ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5433
แต่ว่า ตอนนี้หงฉางชิงแม้แต่ในฝันยังอยากจะกอดขาเย่เฉินเอาไว้ หากต้องให้เขากลับไปถ่ายทอดตำแหน่งที่อเมริกา เขาไม่ยินยอมอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ในใจของเขายังมีจุดประสงค์อันเล็กน้อยอยู่ด้วย นั่นก็คือจะต้องให้เย่เฉินได้เห็นตนเองถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้หลงซือฉีกับตา
มีเพียงแบบนี้ ถึงจะรับประกันได้ว่าเย่เฉินจะเชื่อว่าตนภักดีต่อเขาจริง ๆ
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้เรียกหลงซือฉีดั้นด้นมาแต่ไกลเช่นนั้น
แม้หลงซือฉีจะไม่รู้ว่าอาจารย์ของตนเองมีแผนการอะไรอยู่ แต่ด้วยความเคารพต่อผู้เป็นอาจารย์ เธอย่อมจะถามอะไรมากไม่ได้
และเนื่องจากความเคารพที่มีต่อผู้เป็นอาจารย์ เธอจึงไม่ได้ใส่ใจสังเกตผลการฝึกฝนของผู้เป็นอาจารย์นัก
หากเธอใส่ใจสังเกตดูหน่อย ก็จะพบว่า ผลการฝึกตนของอาจารย์ของตน ได้รุดถอยมาถึงนักบู๊สี่ดาวแล้ว ด้อยกว่าตนอีกหนึ่งขั้น
ทั้งสองคนเดินออกมาจากสนามบิน หงฉางชิงก็ได้เรียกรถคันหนึ่ง เดินทางไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
เดิมทีเขาไม่ได้พักอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง แต่หลังจากได้รับรู้สถานะของเย่เฉิน ก็ได้รีบมาเปิดห้องที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงทันที ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใด เพียงเพื่อกระชับความสัมพันธ์กับเย่เฉินให้ใกล้อีกนิด แม้จะเป็นเพียงกำลังอันน้อยนิด แต่ในสายตาของเขาก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย
ทั้งสองคนมาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง หงฉางชิงได้ให้หลงซือฉีไปทำการเช็คอิน ส่วนตนเองเดินออกไปจากห้องโถงของโรงแรม และโทรหาเย่เฉิน
เย่เฉินในเวลานี้ เพิ่งกลับจากโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีมาถึงตัวเมือง เห็นเบอร์หงฉางชิงโทรเข้ามา ก็ได้รับสายแล้วเอ่ยถาม: “อาจารย์หง โทรมามีอะไรชี้แนะเหรอ?”
หงฉางชิงกล่าวด้วยความประหม่า: “อาจารย์เย่กล่าวเกินไปแล้ว ผมจะกล้ามีคำชี้แนะอะไรได้ แค่มีเรื่องบางอย่างอยากจะขอคำชี้แนะจากคุณหน่อย......”
หงฉางชิงกล่าวอย่างร้อนรน: “อาจารย์เย่ ความสามารถของคุณ บรรดาจู่ซือของเต๋าไท่เจินก็ไม่อาจเทียบได้ พูดจากใจจริง คราวก่อนที่คุณบอกว่า《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》เป็นแค่ส่วนแรก เรื่องนี้ทำให้ผมตกใจมาก อย่าว่าแต่ผมเลย หากจู่ซือของเต๋าไท่เจินที่อยู่ในปรโลกรับรู้เข้า เกรงว่าพวกท่าก็คงยอมกราบเป็นศิษย์ของคุณเหมือนกัน......”
เย่เฉินยิ้มอ่อน ๆ พลางกล่าว: “พอแล้ว คำพูดประจบสอพลอพวกนั้นไม่ต้องพูดแล้ว คุณเตรียมสละตำแหน่งให้ลูกศิษย์ของคุณตอนไหน?”
หงฉางชิงกล่าว: “แน่นอนว่ายิ่งเร็วก็ยิ่งดี ดูว่าอาจารย์เย่ว่างเมื่อไรครับ”
เย่เฉินครุ่นคิดอยู่สักพัก กล่าว: “พรุ่งนี้ตอนเช้าแล้วกัน คุณนัดสถานที่มา”
หงฉางชิงกล่าว: “อาจารย์เย่ งั้นก็เป็นที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีแล้วกันนะครับ! ครั้งที่แล้วผมเลอะเลือน โชคไม่ดีไม่มีโอกาสเข้าไป ครั้งนี้หวังว่าคุณจะให้โอกาสผมสักครั้ง......”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...