ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5439

หลงซือฉีกลับไม่เชื่อคำพูดนี้ของเขาเลยสักนิด กล่าวเสียงเย็นชา: “อาจารย์ นับตั้งแต่ที่ศิษย์เข้ามา ก็พบว่าอาจารย์เคารพคุณเย่คนนี้มาก พอรวมสิ่งนี้เข้าด้วยกัน ศิษย์ว่าที่อาจารย์ให้ศิษย์มาจินหลิง และเตรียมถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้ศิษย์ที่นี่ ก็แค่อยากแสดงออกให้คุณเย่คนนี้เห็นเท่านั้นเองมั้งคะ?”

หงฉางชิงคิดไม่ถึงว่าหลงซือฉีจะพูดถูกประเด็นแบบนี้ กล่าวด้วยใบหน้าแดงก่ำ: “โธ่เอ๊ยซือฉี…...อาจารย์ขอพูดกับเธอจากใจจริงนะ ฉันทำเพื่อเต๋าไท่เจินมาครึ่งค่อนชีวิต ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ อาจารย์อยากใช้มันทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ถ้าเธอเห็นอาจารย์เป็นอาจารย์ของเธอจริง ๆ ก็อย่าถามมากความเลยนะ หลังจากอาจารย์ถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้เธอ อาจารย์ก็จะอยู่ฝึกฝนที่จินหลิง ส่วนเธอกลับอเมริกาไป ส่งเสริมเต๋าไท่เจินให้เจริญรุ่งเรือง แบบนี้ก็เรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ?”

หลงซือฉีเห็นหงฉางชิงมีท่าทางแน่วแน่ ก็ทอดถอนใจอย่างจนปัญญา พยักหน้ากล่าว: “ได้! ในเมื่ออาจารย์ตัดสินใจแล้ว ศิษย์ก็จะไม่เกลี้ยกล่อมท่านอีก แต่ศิษย์มีคำพูดหนึ่งที่จะบอกอาจารย์”

หงฉางฉิงกล่าวโดยเร็ว: “เธอพูดมาได้เลย!”

หลงซือฉีกล่าว: “ความสามารถละประสบการณ์ของศิษย์ยังมีน้อย ไม่แน่ว่าจะมีความสามารถนำพาเต๋าไท่เจินสู่ความเจริญรุ่งเรืองได้ ตำแหน่งเจ้าสำนัก ศิษย์รับเอาไว้เป็นการชั่วคราวได้ รอเมื่อไร่อาจารย์เปลี่ยนใจ ศิษย์ค่อยคืนตำแหน่งเจ้าสำนักให้อาจารย์”

หงฉางชิงโบกมือกล่าว: “ไม่ต้องหรอก ๆ เธอทำหน้าที่เจ้าสำนักของเธอให้ดีเถอะ!”

หลงซือฉีกล่าวอย่างแน่วแน่: “อาจารย์คะ ท่านจะตัดสินใจยังไงก็เป็นอิสระของท่าน ศิษย์ก็แค่แสดงจุดยืนของศิษย์เท่านั้นเอง”

กล่าวจบ ก็ไม่พูดไร้สาระกับหงฉางชิงอีก แต่ได้กล่าวขึ้นมาอย่างมีอารมณ์เล็กน้อย: “เอาเถอะค่ะอาจารย์ อย่าพูดไร้สาระอีกเลย ท่านจะถ่ายทอดตำแหน่งไม่ใช่เหรอ? เริ่มกันเลยเถอะค่ะ!”