ตามที่ว่านพั่วจวินเคาะแป้นพิมพ์ด้วยปลายนิ้วของเขา ประตูทั้งสามบานของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ที่ล็อคเป้าหมายเป็นโอวป๋อจวินไว้ก่อนหน้า มันได้เริ่มหมุนปากกระบอกสีดำขลับในทันที
หลังจากนั้น กระสุนขนาด 30 มม. ก็พุ่งออกมาจากสิบแปดลำกล้องปืนทั้งสามกระบอกในทันที!
กระสุนจำนวนมากเจาะทะลุห้องกระจกที่พรางซ่อนเอาไว้ ขีปนาวุธนี้ที่ถูกเรียกว่าจูบแห่งความตาย พ่นเปลวไฟบ้าคลั่งไปยังโอวป๋อจวิน!
ความเร็วของกระสุนปืนใหญ่นั้นเร็วกว่าความเร็วเสียง แต่เนื่องจากในระยะใกล้จึงมองเห็นความเร็วได้ไม่ชัดเจน หากเป็นสถานการณ์ปกติคนเราถูกซุ่มยิงระยะห่างออกไปหลายร้อยเมตร จะถูกกระสุนเจาะยิงก่อนเกิดเสียงปืน
แต่โอวป๋อจวินพยายามสังเกตสิ่งรอบข้างอย่างระมัดระวัง เนื่องจากความเร็วแสงนั้นเร็วกว่าความเร็วเสียงกับความเร็วกระสุนมาก โอวป๋อจวินจึงไม่ได้ยินเสียง ก่อนที่เขาจะถูกปืนใหญ่ป้องกันระยะประชิดยิง ก็พบว่าห้องกระจก 3 ห้องด้านบนแตกพร้อมกัน มีเปลวไฟยาว 1- 2 เมตรพวยพุ่งออกมาจากห้องกระจกแต่ละห้อง!
วินาทีนี้เขารู้ได้ทันทีว่าเขาถูกซุ่มโจมตีเข้าแล้ว!
ยิ่งไปกว่านั้น ประสาทสัมผัสที่เฉียบคมของเขาสังเกตเห็นว่ากระสุนจำนวนมากที่ทั้งเร็วและทรงพลังพุ่งเข้าหาเขา จากทิศทางของห้องกระจกทั้งสาม กระสุนแต่ละนัดดุเดือดอันตราย!
ตัวโอวป๋อจวินในขณะนี้หวาดกลัวสุดขีด!
ในชั่วพริบตา ปราณทิพย์ในร่างเขาระเบิดออกทันที แล้ววิ่งไปทางด้านขวาสู้อย่างสิ้นหวัง!
แต่ถึงกระนั้น ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์สามกระบอกนี้อยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่ร้อยเมตร แม้ว่า ความเร็วเสียงและความเร็วเริ่มต้นของกระสุนจะช้ากว่าความเร็วแสงมาก แต่ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ AK-630 มีความเร็วเริ่มต้นสูงถึง 900 เมตรต่อวินาที ดังนั้น ในระยะทางสั้น ๆ เช่นนี้ เวลาตอบสนองของโอวป๋อจวิน จึงน้อยกว่าครึ่งวินาทีด้วยซ้ำ!
แม้ว่าโอวป๋อจวินจะวิ่งด้วยกำลังทั้งหมดของเขาแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่าตำแหน่งปัจจุบันของเขาและตำแหน่งข้างหน้าที่เขาต้องการหลบหนีไปนั้น ถูกปกคลุมด้วยหัวกระสุนทรงพลังว่องไวเหล่านั้น
นี่หมายความว่า เขาไม่อาจหลบหนีได้เลย!
ลำตัวและร่างกายส่วนล่างถูกยิงจนแตกกระเด็นกระจาย!
ต่อมาเขาก็รู้สึกว่าหัวของเขาหมุนไป
วินาทีที่สัมผัสได้ เขาเห็นว่าคอของเขาถูกลูกกระสุนปืนใหญ่ยิงมาด้วยแรงมหาศาล มันเหมือนกับลูกข่างที่กำลังหมุน ศีรษะของเขาถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศ!
ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ ก่อนที่ร่างของเขาจะร่วงลงสู่พื้น มันได้แหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปเสียแล้ว……
และในช่วงเวลานี้เอง โอวป๋อจวินจึงได้รู้ว่าหลังจากศีรษะของคนเราถูกตัดออก ชั่วครึ่งวินาทีแรกนั้น จะยังไม่ได้สิ้นสติสัมปชัญญะในทันที

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...