ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5433

แต่ว่า ตอนนี้หงฉางชิงแม้แต่ในฝันยังอยากจะกอดขาเย่เฉินเอาไว้ หากต้องให้เขากลับไปถ่ายทอดตำแหน่งที่อเมริกา เขาไม่ยินยอมอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น ในใจของเขายังมีจุดประสงค์อันเล็กน้อยอยู่ด้วย นั่นก็คือจะต้องให้เย่เฉินได้เห็นตนเองถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้หลงซือฉีกับตา

มีเพียงแบบนี้ ถึงจะรับประกันได้ว่าเย่เฉินจะเชื่อว่าตนภักดีต่อเขาจริง ๆ

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้เรียกหลงซือฉีดั้นด้นมาแต่ไกลเช่นนั้น

แม้หลงซือฉีจะไม่รู้ว่าอาจารย์ของตนเองมีแผนการอะไรอยู่ แต่ด้วยความเคารพต่อผู้เป็นอาจารย์ เธอย่อมจะถามอะไรมากไม่ได้

และเนื่องจากความเคารพที่มีต่อผู้เป็นอาจารย์ เธอจึงไม่ได้ใส่ใจสังเกตผลการฝึกฝนของผู้เป็นอาจารย์นัก

หากเธอใส่ใจสังเกตดูหน่อย ก็จะพบว่า ผลการฝึกตนของอาจารย์ของตน ได้รุดถอยมาถึงนักบู๊สี่ดาวแล้ว ด้อยกว่าตนอีกหนึ่งขั้น

ทั้งสองคนเดินออกมาจากสนามบิน หงฉางชิงก็ได้เรียกรถคันหนึ่ง เดินทางไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง

เดิมทีเขาไม่ได้พักอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง แต่หลังจากได้รับรู้สถานะของเย่เฉิน ก็ได้รีบมาเปิดห้องที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงทันที ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใด เพียงเพื่อกระชับความสัมพันธ์กับเย่เฉินให้ใกล้อีกนิด แม้จะเป็นเพียงกำลังอันน้อยนิด แต่ในสายตาของเขาก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย

ทั้งสองคนมาถึงโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง หงฉางชิงได้ให้หลงซือฉีไปทำการเช็คอิน ส่วนตนเองเดินออกไปจากห้องโถงของโรงแรม และโทรหาเย่เฉิน

เย่เฉินในเวลานี้ เพิ่งกลับจากโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีมาถึงตัวเมือง เห็นเบอร์หงฉางชิงโทรเข้ามา ก็ได้รับสายแล้วเอ่ยถาม: “อาจารย์หง โทรมามีอะไรชี้แนะเหรอ?”

หงฉางชิงกล่าวด้วยความประหม่า: “อาจารย์เย่กล่าวเกินไปแล้ว ผมจะกล้ามีคำชี้แนะอะไรได้ แค่มีเรื่องบางอย่างอยากจะขอคำชี้แนะจากคุณหน่อย......”