หงฉางชิงกล่าวด้วยความประหม่า: “ตอบอาจารย์เย่ การถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักของเต๋าไท่เจิน รวมไปถึงของแทนตัวสำนัก สองส่วนสุดท้ายของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 รวมทั้งเตายานั่น......แต่ตอนนี้ผมได้ยกเตายาให้คุณไปแล้ว ดังนั้นอีกสักครู่คุณอย่าพูดถึงเรื่องนี้นะครับ......”
เย่เฉินพยักหน้า: “วางใจเถอะ ผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อย่างแน่นอน”
ได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดหงฉางชิงก็วางใจลง
ทั้งสองขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นแปด หงฉางชิงแตะคีย์การ์ดเปิดประตู จากนั้นก็เชิญเย่เฉินให้นั่งรอที่โซฟาสักพัก ส่วนตนเองยกหูโทรศัพท์ในห้องขึ้นมา โทรหาหลงซือฉีที่อยู่ห้องข้าง ๆ
พอโทรติด เขาก็กล่าวกำชับ: “ซือฉี เธอมาที่ห้องอาจารย์หน่อย
หลงซือฉีที่อยู่ปลายสายกล่าวโดยเร็ว: “ได้ค่ะอาจารย์ รอแป๊บหนึ่งนะคะ ศิษย์ทำการฝึกหายใจโครจรรอบสุกดท้ายเสร็จก็จะไปหาอาจารย์ทันที”
หงฉางชิงรู้ว่าศิษย์ของตนคนนี้คลั่งไคล้ในวิชาบู๊ ในตอนที่เธอฝึกวิชา ต่อให้ท้องฟ้าถล่มลงมาก็ต้องฝึกฝนให้เสร็จ ดังนั้นเลยไม่ได้บังคับ เพียงแค่กล่าวว่า: “อย่าช้านักล่ะ อาจารย์มีแขกสำคัญคนหนึ่งจะแนะนำให้เธอรู้จัก”
เสียงหายใจออกอย่างสม่ำเสมอของหลงซือฉีดังมาจากโทรศัพท์: “ฟู่......”
สีหน้าของอาจารย์หงเปลี่ยนเป็นหดหู่ขึ้นมามาก กล่าวพึมพำ: “อาจารย์เย่......ผมกำลังอยากพูดเรื่องนี้กับคุณพอดีเลย คุณคิดดูจะว่ายังไงผมก็เป็นเจ้าสำนักของสำนักหนึ่ง อีกไม่นานก็จะสละตำแหน่งแล้ว คุณคงจะไม่ปล่อยให้ฝีมือของผมต่ำกว่าลูกศิษย์อีกตั้งหนึ่งขั้นหรอกนะครับ เห็นแก่ที่ผมจงรักภักดีต่อคุณ ช่วยผมฟื้นฟูผลการฝึกฝนเถอะนะครับ......”
เย่เฉินเห็นเขามีท่าทางน่าสงสาร ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขำ จากนั้นก็ถามเขา: “คุณคงพบกับลูกศิษย์ใหญ่ของคุณแล้วสินะ? เธอดูไม่ออกหรือว่าผลการฝึกฝนของดคุณต่ำกว่าเธอ?”
หงฉางชิงรีบกล่าว: “ตอบอาจารย์เย่ เมื่อวานตอนที่ผมรับศิษย์สืบทอดคนนี้ของผมกลับมา เธอไม่ได้สังเกตเห็นผลการฝึกตนของผม......แต่อีกสักครู่ผมต้องถ่ายทอด《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》สองท่อนสุดท้ายของเต๋าไท่เจินให้เธอ และยังต้องแสดงวิธีการฝึกหายใจของสองท่อนสุดท้ายให้เธอดู หากคุณยังไม่ช่วยผมฟื้นฟูผลการฝึกฝน เกรงว่าผมคงต้องปิดไม่อยู่แล้วแน่เลย......”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม กล่าว: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ช่วยคุณฟื้นฟูถึงนักบู๊หกดาวก็แล้วกัน แบบนี้ศิษย์สืบทอดคนนั้นของคุณก็ดูอะไรไม่ออกแล้ว อย่างมากก็แค่สงสัยอยู่ภายในใจ รู้สึกว่าอาจารย์คนนี้ของตนเหมือนจะอ่อนหัดไปหน่อย”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...