“เตายา?!”
หงฉางชิงได้ยินคำถามของหลงซือฉี ก็ต้องชะงักไปในทันที
เขากล่าวในใจด้วยความสงสัย: “ซือฉีรู้เรื่องเตายาได้ยังไง? ตอนนั้นอาจารย์บอกไม่ใช่เหรอว่า ความลับนี้มีเพียงเจ้าสำนักที่รู้ หามบอกคนอื่นเป็นอันขาด?! ท่านบอกเรื่องนี่กับซือฉีได้ยังไง?”
คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นขึ้นมา: “ซือฉี เตายาอะไรเธอฟังใครพูดเหรอ? ทำไมอาจารย์ไม่เห็นรู้เรื่อง?”
หลงซือฉีขมวดคิ้ว และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างโมโห: “อาจารย์คะ อาจารย์ปู่บอกกับฉันตั้งแต่แรกแล้ว ท่านบอกว่าเต๋าไท่เจินมีสมบัติประจำสำนักอยู่อย่างหนึ่ง เป็นเตายาที่มีผลอัศจรรย์ในการกลั่นยา! ท่านยังพอกอีกว่า มีเพียงเจ้าสำนักในอนาคตเท่านั้นถึงจะมีคุณสมบัติสืบทอดสมบัติชิ้นนี้ได้ ในเมื่ออาจารย์ตัดสินใจถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้ศิษย์ งั้นก็ควรมอบเตายาให้ศิษย์ด้วย ไม่อย่างนั้นในอนาคตศิษย์จะไปอธิบายกับอาจารย์ปู่ รวมทั้งศิษย์พี่ศิษย์น้องในสำนักได้ยังไง?”
หงฉางชิงไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ก่อนอาจารย์คนนั้นของตนจะมอบเตายาให้ตัวเอง ยังได้กำชับนักหนา บอกกับตนเองว่าก่อนที่จะถ่ายทอดตำแหน่ง ห้ามบอกเรื่องเตายาให้คนอื่นรับรู้เป็นอันขาด แต่ไม่ทันไร ท่านกลับได้บอกเรื่องนี้กับหลงซือฉี
เขาอดไม่ได้ที่จะแอบกล่าวอยู่ในใจ: “อาจารย์นะอาจารย์ นี่ท่านเอ็นดูซือฉีมากเกินไป หรือไม่เชื่อใจผมเลย?”
จากนั้น เขาที่ประหม่าอย่างสุดขีด ได้แต่พูดตะกุกตะกัก: “ซือฉี เรื่องนี้เธอน่าจะจำผิดไป เต๋าไท่เจินไม่มีเตายาอะไรนั่นอยู่หรอก อาจารย์ท่านน่าจะล้อเล่นกับเธอน่ะ”
หลงซือฉีส่ายหน้ากล่าว: “เป็นไปไม่ได้ อาจารย์ปู่ได้บอกกับศิษย์อย่างชัดเจน เต๋าไท่เจินมีเตายาเช่นนี้อยู่จริง ๆ ท่านไม่มีทางที่จะเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นอย่างแน่นอน!”
ดังนั้น เขาได้แต่สละชื่อเสียงของตัวเอง ต่อให้นับจากนี้ไปศิษย์ของเต๋าไท่เจิน ต่างรู้ว่าตอนเองได้ทำสมบัติที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเต๋าไท่เจินหายไป ตนเองก็ได้แต่ยอมรับมัน
หลงซือฉีได้ฟังคำพูดของหงฉางชิงในเวลานี้ ภายในใจนั้นก็โมโหอย่างสุดขีด เธอคิดไม่ถึงว่า หงฉางชิงจะจงใจปิดเรื่องเตายาเอาไว้ไม่พูดถึง รอจนตนเป็นคนเอ่ยถามเขาเอง เขากลับยังเล่นตุกติกขึ้นมาอีก
หลงซือฉีอดไท่ได้ที่จะชักถามเขา: “อาจารย์ อะไรคือให้ถือว่าเต๋าไท่เจินไม่มีของสิ่งนั้นอยู่?”
หงฉางชิงกล่าวอย่างหน้าด้าน ๆ : “ก็คือนับจากนี้เป็นต้นไป ให้เธอลืมไปว่าเต๋าไท่เจินมีเตายาอยู่”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...