ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5436

หงฉางชิงรู้ว่าเย่เฉินจงใจแกล้งเขา แต่ก้นบึ้งของหัวใจในเวลานี้ก็ไม่กล้าคัดค้านและไม่พอใจใด ๆ เลย จึงได้แต่กัดฟันยิ้มสู้กล่าว: “ขอบคุณอาจารย์เย่......ขอบคุณอาจารย์เย่......”

สำหรับเขาแล้ว ผลการฝึกตนก้าวถอยหลังถึงนักบู๊สี่ดาว พูดได้ว่าเป็นหายนะ ตอนนี้เย่เฉินยอมช่วยเขาฟื้นฟูถึงระดับนักบู๊หกดาว ก็นับว่าเห็นแก่หน้ามากแล้ว ตนเองก็จะใจร้อนเกินไปไม่ได้ ได้แต่รอแสดงความจริงใจอย่างเต็มที่ในอนาคต พยายามทำให้ผลการฝึกฝนฟื้นฟูกลับมาโดยเร็ว

ก่อนหน้านี้เย่เฉินได้ใช้ปราณทิพย์ปิดผนึกเส้นลมปราณสี่เส้นของหงฉางชิงเอาไว้ สำหรับเขาแล้ว เป็นเพียงเรื่องง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ แต่การปิดผนึกเช่นนี้ สำหรับหงฉางชิง รับรองได้ว่าเป็นคูน้ำที่ไม่อาจข้ามผ่านไปได้

ดังนั้น ตอนนี้เย่เฉินก็เพียงแค่โบกมือเบา ๆ ก็ได้เปิดผนึกเส้นลมปราณที่ถูกปิดเอาไว้ของเขาใหม่อีกครั้งอย่างง่ายดาย

หงฉางชิงรู้สึกถึงความทะลุปรุโปร่งของเส้นลมปราณในทันที ในที่สุดก็วางใจลง แล้วโค้งตัวด้วยความเคารพพลางกล่าว: “ขอบคุณอาจารย์เย่!”

ตอนนี้เอง จู่ ๆ เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น

หงฉางชิงกล่าว: “อาจารย์เย่ ลูกศิษย์ผมน่าจะมาแล้วครับ คุณรอแป๊บหนึ่งนะ”

เย่เฉินพยักหน้า หงฉางชิงรีบเดินไปเปิดประตูในทันที

ในตอนนี้เอง หลงซือฉีที่รูปร่างสูงโปร่ง สวมชุดนักพรต กำลังยืนอยู่ด้านนอกประตู พอเห็นหงฉางชิง ก็กล่าวด้วยความเคารพ: “อาจารย์คะ!”

หงฉางชิงขยับอย่างรวดเร็ว กล่าว: “มา ๆ ๆ ซือฉี รีบเข้ามาเร็ว อาจารย์จะแนะนำให้รู้จักอาจารย์ที่อายุน้อยมีความสามารถมากคนหนึ่ง”

“อาจารย์เหรอคะ?” หลงซือฉีตะลึงเล็กน้อย นางสงสัยมาตลอดว่า อาจารย์เรียกตัวเองมาไกลจากสหรัฐอเมริกา แท้จริงแล้วเพื่ออะไรกันแน่

ได้ยินว่าผู้เป็นอาจารย์จะแนะนำอาจารย์อายุน้อยมีความสามารถให้ตนเองรู้จัก ภายในใจหลงซือฉีก็ยิ่งสงสัย หรือว่านี่จะเป็นเหตุผลที่อาจารย์เรียกตนเองมาที่จินหลิง?”