ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 542
บทที่542
แต่ไม่นึกเลยว่า แผนการนั้นสวยงาม แต่ความเป็นจริงกลับโหดร้ายมาก
ซือเทียนฉีปฏิเสธการเชิญชวนของอู๋ตงไห่โดยตรงเลย ไม่ใช่แค่นี้ ยังบอกว่าลูกชายคนเล็กของเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง นี่ทำให้เขาโกรธมาก
แม้จะขึ้นรถแล้ว เขายังพูดด่าว่า:"ไอ้แก่ซือเทียนฉี มองข้ามความหวังดีของคนอื่นจริงๆ ถ้าไม่ใช่เกรงว่าจะมีปัญหา ฉันอยากจะฆ่าเขาจริงๆ!"
อู๋ซินที่อยู่ข้างๆกลับแอบดีใจ
ก่อนหน้านี้ยังเป็นห่วงว่าซือเทียนฉีจะรักษาน้องชายให้หายได้จริงๆมาโดยตลอด ไม่นึกเลยว่าพอมาแล้ว ซือเทียนฉีกลับปฏิเสธที่จะรักษาให้น้องชายโดยตรงเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ บนเส้นทางการสืบทอดตระกูลอู๋ของเขา คู่ต่อสู้ก็จะน้อยลงไปอย่างสิ้นเชิง
แต่ว่า เขาไม่สามารถแสดงสีหน้าแบบนี้ออกมาได้ จึงกระซิบว่า:"พ่อ งั้นหานักฆ่ามาดีไหม วันไหนมาก็ฆ่าไอ้แก่นี้ไปเลย!"
"ไม่ได้!"อู๋ตงไห่โพล่งออกมา:"แม้ว่าไอ้แก่นี้จะไม่มีเงินมากนัก แต่มีผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากเป็นหนี้บุญคุณต่อเขา และยังหวังให้เขาอายุยืน ถ้าฆ่าเขาไป ก็เท่ากับเป็นการประกาศความตายของผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายล่วงหน้า ถึงตอนนั้นตระกูลอู๋ของเราจะตกเป็นเป้าของการวิพากษ์วิจารณ์ของสาธารณชน! "
อู๋ซินพยักหน้า และพูดว่า:"งั้นทำตามที่พ่อพูดแล้วกัน อนาคตถ้าเขากล้าเปิดร้านยา เราก็จะทุบมันทิ้ง!"
อู๋ตงไห่พูดว่า:"นั่นเป็นแค่การทำให้ไอ้แก่นั้นหวาดกลัวเล็กน้อย ถ้าให้ดีต้องให้เขายอมรักษาน้องชายนาย"
อู๋ซินแอบกังวลเล็กน้อย หลุดปากพูดออกมาว่า:"พ่อ ให้ตายไอ้แก่นั้นก็ไม่ยอมตกลงนี่!"
อู๋ตงไห่พูดว่า:"ดังนั้นพ่อเลยจะให้คุณท่านซ่งช่วยพูดให้"
อู๋ซินพูดว่า:"พ่อ วันนี้เป็นงานวันเกิดของคุณท่านซ่ง แล้วพูดเรื่องนี้ มันไม่ค่อยเหมาะนะ?"
"นายพูดถูก"อู๋ตงไห่พยักหน้า แล้วพูดว่า:"งั้นไม่คืนนี้ก็พรุ่งนี้ค่อยว่ากันก็ได้"
จากนั้น อู๋ตงไห่ก็พูดกับอู๋ซินว่า:"ทางซ่งหวั่นถิงนั้น นายก็ต้องรีบหน่อย หาวิธีพัฒนาความสัมพันธ์ ให้หล่อนตกลงที่จะแต่งงานโดยเร็วที่สุด"
ดังนั้น จึงไม่มีใครกล้าละเลย งานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านซ่ง
ในเวลานี้ นอกประตูของคฤหาสน์ แม้ว่าหลิวกว่างพ่อของกลิวหมิงจะไม่ได้รับเชิญ แต่เขาก็รออยู่ที่นี่มานานแล้ว
เมื่อเห็นว่ารถของพ่อลูกชายตระกูลอู๋กลับมา เขาก็ทักทายด้วยกล่องของขวัญที่สวยงามมากทันที
เมื่อลดกระจกรถลง หลิวกว่างก็พูดกับอู๋ซินอย่างประจบประแจงทันที:"คุณชายอู๋ ของขวัญที่คุณให้ผมเตรียมก็พร้อมแล้ว ผลงานชิ้นเอกของอาจารย์เฟ่ยเอ๋อเฉอนักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำของอิตาลี ร้อยล้านที่คุณให้มาใช้ไม่หมด ใช้ไป98 ล้าน!"
อู๋ซินรับกล่องของขวัญมา และเปิดดู ข้างในเป็นสร้อยข้อมือรูปทรงสวยงาม ที่ฝังด้วยเพชรธรรมชาติสีชมพูหลายสิบเม็ดซึ่งมีค่ามาก
อู๋ตงไห่ที่อยู่ด้านข้างๆถามว่า:"สร้อยข้อมือนี้เตรียมไว้สำหรับหวั่นถิงใช่ไหม?"
"ครับ" อู๋ซินพูดด้วยรอยยิ้ม:"สร้อยข้อมือที่เธอสวมอยู่ตอนนี้ ดูเหมือนขยะมาก คาดว่ามีค่าไม่เกินหลายแสน เชื่อว่าเส้นนี้ที่ผมให้ เธอจะต้องชอบมันแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...