บทที่545
ตอนนี้ อู๋ซินคิดอยากจะตาย
ไม่อาจคาดฝันเลย ว่าสร้อยข้อมือเก่าๆบนข้อมือซ่งหวั่นถิงนั้น จะเป็นของที่ระลึกที่แม่เธอเป็นคนทิ้งให้……
และเขาเอง กลับบอกว่าของที่ระลึกที่แม่ทิ้งให้เธอเป็นขยะ……
เป็นการก่อเรื่องใหญ่ที่ไม่ระวังจริงๆ
ซ่งหวั่นถิงก็ไม่ค่อยชอบตัวเองอยู่แล้ว เดิมทีเขาคิดว่าจะใช้สร้อยข้อมือนี้เพิ่มคะแนนให้ตัวเองมากขึ้น
ไม่นึกเลยว่า กลับทำเรื่องที่ฉลาดให้กลายเป็นโง่ได้ ลดคะแนนสุดๆ…...
ทีนี้คะแนนของตนในใจซ่งหวั่นถิง คงจะลดไปจนติดลบแล้ว……
อู๋ตงไห่ที่อยู่ไม่ไกล เห็นแผ่นหลังที่ยืนบื้อของลูกชาย แอบสงสัยเล็กน้อย
เมื่อกี้ไปให้ของขวัญซ่งหวั่นถิงไม่ใช่เหรอ?
ของขวัญที่มีค่าขนาดนี้ ซ่งหวั่นถิงต้องดีใจมากนี่นา
แต่ว่า ทำไมซ่งหวั่นถิงถึงขับรถออกไปเลยล่ะ?
เขามีคำถามมากมาย เดินตรงเข้าไปเลย ตบบ่าของอู๋ซิน แล้วถามว่า:"คุยกับหวั่นถิงเป็นไงบ้าง?"
พูดอยู่ ก็เห็นในมือของอู๋ซินยังถือสร้อยข้อมือไว้ ถามอย่างสงสัยว่า:"หวั่นถิงไม่รับของขวัญนี้เหรอ?"
อู๋ซินพูดด้วยสีหน้าเศร้า:"พ่อ สร้อยข้อมือเก่าๆที่ซ่งหวี่นถิงใส่อยู่นั้น มันเป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอเป็นคนให้…...ผมไม่รู้ แถมยังบอกว่าสร้อยข้อมือนั้นเป็นขยะ ไม่เหมาะกับเธอ……"
"เชี่ย……"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...