บทที่ 537
พอได้ยินคำสั่ง พวกบอดี้การ์ดพวกนั้น ก็ตรงปรี่เข้าไปทันที แล้วก็จัดการอัดหน้าชายคนนั้น ทั้งเตะทั้งถีบ
ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ กับหญิงแก่อายุราวๆ เจ็ดสิบกว่า เห็นพวกนั้นกำลังทุบตีลูกชายตัวเอง ก็ทั้งร้องไห้ทั้งตะโกน: “ขอร้องพวกท่าน อย่าทำเขาเลย พวกเราไปเองก็ได้ พอได้ไหม?”
หัวหน้าบอดี้การ์ดจึงด่ากลับ: “แล้วตอนแรกทำอะไรอยู่?ทำไมไม่ยอมห้ะ!”
พูดจบ ก็เตะชายวัยกลางคนคนนั้นไปด้านข้างทันที แล้วก็ควักเงินออกมาพันหนึ่งแล้วโยนใส่หน้าเขา พร้อมกับต่อว่า: “รีบไสหัวไป!”
หญิงสูงวัยที่อยู่ข้างๆ ก็ทั้งร้องไห้ แล้วก็ดึงลูกชายเข้ามา คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์ ต่างก็รู้สึกโกรธแค้น แต่ว่าพอเห็นพวกเขาดูใหญ่โต และยังขับรถหรูอีก ก็พอจะรู้ว่าไม่ควรเข้าไปยุ่ง ดังนั้นจึงได้แต่กล้ำกลืนความเกลียดนั้น
พวกบอดี้การ์ดถือเงินเดินเข้ามา แล้วก็ยัดให้คนละพัน พร้อมกับพูดสามคำ: “ไสหัวไป!”
บางคนพอได้เงินแล้วก็รีบหนีไป แต่บางคนก็รู้สึกไม่พอใจ และก็ไม่อยากได้เงินพวกเขา แต่ก็เพราะว่าทำอะไรไม่ได้ ดังนั้นจึงทำได้แค่อดทนแล้วก็เดินจากไป
และในตอนนี้ ผู้ช่วยอีกคนก็เดินออกมาจากจี้ซื่อถังเพราะได้ยินเสียงเอะอะด้านนอก พอเดินออกมา ก็เห็นเหตุการณ์เข้าพอดี จึงรีบถามขึ้น: “พวกคุณทำอะไร?ทำไมต้องทุบตีคนอื่น?”
“ทุบตีเหรอ?” หัวหน้าบอดี้การ์ดขมวดคิ้วแน่น แล้วพูดขึ้น: “พวกเราเป็นคนตระกูลอู๋มาจากซูหาง ก็แค่สั่งสอนคนไม่รู้ความบางคนเท่านั้น”
พูดเสร็จ เขาก็หันไปกวาดตามองคนอื่น แล้วก็ต่อว่า: “ยังไม่ไสหัวไปอีก?ป่วยกันนักใช่ไหม?วันนี้ที่นี่ไม่รักษาคนอื่น ถ้ายังไม่ไสหัวไปอีก ฉันจะไม่เกรงใจละนะ!”
อู๋ซินพูดเสียงแข็ง: “กฎของหมอซือ มีไว้ใช้กับคนจน แต่ไม่ได้ใช้กับตระกูลอู๋ ในเจียงหนาน สิ่งที่พวกเราพูดนั้นคือกฎ!วันนี้คนพวกนี้ต้องไสหัวไปให้หมด เพราะว่าพวกมันไม่คู่ควรที่จะมาอยู่ในที่เดียวกันกับตระกูลอู๋!”
เวลาที่ตระกูลอู๋ออกจากบ้าน ก็จะไม่ยอมให้คนธรรมดาเหมือนพวกเขา และก็จะไม่ยอมให้คนธรรมดามาอยู่ด้วยกันกับพวกเขา
ขนาดออกไปซื้อของที่ร้านค้า พวกบอดี้การ์ดก็จะไล่ลูกค้าในร้านออกไปจนหมด เพื่อให้ความอิสระกับตระกูลอู๋
พวกเขาทำกันมาแบบนี้จนชินเป็นปกติแล้ว ดังนั้นถึงจะมาหาหมอซือเทียนฉี พวกเขาก็จะไม่มีทางรักษาร่วมกับคนธรรมดาทั่วไป
แต่ว่า ท่าทางของอู๋ซินในตอนนี้ ดูจะทำเกินไปหน่อย
เขารู้สึกว่า อู๋ซินทำอะไรกับคนพวกนั้นก็ได้ แต่ไม่ควรจะไปล่วงเกินซือเทียนฉี
--------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...