ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5410
สมองของเขายังคงประมวลผลคิดได้ ดวงตาของเขายังคงมองเห็น และหูของเขายังคงได้ยินเสียงคำรามของปืนใหญ่!
สติสุดท้ายของโอวป๋อจวินเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าสุดท้ายแล้วเขาจะลงเอยกลายเป็นศพไร้ซาก เทียบกับคนขับแท็กซี่ที่เขาฆ่าเมื่อครู่เพื่อระบายความโกรธแล้ว ชายคนนั้นก็แค่หัวขาด แต่ตัวเขาคาดว่าคงไม่มีแม้แต่หัว!
ก่อนที่หัวของเขาจะกระแทกไปที่พื้น กระสุนยังคงพุ่งเข้ามาอย่างหนาแน่น มันระเบิดกำแพงฝั่งตรงข้ามเป็นผุยผง ยังมีความโชคดีในความโชคร้าย แม้ว่าร่างของโอวป๋อจวินจะแหลกเหลว แต่หัวของเขาสามารถหลบการโจมตีที่หนาแน่นได้ เนื่องด้วยเป้าหมายมีขนาดเล็กลงและยังคงหมุนไปมา
แม้ว่าขีปนาวุธรูปแว่นที่ผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธในสำนักว่านหลงจะทรงพลังมาก แต่ถึงอย่างไรก็ต้องคำนึงเรื่องรัศมีโจมตีให้กว้างเข้าไว้ ด้วยเหตุนี้ความหนาแน่นของกระสุนจึงยังไม่ได้หนาแน่นขนาดที่สามารถโจมตีศีรษะเล็ก ๆ ได้
ด้วยเหตุนี้เอง ศีรษะของโอวป๋อจวินจึงไม่ได้ถูกระเบิดไปด้วย
แต่ตอนที่กระสุนเข้าแผดเผาทำลายร่างของโอวป๋อจวิน มันจึงได้แผดเผาเนื้อของเขาจนเกิดกลิ่นของเนื้อไหม้อบอวลไปทั่วทั้งอากาศ
กลิ่นนั้นได้แทรกซึมไปในอากาศ แม้ว่าโอวป๋อจวินจะไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป แต่หัวของเขาที่หมุนไปยังคงส่งมีกลิ่นเข้าไปในโพรงจมูก ทำให้โอวป๋อจวินได้กลิ่นแปลกนี้
แต่เขาไม่มีเวลามาสนใจสิ่งเหล่านี้แล้ว ด้วยสติที่เหลืออยู่ของเขา ตระหนักได้ว่าหัวของตนกำลังจะร่วงลงสู่พื้น ชั่ววินาทีนี้เขารู้สึกโชคดีว่าหัวเขาไม่ได้ถูกระเบิดไปด้วย
ทว่าเมื่อหัวของเขากำลังจะกระแทกลงพื้น กระสุนจากระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ก็เจาะเข้าเบ้าตาซ้ายของโอวป๋อจวินทันที!
ช่วงเวลาที่กระสุนเจาะเข้าไปในเบ้าตา สมองของโอวป๋อจวินก็แน่นิ่ง การรับรู้ครั้งสุดท้ายก็คือเขาตอบที่เขามีให้หยุนหรูเกอ นั่นคือการคืนสู่พื้นดิน……
จากนั้น เสียงดัง “ตูม” ลูกกระสุนปืนใหญ่ก็ยิงเข้ามาที่หัวของเขา แตกเป็นเสี่ยง ๆ!
ขณะนี้เครื่องกลของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์หยุดทำงานแล้ว
เนื่องจากระบบตัดสินว่าเป้าหมายที่ล็อคไว้ตายสนิท
กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาประมาณสองวินาทีเท่านั้น ในสองวินาทีนี้ ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์สามกระบอกยิงกระสุนรวมกันมากกว่า 300 นัด
และกระสุนที่ยิงถูกโอวป๋อจวินมีไม่ถึง 1 ใน 10
ขณะที่ว่านพั่วจวินกำลังตกใจ เขาก็ตระหนักได้ว่านับต่อจากนี้ไป จะเป็นจุดเริ่มต้นของแผนการของเย่เฉินที่จะโค่นรัง ดังนั้นเขาจึงหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาทันที สั่งการว่า "ทุกคนจงฟังคำสั่ง ถอยออกมาอย่างมีระเบียบตามแผนที่กำหนดไว้!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...