ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5368

มีอยู่บางเวลา เขาเคยคิดที่จะโทรหาคุณยายของเย่เฉิน ให้ท่านมาช่วยตัดสินความเป็นธรรมให้

แต่พอนึกดูอีกที เขาก็คิดว่าตัวเองจะจะใจร้อนทำอะไรแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

เพราะเมื่อก่อนเย่เฉินได้สั่งกับตัวเองแล้ว ห้ามบอกฐานะของเขาให้คุณยายของเขารู้อย่างเด็ดขาด หากตนทำผิดทั้ง ๆ ที่รู้ เมื่อทำให้เย่เฉินโมโหขึ้นมาจริง ๆ อย่างว่าแต่เส้มลมปราณถูกปิดสี่เส้นเลย อาจต้องจบชีวิตลงในมือขอเขาก็ได้

หงฉางชิงที่หมดอาลัยตายอยาก คิดไปคิดมาก็ยังรู้สึกว่าตนเองต้องหาวิธีทำให้เย่เฉินยกโทษให้ตนเองให้ได้ มีเพียงเช่นนี้ถึงจะนำผลการฝึกฝนที่เคยมีอยู่ของตนเองกลับมาได้

ดังนั้น เขาก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่า เมื่อครู่เย่เฉินได้บอกว่าจะพาเขาไปยังช็องเซลีเซียนสปา จึงรีบลุกขึ้นมาทันที และเรียกรถแท็กซี่อยู่ข้างทาง

คนขับแท็กซี่เคยเห็นชายชราสวมชุดนักพรตแบบนี้เป็นครั้งแรก อีกทั้งหงฉางชิงมีราศีของเทพเซียนอยู่จริง ๆ เมื่อเห็นเขาขึ้นรถ จึงเอ่ยถามขึ้นมาด้วยท่าทางเคารพนอบน้อม: “นักพรตท่านนี้ ต้องการไปที่ไหนเหรอครับ?"

หงฉางชิงกล่าวขึ้น : “ผมต้องการไปที่ช็องเซลีเซียนสปา”

“ไปแช่น้ำพุร้อนเหรอครับ?” คนขับแท็กซี่รู้สึกงุนงงเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าทำไมนักพรตชราคนหนึ่งต้องไปที่โรงแรมน้ำพุร้อนด้วย

ไม่รอให้หงฉางชิงพูดอะไร จู่ ๆ เขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามขึ้นมา: “จริงสิท่านนักพรต โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีไม่เปิดบริการแล้ว บอกว่าจะมีซ่อมแซมปรับปรุงเพิ่มระดับ ยังไม่รู้ว่าจะเปิดบริการอีกทีเมื่อไร สองวันมานี้ผมเคยพาลูกค้าไปที่นั่นอยู่หลายรอบ ต่างก็ไปเสียเวลาเปล่า ถ้าท่านอยากแช่น้ำพุร้อน ผมแนะนำที่อื่นให้คุณนะครับ”

หงฉางชิงส่ายหน้ากล่าว: “ฉันไม่ได้จะไปแช่น้ำพุร้อน ฉันมีธุระกับคนที่อยู่ที่นั่น”