ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 544

บทที่544

อู๋ซินรู้สึกโกรธเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่า เขาและพ่ออยู่ต่อหน้าซ่งหวั่นถิง ซ่งหวั่นถิงยังกล้าบอกว่ามีแขกคนสำคัญที่สุด ในเมืองจิงหลิงยังมีใครที่สำคัญมากกว่าตัวเขาเองและพ่อของเขาอีก?

พูดอีกนัยหนึ่งว่า ในเมืองจินหลิงนี้ ศักดิ์ศรีของใครจะยิ่งใหญ่กว่าศักดิ์ศรีของตระกูลอู๋อีก?!

แม้ว่าเขาจะไม่สบอารมณ์มาก แต่อู๋ซินก็ยังคงพูดอย่างเป็นสุภาพบุรุษว่า:"จริงสิหวั่นถิง ผมเตรียมของขวัญให้คุณเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าเธอจะชอบหรือเปล่า"

ซ่งหวั่นถิงขมวดคิ้วและพูดว่า:"คุณชายอู๋ คุณเก็บของขวัญกลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการอะไร คุณไม่ต้องเปลืองเงินขนาดนี้ อีกอย่าง ฉันก็ไม่ควรรับของขวัญของคุณง่ายๆแบบนี้"

อู๋ซินรีบเอากล่องของขวัญที่หลิวกว่างให้ตัวเองออกมา และพูดอย่างจริงจังว่า:"หวั่นถิง เธอเกรงใจกับผมทำไมกัน? ที่สำคัญมีหลายครั้ง ที่ผมเห็นว่าสร้อยข้อมือที่เธอสวมอยู่มันเก่ามาก รู้สึกห่วงเธอเล็กน้อย เธอเป็นลูกคุณหนูตระกูลซ่งที่สง่างาม จะสวมใส่เครื่องประดับที่เรียบง่าย และดูหยาบได้อย่างไร "

เมื่อพูดเช่นนี้ อู๋ซินได้เอาสร้อยข้อมือที่ซื้อออกมาแล้ว และพูดว่า:"หวั่นถิง สร้อยข้อมือนี้เป็นผลงานของอาจารย์เฟ่ยเอ๋อเฉอนักออกแบบเครื่องประดับชาวอิตาลี นี่เป็นหนึ่งเดียวในโลกที่มีมูลค่ากว่า 100 ล้าน ผมซื้อให้คุณโดยเฉพาะ มีเพียงสร้อยข้อมือแบบนั้นเท่านั้นที่สามารถเข้ากับสถานะ และออร่าของเธอ ขยะเส้นนั้นในมือของเธอ ควรจะทิ้งลงถังขยะแล้ว!"

เดิมทีอู๋ซินคิดว่า ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ชอบเครื่องประดับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องประดับล้ำค่า ดังนั้น ซ่งหวั่นถิงจะต้องไม่ได้รับการยกเว้น

เพราะฉะนั้น สร้อยข้อมือเส้นนี้ที่ซื้อมาในราคาสูง จะต้องโดนใจของซ่งหวั่นถิงอย่างแน่นอน

แต่ว่า เขาไม่นึกเลยว่า หลังจากที่ซ่งหวั่นถิงได้ยินคำพูดของเขา สีหน้าหมองลงทันที! มองไปที่ดวงตาของอู๋ซิน ด้วยความโกรธและความรังเกียจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!

สร้อยข้อมือที่ข้อมือของตน มันไม่มีค่าอะไรก็จริง และมันดูเหมือนจะเชยหน่อย และเก่าไปหน่อย

แต่!

สร้อยข้อมือนี้ เป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้!

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่แม่เสียชีวิตไป สร้อยข้อมือเส้นนี้เธอสวมใส่และดูแล้วมันมีความหมายที่ไม่ธรรมดาสำหรับตน!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน