ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5377
ที่ยุโรปตะวันออกในเวลาเดียวกันนี้
รถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์จำนวนสามคัน ได้แล่นไปตามทางด่วนของท่าเรืออันตัลยาประเทศตุรกี
ภายในตู้คอนเทนเนอร์ที่บรรทุกโดยรถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์จำนวนสามคันนี้ คือAK-630ปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิด รวมทั้งกระสุนครบวงจรของพวกมัน ที่ผ่านการรื้อถอนของอดีตสหภาพโซเวียต
นับตั้งแต่สหภาพโซเวียตล่มสลาย ตุรกี ยูเครนรวมทั้งจอร์เจีย ก็ค่อยๆ กลายเป็นผู้นำทางด้านตลาดมืดอาวุธยุทโธปกรณ์ในยุโรปตะวันออก
หลังจากที่สหภาพโซเวียตล่มสลาย ยุโรปตะวันออกเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ทุกประเทศโดยรอบเมืองจงไห่ ก็แทบจะกลายเป็นตลาดมืดที่ค้าขายอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมด และโดยเฉพาะทั้งสามประเทศนี้
อาวุธยุทโธปกรณ์ที่ผลิตโดยโซเวียตจำนวนหลายร้อยล้านชิ้น ถูกขายไปทั่วโลกโดยประเทศเหล่านี้ และความมหัศจรรย์ของที่นี่ก็คงหนีไม่พ้นปริมาณการค้าอันมหาศาล และที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ตราบใดที่คุณมีเงิน คุณก็จะสามารถซื้ออาวุธยุทโธปกรณ์แทบทั้งหมดได้ที่นี่ ยกเว้นแต่ขีปนาวุธนิวเคลียร์ทางยุทธศาสตร์รวมทั้งเครื่องบินขับไล่ยุคที่5เท่านั้น
ไม่ต้องพูดถึงปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดที่ผลิตโดยอดีตสหภาพโซเวียต เพราะตราบใดที่มีเงินมากพอ ในสถานที่เหล่านี้ แม้แต่วัตถุดิบของอาวุธนิวเคลียร์ก็สามารถมีไว้ในครอบครองได้
ในจำนวนนี้ ตุรกีก็มีตลาดมืดนิวเคลียร์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก เรือดำน้ำนิวเคลียร์เครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูที่อดีตสหภาพโซเวียตรื้อถอนออก หลังจากที่แท่งเชื้อเพลิงหลักถูกถอดออก ส่วนใหญ่ก็จะไหลเข้าสู่ตลาดมืดของที่นี่
หากคุณมีเงินเพียงพอ ก็จะสามารถซื้อยูเรเนียมเสริมสมรรถนะสิบกว่ากิโล และระเบิดลูกใหญ่จากที่นี่กลับไปเชยชมที่บ้านของตนเองได้
ฉะนั้น ปืนต่อสู้อากาศยานระยะประชิดทั้งสามในสถานที่เช่นนี้ ก็เป็นเพียงแค่การค้าขายธรรมดาทั่วไปที่ไม่ได้น่าสนใจแม้แต่น้อย
นักค้าอาวุธหลายรายของยุโรปตะวันออก ได้คุ้มกันรถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์ทั้งสามคันไปยังท่าเรืออันอันตัลยา ซึ่งที่นี่ มีเรือตู้คอนเทรนเนอร์ลำหนึ่งที่บรรทุกสินค้าใกล้จะเต็มแล้ว
หลังจากที่รถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์ทั้งสามคันขับเข้าไปในท่าเรือ ก็ถูกจัดให้อยู่ที่จุดท่าเทียบเรือของเรือตู้คอนเทนเนอร์ทันที
ชาวอเมริกันคนหนึ่งเอ่ยปากว่า: "ไม่ต้องคืนหรอก ทำการค้าขายกับพวกเรา หากราคาทองขึ้นคุณก็ไม่ต้องคืนราคาต่างให้ แต่หากราคาทองตกพวกเราก็จะเพิ่มส่วนต่างให้กับคุณเอง"
คนคนนั้นยิ้มแล้วกล่าวว่า: "พูดจากใจจริงเลยนะ ฉันชื่นชอบที่จะทำการค้าขายกับคนของแบล็ควอเตอร์อย่างพวกคุณจริงๆ ทั้งง่าย มีประสิทธิภาพสูง และตรงไปตรงมา"
ชาวอเมริกันหนึ่งในนั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า: "จำเอาไว้ว่า ถ้าหากคุณนำชื่อของแบล็ควอเตอร์ไปบอกคนอื่น พวกเราจะไม่ปล่อยคุณเอาไว้แน่"
"ไม่มีปัญหา!" คนคนนั้นหัวเราะฮ่าๆ ยิ้มแล้วกล่าวทันทีว่า: "ที่นี่ของฉันยังมีอาวุธนาโตของยุโรปตะวันตกอีกไม่น้อย ถ้าหากพวกคุณสนใจล่ะก็ ฉันสามารถเสนอราคาให้กับพวกคุณได้"
ชาวอเมริกันคนนั้นขมวดคิ้ว แล้วกล่าวถามว่า: "พวกคุณเริ่มทำการซื้อขายอาวุธนาโตตั้งแต่เมื่อไรกัน?"
"ฮ่าๆ!" คนคนนั้นยิ้มแล้วกล่าวว่า: "หากมีเวลาก็ไปเยี่ยมชมที่ยูเครนก็แล้วกัน อาวุธนาโตที่เข้ามาก็ใกล้จะหมดแล้ว อาวุธที่ได้รับการสนับสนุนช่วยเหลือจากประเทศสมาชิกนาโตเหล่านั้น ครึ่งหนึ่งได้ไหลเข้าไปสู่ตลาดมืดแล้ว หากพวกคุณต้องการอะไรก็บอกมาได้เลย ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้หรอก!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...