ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5435

หงฉางชิงกล่าวด้วยความประหม่า: “ตอบอาจารย์เย่ การถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักของเต๋าไท่เจิน รวมไปถึงของแทนตัวสำนัก สองส่วนสุดท้ายของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 รวมทั้งเตายานั่น......แต่ตอนนี้ผมได้ยกเตายาให้คุณไปแล้ว ดังนั้นอีกสักครู่คุณอย่าพูดถึงเรื่องนี้นะครับ......”

เย่เฉินพยักหน้า: “วางใจเถอะ ผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

ได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดหงฉางชิงก็วางใจลง

ทั้งสองขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นแปด หงฉางชิงแตะคีย์การ์ดเปิดประตู จากนั้นก็เชิญเย่เฉินให้นั่งรอที่โซฟาสักพัก ส่วนตนเองยกหูโทรศัพท์ในห้องขึ้นมา โทรหาหลงซือฉีที่อยู่ห้องข้าง ๆ

พอโทรติด เขาก็กล่าวกำชับ: “ซือฉี เธอมาที่ห้องอาจารย์หน่อย

หลงซือฉีที่อยู่ปลายสายกล่าวโดยเร็ว: “ได้ค่ะอาจารย์ รอแป๊บหนึ่งนะคะ ศิษย์ทำการฝึกหายใจโครจรรอบสุกดท้ายเสร็จก็จะไปหาอาจารย์ทันที”

หงฉางชิงรู้ว่าศิษย์ของตนคนนี้คลั่งไคล้ในวิชาบู๊ ในตอนที่เธอฝึกวิชา ต่อให้ท้องฟ้าถล่มลงมาก็ต้องฝึกฝนให้เสร็จ ดังนั้นเลยไม่ได้บังคับ เพียงแค่กล่าวว่า: “อย่าช้านักล่ะ อาจารย์มีแขกสำคัญคนหนึ่งจะแนะนำให้เธอรู้จัก”

เสียงหายใจออกอย่างสม่ำเสมอของหลงซือฉีดังมาจากโทรศัพท์: “ฟู่......”

สีหน้าของอาจารย์หงเปลี่ยนเป็นหดหู่ขึ้นมามาก กล่าวพึมพำ: “อาจารย์เย่......ผมกำลังอยากพูดเรื่องนี้กับคุณพอดีเลย คุณคิดดูจะว่ายังไงผมก็เป็นเจ้าสำนักของสำนักหนึ่ง อีกไม่นานก็จะสละตำแหน่งแล้ว คุณคงจะไม่ปล่อยให้ฝีมือของผมต่ำกว่าลูกศิษย์อีกตั้งหนึ่งขั้นหรอกนะครับ เห็นแก่ที่ผมจงรักภักดีต่อคุณ ช่วยผมฟื้นฟูผลการฝึกฝนเถอะนะครับ......”

เย่เฉินเห็นเขามีท่าทางน่าสงสาร ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขำ จากนั้นก็ถามเขา: “คุณคงพบกับลูกศิษย์ใหญ่ของคุณแล้วสินะ? เธอดูไม่ออกหรือว่าผลการฝึกฝนของดคุณต่ำกว่าเธอ?”

หงฉางชิงรีบกล่าว: “ตอบอาจารย์เย่ เมื่อวานตอนที่ผมรับศิษย์สืบทอดคนนี้ของผมกลับมา เธอไม่ได้สังเกตเห็นผลการฝึกตนของผม......แต่อีกสักครู่ผมต้องถ่ายทอด《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》สองท่อนสุดท้ายของเต๋าไท่เจินให้เธอ และยังต้องแสดงวิธีการฝึกหายใจของสองท่อนสุดท้ายให้เธอดู หากคุณยังไม่ช่วยผมฟื้นฟูผลการฝึกฝน เกรงว่าผมคงต้องปิดไม่อยู่แล้วแน่เลย......”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม กล่าว: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ช่วยคุณฟื้นฟูถึงนักบู๊หกดาวก็แล้วกัน แบบนี้ศิษย์สืบทอดคนนั้นของคุณก็ดูอะไรไม่ออกแล้ว อย่างมากก็แค่สงสัยอยู่ภายในใจ รู้สึกว่าอาจารย์คนนี้ของตนเหมือนจะอ่อนหัดไปหน่อย”