ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงโอวป๋อจวินกับผู้บัญชาการอู๋ซูถงของหน่วยบัญชาการกองทัพขวา หลังจากผ่านการเลี้ยงอาหารไปหนึ่งมื้อ ไม่นานก็สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองคนนี้ต่างมีความคิดเห็นอยู่ในใจ โอวป๋อจวินรู้สึกว่า อู๋ซูถงเป็นคนสนิทของผู้มีพระคุณที่มีอำนาจอย่างแท้จริง แน่นอนว่าคู่ควรกับมิตรภาพที่ลึกซึ้งของตนเอง
และอู๋ซูถงรู้สึกว่า ผู้มีพระคุณมีทัศนคติที่จะให้ท่านเอิร์ลทั้งสี่มาใกล้ชิดสนิทสนมกับหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้า ในอนาคตก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องคบค้าสมาคมกับท่านเอิร์ลทั้งสี่ อีกทั้งศักยภาพของอีกฝ่ายนั้นสูงกว่าตนเองมาก สามารถคบกันอย่างสนิทสนมได้ก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองคนจึงเสียดายที่รู้จักกันช้าไป หากไม่ใช่ว่าโอวป๋อจวินจะไปไซปรัสในตอนกลางคืน ทั้งสองคนอาจจะสามารถเป็นพี่น้องกันแล้ว
หลังจากอาหารกลางวัน โอวป๋อจวินก็ถูกเชิญไปด้วยน้ำใจไมตรีของอู๋ซูถงหลังทานอาหารก็นั่งรถไปด้วยกันกับเขา เพื่อไปท่องเที่ยวที่เนเปิลส์
เนเปิลส์ตั้งอยู่ทางตอนใต้สุดของยุโรป สภาพอากาศอบอุ่นทำให้รู้สึกสบายใจ เพียงแค่มองไปรอบๆ ก็ทำให้จิตใจของโอวป๋อจวินมีความสุขไม่น้อย
ตอนกลางคืน อู๋ซูถงจัดงานเลี้ยงด้วยตนเอง และดื่มเหล้ากับโอวป๋อจวินอย่างสนุกสนาน
บนโต๊ะอาหาร ทั้งสองคนยังได้จัดทำการวางแผนการจำลองในเหมือนแร่ทองแดงในไซปรัสด้วย
สิ่งแรกที่ทั้งสองคนจะต้องยืนยันอย่างแน่ชัดก็คือ หนี่เจิ้นหยูขุนพลหัวเมืองของเหมืองแร่ทองแดงมีการติดต่อลับๆ กับคนภายนอกหรือไม่
ดังนั้น แผนการของคนทั้งสองก็คือ เมื่อโอวป๋อจวินแอบเข้าไปในเหมืองแร่ทองแดงอย่างเงียบๆ และหนี่เจิ้นหยูเริ่มถูกสังเกตการณ์อย่างลับๆ อู๋ซูถงก็จะส่งคำสั่งลับใหม่ไปให้หนี่เจิ้นหยู ให้เขารีบส่งคนไปกรุงโรมในอิตาลีเพื่อปฏิบัติภารกิจลับสุดยอดทันที
ถึงเวลานั้นอู๋ซูถงจะส่งผู้ยอดฝีมือไปที่กรุงโรมเป็นการล่วงหน้า เพื่อคอยแอบติดตามทหารม้ากล้าที่มาปฏิบัติภารกิจอย่างเงียบๆ เพื่อดูว่าพวกเขาจะโจมตีข้าศึก หรือแอบสมรู้ร่วมคิดกับข้าศึกกันแน่
อู๋ซูถงรีบกล่าวว่า : "ไอ๋หย๋าพี่ชายที่แสนดีของฉัน ฉันพูดจากใจเลยนะ ถ้าครั้งนี้สามารถสืบหาปัญหาในไซปรัสได้จริงๆ คุณก็ได้แก้ปัญหาใหญ่ให้ฉันแล้ว! มิเช่นนั้นในอนาคตถ้ามันนำความเสียหายอย่างใหญ่หลวงมาให้ผู้มีพระคุณ ผู้มีพระคุณจะไม่ปล่อยฉันไปอย่างแน่นอน!"
โอวป๋อจวินกล่าวอย่างแน่วแน่ว่า : "ไอ่น้องวางใจเถอะ ครั้งนี้ ถ้าไซปรัสมีปัญหา เฮียจะต้องหาปัญหาให้เจอให้ได้ หากในไซปรัสไม่มีปัญหา ฉันจะต้องแสดงให้ผู้มีพระคุณทราบ และจะแก้ปัญหาของคุณให้ถึงที่สุด!"
อู๋ซูถงยกแก้วไวน์ขึ้น กล่าวด้วยใบหน้าซาบซึ้งในบุญคุณ : "เฮีย ไม่ต้องพูดแล้ว ทั้งหมดมันอยู่ในไวน์แล้ว!"
โอวป๋อจวินยิ้มและกล่าวว่า : "ตกลง! ฉันดื่มแก้วนี้ร่วมกับไอ่น้อง ครั้งนี้เราจะต้องได้รับชัยชนะกลับมาอย่างแน่นอน!"
........

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...