ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5432

เมืองจินหลิงในกลางเดือนสิงหาคม อากาศร้อนผิดปกติ

ในสองวันนี้ เย่เฉินยุ่งอยู่กับการเร่งให้หงห้าปรับปรุงโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีใหม่ สำหรับเรื่องตะวันออกกลางกับองค์กรพั่วชิง เขาล้วนไม่ได้เข้าไปก้าวก่าย

และในสองวันนี้ เย่เฉินก็ไม่มีเวลาไปสนใจหงฉางชิง

แต่หงฉางชิงก็กระตือรือร้นเป็นพิเศษ ได้เรียกศิษย์ใหญ่ที่เขาถ่ายทอดวิชาให้โดยตรงบินไกลมาจากสหรัฐอเมริกา เตรียมทำพิธีถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักอย่างจริงจังต่อหน้าเย่เฉิน ขีดเส้นกั้นกับเต๋าไท่เจินโดยสิ้นเชิง จงรักภักดีกับเย่เฉินเพียงคนเดียวทั้งกายใจนับจากนี้เป็นต้นไป

หงฉางชิงในเวลานี้ กำลังรออยู่ตรงประตูของสนามบินนานาชาติจินหลิงอย่างร้อนใจ

เที่ยวบินที่เขารออยู่นั้น ล่าช้าไปครึ่งชั่วโมงแล้ว

ในตอนที่หงฉางชิงร้อนใจจนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนั่นเอง ในที่สุดจอแสดงของสนามบินก็ได้อัปเดตข้อมูลเที่ยวบิน เที่ยวบินที่เขารออยู่ได้มาถึงแล้ว

รออยู่อีกครึ่งชั่วโมง ผู้โดยสารของเที่ยวบินนี้ถึงได้ทยอยเดินออกมาจากประตู

หงฉางชิงชะโงกหน้าเฝ้ารอ เมื่อเขามองเห็นผู้หญิงรูปร่างสูงโปร่ง ผมยาวจรดเอว ในที่สุดรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าอีกครั้ง โบกมือให้เธออย่างร่าเริงพลางกล่าว: “หลงเอ๋อร์ อาจารย์อยู่ตรงนี้!”

ผู้หญิงผมยาวสูงประมาณ 178 เซนติเมตร ผมยาวสลวย ขายาวเหยียดตรง บุคลิกเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความคลาสสิค งดงามโดดเด่น

ผู้หญิงคนนี้ ก็คือศิษย์ใหญ่ที่หงฉางชิงถ่ายทอดวิชาให้ด้วยตนเอง หลงซือฉี

หลงซือฉีตอนนี้อายุสามสิบปี คุณพ่อเป็นคนจีนสัญชาติอเมริกัน คุณแม่เป็นลูกครึ่งจีนอเมริกัน คุณพ่อของเธอเป็นลูกศิษย์ที่อาจารย์ของหงฉางชิงรับเอาไว้ในสังกัดตอนที่ท่านออกเดินทางท่องเที่ยว แม้ว่าจะไม่มีพรสวรรค์โดดเด่นในด้านวิชาเต๋ากับวิถีบู๊ แต่กลับมีความสามารถในการหาเงินมาก เพราะฉะนั้นจึงได้บริจาคเงินให้กับเต๋าไท่เจินจำนวนไม่น้อยในตอนนั้น

ตอนหลงซือฉียังเด็ก ได้เข้าออกเต๋าไท่เจินอยู่บ่อยครั้ง ได้แสดงพรสวรรค์ด้านวิชาเต๋ากับวิถีบู๊ออกมาตอนอายุแปดขวบ พอดีกับที่หงฉางชิงได้รับสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนัก จึงได้รับหลงซือฉีเข้าเป็นศิษย์ถ่ายทอด