บทที่ 539
คนใหญ่คนโตที่ซือเทียนฉีเจอมานั้นก็ถือว่าเยอะจริง และในนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอู๋ตงไห่เลย แต่ว่าคนพวกนั้นเคารพและให้เกียรติเขามาก
แต่คนแบบอู๋ตงไห่ ที่ทำอะไรตามใจตัวเองต่อหน้าเขาแบบนี้ ถือเป็นครั้งแรกที่เขาเจอ
แม้ว่าตระกูลอู๋จะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน แต่ว่าซือเทียนฉีก็ไม่รู้สึกกลัวพวกเขา ดังนั้นจึงปฏิเสธออกไปอย่างไม่ไยดี
อู๋ตงไห่ขมวดคิ้วแน่น คิดไม่ถึงเลยว่าซือเทียนฉีจะไม่ยอมคนแบบนี้ ขนาดตัวเองยอมมาเชิญเขาไปรักษา และยังให้สัญญาจะตอบแทนด้วยเงินก้อนใหญ่ แต่ไม่นึกเลยว่า เขากลับปฏิเสธได้ลง!
พอเริ่มมีน้ำหูด้วยความโกรธ อู๋ตงไห่จึงพูดขึ้นเสียงแข็ง : “หมอซือ หวังว่าท่านจะพูดจาดีกว่านี้หน่อย อำนาจและชื่อเสียงของตระกูลอู๋นั้นแข็งแกร่งมาก ท่านคงไม่อยากให้ผมถึงกับต้องตักเตือนหรอกนะ?”
ซือเทียนฉีสบถออกมาทันที แล้วพูดขึ้นด้วยความหยิ่งทะนง: “ที่ผมอยู่มาได้จนอายุปูนนี้ ก็พูดแบบนี้มาตลอด ถ้าไม่อยากฟังก็ออกไป”
“แก......”
อู๋ตงไห่เผลอคุมสติไม่อยู่!
ตั้งแต่มาที่จินหลิง เขาก็รู้สึกว่าคนนี้ดูแปลกๆ
ไม่รู้ว่าทำไม ทุกที่นี่มีแต่คนหัวรั้น ขนาดเขาเป็นถึงคนตระกูลอู๋ที่มีอำนาจมาก แต่ในจินหลิงกับไม่ช่วยอะไรเลย
เมื่อวานตอนเลี้ยงข้าวก็เหมือนกัน หวังเจิ้งกาง ฉินกาง และหงห้า ทุกคนแสดงออกว่าเกรงใจ แต่เอาจริงๆ กลับไม่สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ
อู๋ตงไห่พูดขึ้นเสียงแข็ง : “ผมบอกแล้วว่า ผมจัดการแต่พวกคนจน พวกมันไม่คู่ควรจะมาอยู่ในชายคาเดียวกันกับตระกูลอู๋!”
ซือเทียนฉีหัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ช่างน่าตลกจริงๆ !มีหน้ามาแบ่งชนชั้น หรือว่าคุณสามารถจัดการกับคนที่อยู่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกันกับคุณได้หมดงั้นเหรอ?”
อู๋ตงไห่พูดขึ้น: “เรื่องใต้ฟ้าเดียวกันผมทำไม่ได้ แต่ใต้ชายคาเดียวกัน ผมทำได้!”
พูดจบ เขาก็พูดเสียงสูงขึ้น: “ซือเทียนฉี ผมให้เกียรติคุณถึงได้มาหาคุณด้วยตัวเอง และยังเตรียมของมาให้คุณอย่างหนา ถ้าหากว่ายอมตกลง เงินผมก็จะให้คุณ ของสัมมนาคุณผมก็จะให้ แต่ถ้าคุณไม่ยอมตกลง งั้นผมก็จะถือว่าคุณเป็นศัตรูกับตระกูลอู๋!”
ซือเทียนฉีพูดออกมาอย่างไม่แยแส : “ผมบอกแล้ว ว่าผมรักษาลูกคุณไม่ได้ ถ้าหากว่าคุณจะให้ผมเป็นศัตรู งั้นก็เชิญตามสบายเถอะ ตลอดชีวิตที่ผมรักษามานี้ ก็ไม่ได้สนใจความเป็นความตายอยู่แล้ว อย่าพูดว่าคุณคือตระกูลอู๋แห่งซูหางเลย ถึงคุณจะมาจากตระกูลซูของเมืองเย่นจิง รวมถึงตระกูลเย่ของเย่นจิง แล้วมันจะยังไง?ยังไงผมก็มีชีวิตเดียว คุณเอาไปได้เลย !”
---------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...