ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5429
เอิร์ลจงหย่งพูดทันที: "ในเมื่ออีกฝ่ายเก่งเรื่องการใช้ปืนใหญ่ระยะประชิด แสดงว่าพวกเขาต้องมีความรู้เกี่ยวกับอาวุธสมัยใหม่และเทคโนโลยีสมัยใหม่ เทคโนโลยีทางทหารที่ล้ำสมัยเหล่านั้นทรงพลังมาก ว่ากันว่าดาวเทียมสอดแนมในอวกาศนั้นทรงพลังมาก แม้แต่กล่องไม้ขีดไฟบนพื้นดินก็สามารถถ่ายภาพได้อย่างชัดเจน แม้ว่าเราจะฝึกฝนอย่างเอาเป็นเอาตายก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีสัมผัสที่ทรงพลังเช่นนี้..."
พูดจบเขาพูดอีกว่า: "ผู้มีพระคุณ ในเมื่ออีกฝ่ายเชี่ยวชาญการใช้ปืนใหญ่ระยะประชิด ข้าน้อยคิดว่าพวกเขาคงไม่ใช่นักบำเพ็ญเพียร มีความเป็นไปได้มากที่จะเป็นทหารฝึกหัด!"
“ทหารฝึกหัด?” ผู้มีพระคุณพึมพำ “ใครคือทหารฝึกหัด แล้วเป็นทหารของใคร?”
หยุนหรูเกอกล่าวว่า: "ข้าน้อยไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับทหาร แต่ข้าคิดว่าพวกเขาสามารถเริ่มจากเบาะแสของปืนใหญ่ระยะประชิด"
ผู้มีพระคุณอืมแล้วพูดว่า "พูดต่อ"
หยุนหรูเกอกล่าวต่อไปว่า: "ข้าเพิ่งตรวจสอบข้อมูลของอาวุธเมื่อกี้นี้ แม้ว่าอาวุธนี้จะร้ายแรงมากแต่ก็ไม่ถือว่าเป็นอาวุธและอุปกรณ์ขั้นสูง มันเป็นปืนใหญ่ระยะประชิดรุ่นแรกเท่านั้น อีกทั้งมีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายทศวรรษ ปืนใหญ่ระยะประชิดในปัจจุบันดีกว่านั้นหลายเท่า เบื้องต้นยืนยันได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้เป็นของประเทศใด อาจเป็นกลุ่มหรือองค์กรที่ไม่เป็นทางการเหมือนองค์กรพั่วชิงของเรา"
ผู้มีพระคุณกล่าวอย่างเฉยเมย: "มีเหตุผล เอิร์ลติ้งหยวนมีความคิดเห็นอื่นไหม แสดงความเห็นเต็มที่"
พูดจบเขาก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เอิร์ลจงหย่ง เจ้าไม่ต้องสืบสวนเรื่องนี้ในนิวยอร์กแล้ว เจ้าออกเดินทางทันที โดยเริ่มต้นจากตลาดมืดทหาร ดูจะหาเบาะแสการซื้อขายปืนใหญ่ระยะประชิดได้หรือไม่!"
เอิร์ลจงหย่งอดไม่ได้ที่จะประหม่าแล้วพูดว่า "ผู้มีพระคุณ... อีกฝ่ายเจ้าเล่ห์แผนสูง บางทีพวกเขาอาจคาดไว้แล้วว่าเราจะใช้ปืนใหญ่ระยะประชิดเป็นจุดเริ่มต้นในการสืบค้น ... "
ผู้มีพระคุณพูดอย่างเย็นชา: "ถ้าเช่นนั้นเจ้าควรใช้ประสบการณ์ของเอร์ลเจี้ยนกงเป็นบทเรียน และทำงานอย่างระมัดระวัง ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้จะต้องสืบหาความจริงให้พบ มิฉะนั้นชีวิตขององค์กรพั่วชิงจะแขวนอยู่บนเส้นด้าย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...