"เจ้าพูดอะไร?!"
ทันใดนั้นเสียงของผู้มีพระคุณก็ดังขึ้นและถามด้วยเหลือเชื่อ: "เขาเป็นอะไรไป?! ให้เขาปฏิบัติภารกิจแต่เขากลับขาดการติดต่อ?!"
อู๋ซูถงรีบพูดว่า: "ผู้มีพระคุณ...บางทีอาจไม่ใช่ท่านเอิร์ลเจี้ยนกงที่คิดจะขาดการติดต่อ...เพราะ...เพราะ..."
ผู้มีพระคุณถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาอย่างยิ่ง: "ทำไม?! จากนี้หากเจ้ายังพูดจาอ้ำๆอึ้งๆ ข้าจะตัดลิ้นเจ้า!"
หัวใจของอู๋ซูถงสั่นสะท้านและรีบพูดว่า "เรียนท่านผู้มีพระคุณ! ตอนนี้ติดต่อขุนพลหัวเมืองไซปรัสหนี่เจิ้นหยูไม่ได้ แม้แต่ขุนพลที่ให้ติดตามเขาไปก็ขาดการติดต่อเช่นกัน
ขณะที่พูดอู๋ซูถงกล่าวต่อ: "ตามสถานการณ์ปกติไม่ว่าจะเป็นหนี่เจิ้นหยูหรือขุนพล พวกเขาต้องติดต่อสื่อสารได้ตลอด24ชั่วโมง นี่เป็นข้อกำหนดพื้นฐานที่สุด..."
"โดยเฉพาะขุนพลเขายังมีวิธีติดต่อพิเศษ เพราะหากเกิดความผิดปกติกับขุนพล เขาก็จะเสริมให้ทันทีและถ้ามีความจำเป็นเขาจะต้องฆ่าขุนพลด้วย ดังนั้นแม้ว่าขุนพลจะขาดการติดต่อเขาไม่น่าจะขาดการติดต่อ..."
ผู้มีพระคุณเงียบอยู่ในโทรศัพท์ประมาณสองวินาทีแล้วโพล่งพูดออกมาว่า "เจ้าหมายถึง ฐานทัพไซปรัสจบลงแล้วเหรอ!"
อนนี้
อู๋ซูถงพูดเสียงสั่น: "ผู้มีพระคุณ เรื่องนี้ข้ายังไม่แน่ใจ แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีนักข้าน้อยกังวลว่าไม่เพียงแค่ฐานในไซปรัสเท่านั้นแม้แต่ท่านเอิร์ลเจี้ยนกง...ก็กำลังประสบปัญหาที่ไม่คาดคิด!"
“เป็นไปได้อย่างไร!”ผู้มีพระคุณโพล่งพูดออกมา: “โอวป๋อจวินเชี่ยวชาญปราณทิพย์แล้วและแข็งแกร่งกว่านักบู๊ทั่วไปมากนัก เจ้าสิบคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา นอกจากข้าและท่านเอิร์ลฉางเซิ่งข้าก็คิดไม่ออกว่าในโลกนี้มีใครสามารถฆ่าเขาได้!”
ผู้มีพระคุณเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างเย็นชา: "พวกเขาไม่มีเรือเฉพาะที่ใช้สำหรับขนส่งแร่ทองแดงไม่ใช่หรือ? พาพวกเขาทั้งหมดขึ้นเรือและบอกว่าพวกเขาจะถูกถอนตัวไปยังหน่วยบัญชาการกองทัพขวาฐานทัพอื่นในแอฟริกา แล้วนำเรือสินค้าไปยังทะเลหลวงและระเบิดมันทันที”
อู๋ซูถงพูดด้วยความกลัว: "ผู้มีพระคุณ... จะให้พวกเขาทั้งหมดจมลงไปในทะเลหรือ?"
ผู้มีพระคุณพูดอย่างเย็นชา: "หากเกิดปัญหาในเหมืองแร่ทองแดงในไซปรัสจริงๆ แสดงว่าอีกฝ่ายทราบสถานการณ์ของเหมืองแร่ทองแดงแล้ว โรงงานหลอมทองแดงตุรกีในฐานะที่เป็นองค์กรที่เกี่ยวข้องกับเหมืองแร่ทองแดงอย่างใกล้ชิดและถูกเปิดโปงต่อหน้าศัตรู"
“ขณะนี้ถ้าคนเหล่านี้ถูกพาตัวไปยังฐานอื่นขององค์กรพั่วชิง นั่นจะไม่เป็นการนำภัยเข้าบ้านหรือ!”
"ฉะนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือควบคุมคนเหล่านี้ทั้งหมดและกำจัดพวกเขาทันที! ในกรณีนั้น แม้ว่าเราละทิ้งเหมืองแร่ทองแดงและโรงงานหลอมทองแดงโดยสิ้นเชิง ขณะเดียวกันก็สามารถตัดอันตรายที่อาจเกิดขึ้นในขณะนี้ได้!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...