฉันคนเดียวที่ตกเป็นเป้าหมายของพวกเขา ฉันก็พอมีความมั่นใจที่จะต่อสู้กับพวกเขาอยู่บ้าง แต่ถ้าหากคนรอบกายก็ตกเป็นเป้าหมายของพวกเขาด้วย เกรงว่าฉันคงไม่สามารถแยกร่างช่วยได้ทุกทาง......”