ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5437
หลงซือฉีก็รู้สึกงอนเล็กน้อย กล่าวขึ้น: “อาจารย์คะ อาจารย์อยากเรียกอะไรก็เป็นเรื่องของอาจารย์ ในทางกลับกันฉันก็เหมือนกัน”
หงฉางชิงอดไม่ได้ที่จะกล่าวตำหนิ: “ซือฉี! อย่าเสียมารยาท!”
ตอนนี้เองเย่เฉินก็ได้ยิ้มกล่าวขึ้นมา: “อาจารย์หง คุณหลงพูดถูก เรื่องแบบนี้ใครสะดวกแบบไหนก็เรียกแบบนั้น คุณไม่ต้องไปบังคับคุณหลงหรอก”
หงฉางชิงกล่าวพลางยิ้มแห้ง ๆ รีบกล่าวขึ้นมา: “อาจารย์เย่พูดถูก งั้นก็ใครสะดวกแบบไหนก็เรียกแบบนั้นแล้วกันครับ”
หลงซือฉีที่อยู่ข้าง ๆ เห็นอาจารย์ของตนประจบสอพลอเช่นนี้มาตลอด ภายใต้ความประหลาดใจ ก็มีความไม่พอใจแฝงอยู่ด้วย
ในสายตาของเธอ อาจารย์เป็นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีแต่ไหนแต่ไรมา อีกอย่างเธอก็คิดมาตลอดว่า อาจารย์เป็นเจ้าสำนักของเต๋าไท่เจิน ก็ควรต้องมีรัศมีบารมีที่แน่นอน เป็นเรื่องปกติที่บางครั้งคนภายนอกได้เห็นแล้วจะรู้สึกว่าเขายิ่งยโส
และในความทรงจำของเธอ เมื่อก่อนอาจารย์รักษาออร่าของผู้สูงส่งไว้ได้อย่างพอดิบพอดี แต่ว่า ไม่รู้ว่าอยู่จินหลิงในครั้งนี้อาจารย์ได้กินยาอะไรผิดไป ทำไมถึงได้ประจบประแจงผู้ชายที่อายุยังน้อยคนหนึ่งเช่นนี้
หลงซือฉีได้กราบเข้าเต๋าไท่เจินตั้งแต่อายุสิบเจ็ดสิบแปด มีความรู้สึกลึกซึ้งต่อเต๋าไท่เจิน เมื่อเห็นอาจารย์ก้มหัวให้กับเย่เฉินเช่นนี้ ก็รู้สึกว่าภาพลักษณ์ของเต๋าไท่เจินถูกเขาดึงลงไปด้วย ภายในใจก็ยิ่งทนดูไม่ได้
ดังนั้น เธอจึงกล่าวขึ้นมาด้วยความไม่พอใจนัก: “อาจารย์คะ อาจารย์ให้หนูเดินทางมาไกลขนาดนี้ มีเรื่องอะไรกันแน่ ตอนนี้พูดได้หรือยังคะ?”
หงฉางชิงยิ้มกล่าว: “ได้ ๆ ได้แน่นอนอยู่แล้ว”
หงฉางชิงส่ายศีรษะ: “อาจารย์มีแผนว่า หลังจากนี้จะตั้งรากฐานอยู่ที่จินหลิง”
“ตั้งรากฐานที่จินหลิง?!” หลงซือฉีอ้าปากค้างแล้วเอ่ยถาม: “ทำไมอาจารย์ต้องตั้งรากฐานที่จินหลิงด้วย? หรือว่าหลังจากนี้อาจารย์จะไม่ซักถามเรื่องในเต๋าไท่เจินแล้วเหรอคะ?”
หงฉางชิงพยักหน้าอย่างตั้งใจ กล่าว: “ถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้เธอ ฉันก็จะไม่ไปซักถามเรื่องต่าง ๆ ในเต๋าไท่เจินแล้ว มีเธอดูแลควบคุมเต่าไท่เจิน อาจารย์ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว”
หลงซือฉีเม้มปากเบา ๆ จ้องมองหงฉางชิงพลางเอ่ยถาม: “อาจารย์ ศิษย์อยากรู้ ทำไมอาจารย์ถึงเลือกตั้งรากฐานที่จินหลิง? ถ้าอาจารย์ไม่ให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับศิษย์ งั้นศิษย์ก็ปฏิเสธสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนัก!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...