ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5442

“นี่คุณ......”

หลงซือฉีคิดไม่ถึงว่า สำหรับเงื่อนไขที่ตนเองเสนอนั้น เย่เฉินจะปฏิเสธได้อย่างเด็ดขาดแบบนี้

หลงซือฉีที่แทบไม่เคยถูกคนปฏิเสธมาก่อน อดไม่ได้ที่จะซักถามขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ: “อาจารย์เย่ ฉันไม่รู้ว่าสมบัติประจำสำนักของเต๋าไท่เจินไปอยู่ในมือของคุณได้ยังไง แต่ฉันเชื่อว่า คุณจะต้องใช้วิธีที่ไม่สะอาดอย่างแน่นอน”

เย่เฉินกล่าวเยาะเย้ย: “คุณหลงสรุปโดยที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ชักจะเห็นตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลกเกินไปแล้ว ผมได้ใช้วิธีที่ใสสะอาดหรือไม่นั้น คุณถามอาจารย์ของคุณก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ?”

หงฉางชิงที่อยู่ด้านข้างรีบกล่าวขึ้นมาโดยเร็ว: “ซือฉี อย่าเสียมารยาทกับคุณเย่! คุณเย่ได้เตายาไป ย่อมใช้วิธีที่ใสสะอาดอยู่แล้ว อาจารย์เต็มใจมอบให้คุณเย่เอง!”

หลงซือฉีโมโหมาก ถามเขากลับ: “อาจารย์ เตายาเป็นของเต๋าไท่เจิน แค่ให้ท่านช่วยดูแลชั่วคราวเท่านั้น มีศิษย์อะไรมอบมันให้คนอื่น? ท่านเป็นเพียงเจ้าสำนักเต๋าไท่เจิน มีหน้าที่สืบทอดวิชาของเต๋าไท่เจินที่ถ่ายทอดมานับพันปี มันไม่ได้หมายความว่าท่านสามารถจัดการกับทรัพยากรทุกอย่างในเต๋าไท่เจินได้ตามอำเภอใจ!”

“เรื่องนี้......”

ถูกคำพูดที่เต็มไปด้วยคุณธรรมของศิษย์สืบทอดกระแทกใส่หน้า หงฉางชิงก็รู้สึกขายหน้ามากจริง ๆ ขณะเดียวกันนั้นก็รู้สึกผิดอย่างสุดขีด

ภายในใจของเขานั้นรู้ตัวเองดี ตอนนั้นเขาเองที่เล่นสนุกจนเกินไป จงใจใช้เตายาล่อให้ซือเทียนฉีติดกับ แต่คิดไม่ถึงว่า หลานสาวของซือเทียนฉีจะโทรเรียกเย่ฉินมา ไม่เพียงทำลายแผนการของตัวเอง แถมยังทำให้ตนเองต้องสูญเสียเตายาไปด้วย

นอกจากนี้ เขาเองก็รู้ว่า หลงซือฉีพูดได้ถูกต้อง ตนเองเป็นเพียงหนึ่งในสามสิบเก้าคนของเจ้าสำนักเต๋าไท่เจินเท่านั้น ซึ่งมันได้หมายความว่าเต๋าไท่เจินจะกลายเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของตัวเอง สมบัติประจำสำนักของเต๋าไท่เจิน ตนเองเพียงแค่ช่วยดูแลเป็นการชั่วคราวเท่านั้น ตนไม่มีศิษย์ที่จะมอบมันให้คนอื่น