ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5366
กล่าวไป เย่เฉินก็แกล้งทำเป็นพึ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ ตบหน้าฝากแล้วกล่าว: “ขอโทษทีนะอาจารย์หง อาจเป็นเพราะรถคันนี้ของผมมีปัญหา รถของผมคันนี้มีความสามารถพิเศษอย่างหนึ่ง ก็คือใครนั่งที่นั่งข้างคนขับ รถคันนี้ก็จะทำให้เส้นชีพจรของเขาค่อย ๆ ปิดลง และผลการฝึกฝนของเขาก็จะต่ำลงเรื่อย ๆ ดังนั้นผมแนะนำให้คุณรีบลงจากรถดีกว่า ป้องกันไม่ให้ผลการฝึกฝนต่ำลงไปอีก”
หงฉางชิงแทบจะร้องไห้แล้วจริง ๆ ท่าทางของเขาขี้เหร่กว่าร้องไห้เป็นหมื่นเท่า เขากล่าวอ้อนวอน: “อาจารย์เย่ครับ อย่าล้อผมเล่นเลยนะครับ ผมไม่ใช่เด็กสามขวบเสียหน่อย จะเชื่อเรื่องไร้สาระแบบนี้ได้ยังไง......”
เย่เฉินยิ้มกล่าว: “คุณไม่เชื่อจริง ๆ เหรอ?”
หงฉางชิงพยักหน้าเอาเป็นเอาตาย: “ผมไม่เชื่อจริง ๆ!”
เย่เฉินยิ้มอ่อน ๆ ชี่แท้ส่วนหนึ่งไหลเข้าสู่ร่างกายของหงฉางชิง และปิดชี่แท้ของเขาเอาไว้อีกสาย
จากนั้น เย่เฉินก็กล่าวขึ้นมาอย่างจริงจัง: “คุณดูสิ ผมบอกแล้วคุณก็ไม่เชื่อ ตอนนี้กลายเป็นสี่ดาวแล้วเห็นไหม?”
หงฉางชิงได้ยินดังนั้น ก็ขับเคลื่อนชี่แท้อีกครั้ง คราวนี้สีหน้าซีดขาวลงไปในทันที!
เขาคิดไม่ถึงว่า แค่สนทนากันไม่กี่ประโยค เส้นชีพจรของตนก็ถูกปิดลงอีกสาย!
หงฉางชิงกล่าวด้วยความเจ็บปวด: “อาจารย์เย่......ล้วนเป็นเพราะผมไม่เข้าใจสถานการณ์ คุณเป็นคนที่มีพลังวิเศษ สามารถปิดเส้นลมปราณของผมได้ภายในชั่วพริบตา ฝีมืออยู่เหนือผมอีกมากนัก หรือกระทั่งที่ว่าอยู่เหนือบรรพบุรุษของเต๋าไท่เจินด้วยซ้ำ คุณจะอยากได้วิชาเน่า ๆ นี้ไปทำไมอีกครับ......”
กล่าวไป หงฉางชิงก็กล่าวต่อ: “นอกจากนี้ ก็เหมือนกับที่คุณพูด วิชาเต๋าไท่เจินของผมจะต้องมีช่วงโหว่ขนาดใหญ่อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มียอดฝีมือแดนมืดเลยในหลายปีมานี้ หากผมมอบวิชาเต๋าไท่เจินให้คุณ คุณก็สามารถช่วยโปะช่องโหว่ให้ได้......ถึงตอนนั้นสำหรับเต๋าไท่เจินของเรา จะต้องเป็นเรื่องดีที่พบได้ยากอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินอดทนฟังจนจบ ยิ้มอ่อน ๆ จากนั้นก็ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ส่ายหน้ากล่าว: “อาจารย์หง โบราณว่าคำสั่งครูบาอาจารย์อย่าได้ขัดขืน ผมแนะนำว่าอย่าทำให้บรรดาอาจารย์บรรพบุรุษผิดหวังเสียใจเลยจะดีกว่า”
กล่าวไป เขาก็มองดูเวลา แล้วเอ่ยขึ้น: “อาจารย์หง ผมมีธุระ ต้องไปที่ช็องเซลีเซียนสปาหน่อย อีกอย่าง รถคันนี้ของผมอาจจะไม่ชอบคุณ ดังนั้นคุณก็อย่านั่งเลยนะ คุณเรียกรถกลับไปยังที่พักก่อน พอผมเตรียมเครื่องบินเศษแล้วจะให้คนแจ้งคุณไป ผมไปก่อนนะ บ๊ายบาย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...