ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5430
ด้วยคำสั่งของผู้มีพระคุณ องค์กรพั่วชิงจึงเข้าสู่ช่วงพักตัวอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
หน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้าเข้าสู่ภาวะจำศีลทันที ยกเว้นโรงงานหลอมทองแดงในตุรกี ทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าทุกคนไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าวออกจากฐานทัพแม้แต่ก้าวเดียว สมาชิกทุกคนที่ซ่อนอยู่ทั่วโลกก็ยุติการติดต่อออนไลน์ชั่วคราว
จากนี้ไปเหลือเอิร์ลเพียงสามคนในองค์กรพั่วชิงที่ปฏิบัติภารกิจเพื่อผู้มีพระคุณข้างนอก เอิร์ลฉางเซิ่งอยู่ในประเทศจีนเพื่อตามหาเบาะแสของหลินหว่านเอ๋อร์ ขณะเดียวกันเขาก็เตรียมออกเดินทางไปจินหลิงเพื่อหาเบาะแสของเย่เฉิน เอิร์ลจงหย่งหาเบาะแสเกี่ยวกับการซื้อขายปืนใหญ่ระยะประชิดAK-630ที่ตลาดมืดของทหาร ส่วนเอิร์ลติ้งหยวนและหยุนหรูเกอกำลังช่วยเอิร์ลฉางเซิ่งอุดรอยรั่วและตามหาหลินหว่านเออร์
ในวันที่สองหลังจากเอิร์ลเจี้ยนกงและโอวป๋อจวินถูกยิงตาย สมาชิกทั้งหมดของโรงงานหลอมทองแดงในตุรกีได้ขึ้นเรือออกจากตุรกี
ฑูตพิเศษต้วนลี่เย่ผู้ซึ่งได้รับคำแนะพิเศษด้วยพลังปราณทิพย์จากเย่เฉิน ได้ขึ้นเรือบรรทุกสินค้าอพยพไปพร้อมกับคนอื่นๆ
ตอนนี้ทุกคนไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังจะไปที่ใด พวกเขารู้เพียงว่าเกิดเรื่องขึ้นในไซปรัสและผู้มีพระคุณขอให้พวกเขาถอนกำลังไปยังแอฟริกาใต้ทันที
เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหันเป็นเรื่องเหมาะสมที่จะถอยชั่วคราว ดังนั้นคนกลุ่มนี้จึงไม่มีข้อสงสัยใดๆ
การเดินทางไปยังแอฟริกาใต้ครั้งนี้ยาวนาน ข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและหลังจากข้ามคลองสุเอซแล้ว พวกเขาต้องข้ามทะเลแดงที่แคบๆ แล้วลงไปทางใต้ตามแอฟริกาตะวันออก การเดินทางทั้งหมดเกือบหนึ่งหมื่นกิโลเมตร
โชคดีที่ก่อนออกเดินทาง บนเรือได้เตรียมของที่จะส่งไปให้โรงงานเหมืองแร่ทองแดงแล้ว ซึ่งเพียงพอสำหรับคนหลายร้อยคนในโรงงานหลอมทองแดงที่จะกินและดื่มในทะเล ดังนั้นทุกคนจึงไม่กังวลเกี่ยวกับอนาคตมากนัก แค่หวังว่าจะถึงแอฟริกาโดยเร็วที่สุดและเริ่มต้นชีวิตใหม่
แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือผู้มีพระคุณไม่คิดที่จะปล่อยให้พวกเขาเหยียบแผ่นดินอีก
ตามคำสั่งของผู้มีพระคุณ เรือและทุกคนบนเรือลำนี้จะต้องหลับใหลในส่วนลึกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตลอดไป
หลังจากทำสิ่งนี้เสร็จ คนเหล่านี้ก็มาหาชายวัยกลางคนแล้วพูดด้วยความเคารพ: "รายงานรองผู้บัญชาการ ทางเข้าออกทั้งหมดถูกปิดตายหมดแล้ว และสินค้าก็จัดการหมดแล้ว"
ชายวัยกลางคนที่รู้จักกันในฐานะรองผู้บัญชาการเป็นผู้รับผิดชอบเส้นระหว่างตุรกีและไซปรัส และเป็นหนึ่งในสามรองผู้บัญชาการหน่วยบัญชาการกองทัพขวา จางเชียนโช่
ขณะนี้จางเชียนโช่พยักหน้าด้วยความเศร้าโศกแล้วพึมพำ: "ทุกคน การเสียสละชีวิตวันนี้ไม่เพียงเพื่อความภักดีต่อผู้มีพระคุณเท่านั้นแต่เพื่อให้ภรรยาและลูกๆของเรามีชีวิตที่ดีขึ้น ดังนั้นข้าหวังว่าทุกคนจะไม่โศกเศร้าจนเกินไป”
ผู้นำยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า "พี่ใหญ่ ความเป็นความตายของเราอยู่เหนือการควบคุมของเรามานานแล้ว ถ้าผู้มีพระคุณอนุญาตให้เรามีชีวิตอยู่เราก็อยู่ ถ้าผู้มีพระคุณให้เราตายเราก็ต้องตาย.. "
ขณะที่พูดเขาถามว่า "พี่ใหญ่ คำถามเดียวที่ข้ามีคือ หลังจากพวกเราตาย ผู้มีพระคุณจะให้อิสระแก่ภรรยาและลูกของเราจริงหรือ？"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...