ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5354
เย่เฉินไม่ได้กลัวท่านเอิร์ลทั้งสี่ขององค์กรพั่วชิงเลย สิ่งที่เขากังวลคือ สถานที่เหลือบ่ากว่าแรง อยู่เหนือการดูแลของเขาอย่างไซปรัสกับซีเรีย จะถูกโจมตีจากคนพวกนี้ในวันใดวันหนึ่ง
โดยเฉพาะไซปรัส
ทหารหน่วยกล้าตาย และทหารม้ากล้าพวกนั้น รวมทั้งคนในครอบครัว และลูก ๆ ของพวกเขา เดิมที่ก็มีชะตากรรมอันน่าสลดใจอยู่แล้ว หากถูกท่านเอิร์ลทั้งสี่พบเห็นความผิดปกติเข้า จะต้องประสบกับเคราะห์กรรมอย่างแน่นอน
เพราะฉะนั้น เย่เฉินต้องการให้ว่านพั่วจวินเอาไว้อย่างรอบคอบ โดยเฉพาะไซปรัส หากอีกฝ่ายหาเบาะแสตามเส้นทางของหลินหว่านเอ๋อร์ ไซปรัสต้องเป็นเป้าหมายที่อีกฝ่ายไม่มีทางมองข้ามอย่างแน่นอน
ตามความคิดของเย่เฉิน ว่านพั่วจวินจะต้องรีบทำเวลา ติดตั้งระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ที่ไซปรัสโดยเร็ว ทันทีที่อีกฝ่ายมาหาเรื่อง ก็ใช้การโจมตีแบบอิ่มตัว ระเบิดมันให้เป็นเถ้าธุลี จากนั้นก็เริ่มดำเนินตาม “แผนคว่ำรัง(แผนการทำลายล้าง)” ที่เขาวางไว้ทันที
แผนคว่ำรังที่ว่า ก็คือการอพยพคนทั้งหมดออกจากเหมืองแร่ทองแดง จากนั้นก็ระเบิดทำลายเหมืองแร่ทองแดงเสีย
เนื่องจากเหมืองแร่ทองแดงอยู่ใกล้กับแนวฝั่งทะเล ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดของการอพยพก็คือมุ่งหน้าสู่ทะเลอันกว้างขวาง
บนโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นทางบก หรือทางอากาศ ล้วนยากที่จะซ่อนร่องรอยของตัวเอง ส่วนทะเลอันกว้าง เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในการลบล้างร่องรอยทั้งหมด
ถึงตอนนั้น ผู้มีพระคุณขององค์กรพั่วชิง จะต้องเจอกับบททดสอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาอย่างแน่นอน ท่านเอิร์ลคนหนึ่งหายไปจากโลก และผู้คนในฐานทหารหน่วยกล้าตายก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย และไม่ว่าเขาจะสืบหายังไง ก็ไม่พบเจออะไรเลย นี่มันต้องทำให้เขางงกับชีวิตอย่างแน่นอน หลายเดือนหลังจากนั้น ของต้องทำให้เขานอนหลับไม่สนิทเป็นแน่
ดังนั้น เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จู่ ๆ เย่เฉินก็รู้สึกเต็มไปด้วยความเฝ้ารอสำหรับแผนคว่ำรัง
เมื่อก่อนตอนอยู่ที่นครนิวยอร์กก็ดี หรือยุโรปเหนือก็ช่าง เป็นเพียงการโจมตีเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อองค์กรพั่วชิงเท่านั้น แต่ทันทีที่แผนคว่ำรังได้เกิดขึ้นจริง สำหรับองค์กรพั่วชิงแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับการถูกคนลอบยิง อยู่ในผืนป่าอันมืดสนิท ไม่เพียงทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ยิ่งสามารถทำให้พวกเขาขวัญหนีดีฝ่อ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...