ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5413

เรื่องความระมัดระวังของเย่เฉินนี้ ว่านพั่วจวินไม่ได้สงสัยอะไร

เขาพูดขึ้นโดยไม่ลังเลว่า "ครับคุณเย่ ตอนนี้เหมืองแร่ทองแดงพังทลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว อีกอย่างความโกลาหลครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทางการไซปรัสคงต้องเข้าดำเนินการสอบสวนอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาอย่าว่าแต่เรื่องหลักฐานที่ไม่ทิ้งเบาะแสเอาไว้ แม้แต่องค์กรพั่วชิงจะเข้าไปในที่เกิดเหตุเพื่อตรวจสอบและรวบรวมหลักฐานก็ไม่ใช่เรื่องง่าย!"

ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น ว่านพั่วจวินก็พูดขึ้นอีกว่า "ผมรู้สึกว่ามีสองวิธีที่อาจทำให้องค์กรพั่วชิงอาจค้นพบหลักฐานได้ อย่างแรกคือพวกเขาพยายามหาวิธีแอบเข้าไปในซากเหมืองแร่ทองแดง หรือหาทางติดสินบนเจ้าหน้าที่ไซปรัส เพื่อให้ได้เบาะแสในซากเหมืองแร่ทองแดง จากนั้นอาจพบปลอกกระสุนของปืนใหญ่ที่เหลืออยู่ หากพวกเขาโชคดีและพยายามค้นหาอย่างเต็มที่ละก็ อาจสามารถพบดีเอ็นเอของเอิร์ลสำนักว่านหลงได้"

“อย่างหลังนี้สามารถบอกให้พวกเขารู้ได้ว่าเอิร์ลผู้นั้นตายแล้ว ส่วนอย่างแรกจะเป็นข้อมูลว่าเอิร์ลของพวกเขาตายอย่างไร หากพวกเขาติดตามเบาะแสของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ พวกเขาจะพบเพียงแบล็ควอเตอร์สหรัฐอเมริกาเท่านั้น”

“เบาะแสจากแบล็ควอเตอร์สหรัฐอเมริกาจะกลายเป็นทางตัน การที่พวกเขาสืบไปถึงที่นั่น จะเป็นไปตามแผนของเรา มันจะน่าสนใจมากขึ้นหากพวกเขาไม่พอใจ เบาะแว้งกับแบล็ควอเตอร์”

เย่เฉินยิ้มขึ้นเล็กน้อย พูดขึ้นว่า "ถ้าเป็นอย่างนั้นจะดีมาก! หลังจากเหตุการณ์นี้ ฉันเชื่อว่าจะสามารถเอาชนะและทำลายองค์กรพั่วชิงได้ ผู้มีพระคุณคนนั้นจะยังมีเอิร์ลที่เหลืออีกสามคน คาดว่าพวกเขาจะถูกเงามืดมนในครั้งนี้ปกคลุมเป็นระยะเวลานานพอควร คนเหล่านี้อาจลืมไปแล้วว่าความกลัวเป็นเช่นไร ครั้งนี้ฉันจะให้พวกเขาจดจำไว้ในสมอง” ว่านพั่วจวินยิ้มขึ้นกล่าวว่า “ขอรับคุณเย่ หากพวกเขารู้ว่าท่านเอิร์ลของตนตายอย่างไร พวกเขาคงจะกลัวจนหัวหดแน่ แม้แต่นอนหลับยังต้องตื่นเพราะฝันร้าย……”

เย่เฉินยิ้มขึ้นแล้วนึกบางอย่างขึ้นมาได้ จึงกำชับว่า "อ้อจริงสิพั่วจวิน นายและทหารทั้งหมดเข้าร่วมในแผนการโค่นรังสำนักว่านหลง ให้อพยพไปพร้อมกับเรือนี้ อย่ากลับไปซีเรียในช่วงนี้ ให้ทุกคนออกจากไซปรัสไปแล้วอย่าทำอะไรเกี่ยวกับซีเรียในช่วงนี้ เพื่อไม่ให้องค์กรพั่วชิงมุ่งความสนใจไปที่สำนักว่านหลง”

เย่เฉินพูดขึ้นอีกครั้ง "แม้ว่าแผนนี้จะดำเนินไปได้อย่างสวยงาม แต่ความแข็งแกร่งโดยรวมของสำนักว่านหลงล้าหลังพั่วชิงอยู่มาก ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยตรง"

ว่านพั่วจวินพูดทันทีว่า "ขอรับคุณเย่ เช่นนั้นพวกเราจะอยู่บนเรือก่อน หากท่านมีอะไรให้พวกเราทำ โปรดกำชับพวกเราได้ตลอดเวลา พวกเราจะหาทางขึ้นฝั่งจากประเทศอื่น”

เย่เฉินพูดล่าวว่า "เอาละ วันนี้นายไปกับเรือก่อน อีกสักครึ่งเดือนค่อยหาทางขึ้นฝั่งจากประเทศอื่น เปลี่ยนตัวตนแล้วเดินทางมายังหัวเซี่ย อีกอย่าง ครั้งก่อนที่ฉันให้นายจัดหาพี่น้องที่น่าเชื่อถือที่สุดมาพัฒนาที่จินหลิง ครั้งนี้นายพามาด้วยเลยก็ได้ ทางจินหลิงจัดเตรียมไว้พอประมาณแล้ว ต่อจากนี้นายควรทุ่มเทให้กับการฝึกฝนสักที”