ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5446
พูดไป หงฉางชิงก็กล่าวต่อ: “แม้ว่ายอดฝีมือระดับสุดยอดของวิถีบู๊ก็สามารถส่งชี่แท้เข้าไปในร่างของคนอื่น ช่วยคนอื่นรักษาอาการบาดเจ็บ หรือแม้กระทั่งช่วยพวกเขาเพิ่มระดับผลการฝึกฝนได้เหมือนกัน แต่ก็ยังห่างไกลจากอาจารย์เย่ ที่สามารถช่วยเธอทะลวงเส้นชีพจรสามเส้นได้ภายในพริบตา ดูท่าแล้ว อาจารย์เย่น่าจะเป็นประเภทที่ฝึกฝนปราณทิพย์!”
หลงซือฉีกล่าวอย่างท้อใจ: “อาจารย์......ทำไมอาจารย์ไม่บอกศิษย์เร็วหน่อยล่ะคะ......ต่อให้แค่บอกกับศิษย์เพียงคร่าว ๆ ศิษย์ก็คงจะไม่ล่วงเกินคุณเย่ไปแบบนี้......”
ใบหน้าของหงฉางชิงเต็มไปด้วยความจนปัญญา กล่าวทอดถอนใจ: “ถึงยังไงอาจารย์ก็เป็นถึงเจ้าสำนักของสำนักหนึ่ง หากไม่ถึงขั้นสุดจริง ๆ จะให้บอกกับคนอื่นว่า ตนเองจะอยู่เป็นวัวเป็นม้ารับใช้คนอื่นที่จินหลิงได้ยังไง? อาจารย์คิดว่า เรียกเธอมา แล้วถ่ายทอดตำแหน่งเจ้าสำนักให้เธอ อยู่ต่อหน้าอาจารย์เย่ ก็ถือว่าเป็นการแสดงท่าทีให้อาจารย์เย่ได้เห็นท่าทีของอาจารย์ จากนั้นเธอค่อยกลับไปเป็นผู้นำเต๋าไท่เจินที่อเมริกา ส่วนอาจารย์ก็จะอยู่รับใช้ที่ข้างกายของอาจารย์เย่......”
กล่าวมาถึงตรงนี้ เขาก็มองไปหาหลงซือฉี กล่าวด้วยความกลัดกลุ้มอย่างสุดขีด: “อาจารย์จะคิดถึงได้ล่ะว่า เธอจะโต้เถียงกับอาจารย์เย่ขึ้นมา......”
หลงซือฉีรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย กล่าวน้ำตาคลอ: “อาจารย์......ท่านให้ศิษย์รับตำแหน่งเจ้าสำนัก แต่ไม่มอบเตายาให้กับศิษย์ ศิษย์ก็กลัวว่าบรรพบุรุษของเต๋าไท่เจินที่อยู่บนสรวงสวรรค์จะกล่าวโทษศิษย์นี่นา......”
กล่าวไป หลงซือฉีก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้และไหลลงมา สะอื้นอยู่ไม่หยุด: “ศิษย์เข้าเต๋าไท่เจินตั้งตาอายุแปดขวบ......เห็นเต๋าไท่เจินเป็นเหมือนบ้านไปนานแล้ว ได้ให้คำสัญญาอย่างลับ ๆ ต่อหน้ารูปวาดของอาจารย์บรรพบุรุษตั้งแต่เด็ก ในอนาคตจะต้องพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อนำพาเต๋าไท่เจินเดินสู่ความรุ่งโรจน์......อาจารย์ปู่ได้บอกศิษย์ตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว ท่านบอกว่าเต๋าไท่เจินมีสมบัติประจำสำนักอยู่ เป็นเตายาที่สามารถกลั่นยาให้มีประสิทธิผลเป็นสองเท่าตัว วันนี้อาจารย์จะถ่ายทอดตำแหน่งให้ศิษย์ กลับไม่พูดถึงเตายาเลย แล้วจะให้ศิษย์รับมาอย่างไม่ลืมหูลืมตาได้ยังไง......”
ดังนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำ: “อาจารย์นี่นะ พูดอีกอย่างแล้วทำอีกอย่าง ตอนที่ท่านมอบเตายาให้ฉัน ก็กำชับกับฉันอย่างเอาจริงเอาจังว่า ห้ามบอกเรื่องประสิทธิภาพของเตายากับใครเด็ดขาด เพื่อป้องกันการนำปัญหามาให้ตัวเองและเต๋าไท่เจิน แต่คิดไม่ถึงว่า ท่านจะบอกเรื่องนี้กับเธอไปตั้งนานแล้ว......”
หลงซือฉีสะอื้นกล่าว: “อาจารย์เองก็พูดอีกอย่างทำอีกอย่างทำอีกอย่างเหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ? อาจารย์ปู่บอกท่านว่าห้ามบอกคนอื่น ท่านกลับมอบเตายาให้คนอื่นไปเสียอย่างนั้น หากไม่ใช่เพราะอาจารย์ปู่ได้บอกศิษย์เอาไว้ล่วงหน้า ศิษย์ก็คงรู้ว่าเต๋าไท่เจินมีสมบัติแบบนี้อยู่......ถ้าเป็นแบบนั้น เกรงว่าคงถูกอาจารย์กลบเกลื่อนไปได้แน่!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...