ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5365

หงฉางชิงได้ยินดังนั้น ก็ชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ : “อาจารย์เย่ล้อเล่นเก่งจริง ๆ ถึงฝีมือของผมจะห่างจากอาจารย์เย่มาก แต่อย่างน้อยก็เพราะพึ่งพาคุณ ถึงได้บรรลุแดนสว่างชั้นสูงสุด......”

เย่เฉินแสร้งกล่าวตามด้วยความตกใจ: “อ้อ? จริงเหรอ? ทำไมผมดูไม่ออกเลยว่าคุณอยู่ในแดนสว่างชั้นสูงสุด?”

หงฉางชิงยิ้มเข้าสู้พลางกล่าว: “คุณลืมง่ายจริง ๆ เลย......โอสถที่คุณมอบให้ผมเองกับมือ คุณคงจะไม่ลืมแล้วนะครับ?”

เย่เฉินพยักหน้า: “ผมจำโอสถที่มอบให้คุณได้ แต่คุณบรรลุถึงแดนสว่างชั้นสูงสุดตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ?”

หงฉางชิงไม่รู้ว่าเย่เฉินหมายความว่าอย่างไร ภายในใจรู้สึกขนลุกเล็กน้อย ปากก็ได้แต่พูดว่า: “อาจารย์เย่......คุณ......คุณโกรธผมแล้วหรือเปล่าครับ......ที่จริงถ้าคุณไม่อยากให้ผมกลับอเมริกา ผมก็ยินดีที่จะอยู่รับใช้ที่ข้างกายคุณ......”

เย่เฉินกล่าวด้วยท่าทางจริงจัง: “ไม่ ๆ ๆ อาจารย์หงเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้โกรธคุณ และคุณก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ทำงานให้ผมที่นี่ด้วย ผมหมายความว่า คุณมีผลการฝึกตนอยู่แค่นักบู๊ห้าดาวจริง ๆ เส้นลมปราณทั้งแปดเส้นของคุณยังเหลืออีกสามเส้นที่ไม่เปิด คุณไม่รู้ตัวเองเลยเหรอ?”

“หา? จะเป็นไปได้ยังไง......” หงฉางชิงกล่าวประโยคนี้ออกมาโดยสัญชาตญาณ จากนั้นก็หลับตาลงเล็กน้อย ขับเคลื่อนชี่แท้ที่อยู่ในร่างกาย สุดท้ายกลับพบด้วยความตกใจว่า เส้นลมปราณที่เปิดแล้วทั้งแปดเส้นของตน กลับถูกปิดเอาไว้สามเส้นอย่างไม่มีสาเหตุ!

เส้นลมปราณถูกปิด ความแข็งแกร่งจะต้องรุดถอยหลังก้าวใหญ่ เส้นลมปราณแปดเส้นถูกปิดเอาไว้สามเส้น ความแข็งแกร่งลดลงไปกว่าครึ่งเลยก็ว่าได้!

หงฉ่างชิงหวั่นใจจนเหงื่อไหลอาบหน้า ปฏิกิริยาแรกของเขา นอกจากตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ก็คือคิดว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้นัก!