ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5447
ถูกลูกศิษย์เปิดโปงซึ่ง ๆ หน้า หงฉางชิงก็รู้ต้องรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
เข้าทอดถอนใจ กล่าวอย่างจนปัญญา: “ซือฉี ในเมื่อได้พูดมาถึงขนาดนี้แล้ว งั้นอาจารย์ก็จะพูดความจริงกับเธอก็แล้วกัน เตายานั่น เพราะอาจารย์ได้มีแผนร้ายในใจอยู่ก่อน ขโมยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกกำมือ จะกล่าวโทษไปถึงอาจารย์เย่ไม่ได้......”
หลงซือฉีมองดูหงฉางชิงที่รู้สึกผิดเล็กน้อย จึงถามขึ้นมาด้วยความตกใจ: “อาจารย์ ที่จริงเรื่องมันเป็นมายังไงเหรอคะ?”
หงฉางชิงถอนหายใจยาว ๆ และได้เล่าเรื่องราวว่าทำไมตนเองถึงมาจินหลิง รวมทั้งหลังจากได้มาถึงจินหลิงแล้ว ตอนเองจงใจหลอกล่อซือเทียนฉีอย่างไร ให้หลงซือฉีฟังจนหมด
หลงซือฉีฟังจบ อดไม่ได้ที่จะกล่าวตำหนิ: “อาจารย์คะ อาจารย์ทำเกินไปจริง ๆ ......ถ้าหากสืบเอาเรื่องขึ้นมา มันไม่เท่ากับการฉ้อโกงหรอกเหรอคะ?”
หงฉางชิงกุมใบหน้าด้วยมือข้างหนึ่ง กล่าวอย่างเศร้าใจกลัดกลุ้ม: “ตอนนั้นอาจารย์ค่อนข้างรีบร้อนอยากเห็นผลสำเร็จนี่นา......อาจารย์คิดว่า ถึงยังไงซือเทียนฉีก็เป็นหมอที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่มีเงิน หากอาจารย์ต้องการซื้อมัน เขาจะต้องไม่ขายอย่างแน่นอน ดังนั้นอาจารย์เลยคิด หลอกล่อให้เขาพนันกับอาจารย์......”
“อีกอย่าง อาจารย์คิดว่าคนแบบนี้ หากใช้เงินมาพนันกับเขา เขาคงไม่สนใจอาจารย์อย่างแน่นอน ดังนั้นอาจารย์เลยเอาเตายาออกมา คิดใช้มันเป็นตัวล่อ......”
“แต่คิดไม่ถึงว่า......สุดท้ายจะมีจุดจบแบบนี้......”
หงฉางชิงโบกมือ กล่าวอย่างจริงจัง: “เธอจะเข้าใจอะไร? คนโบราณว่าเอาไว้ว่าตอนเช้าได้สัมผัสสัจธรรม ตอนกลางคืนแม้ต้องตายก็ยินดี แค่ตำแหน่งเจ้าสำนัก มันจะนับอะไรได้?”
กล่าวไป หงฉางชิงก็เอ่ยด้วยท่าทางเคร่งขรึม: “ซือฉี อาจารย์ขอพูดกับเธอจากใจจริงนะ เต๋าไท่เจินของเราพัฒนามาเป็นเวลาหลายปีเช่นนี้ คนที่สามารถเข้าสู่แดนมืดได้จริง ๆ กลับมีไม่กี่คน เธอรู้ไหมว่าเพราะอะไร?”
หลงซือฉีครุ่นคิด กล่าว: “อาจเป็นเพราะสติปัญญาของศิษย์รุ่นหลานอย่างพวกเราด้อยเกินไป ขาดคุณสมบัติที่จะกลายเป็นยอดฝีมือแดนมืด......”
“ใช่ที่ไหนล่ะ!” หงฉางชิงทำเสียงฮึดฮัดอย่างเย็นชา กล่าว: “เมื่อก่อนอาจารย์ก็คิดเหมือนเธอนั่นแหละ แต่หลังจากอาจารย์โชคดีมีโอกาสรู้จักกับอาจารย์เย่ถึงได้รู้ว่า 《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ที่สืบทอดกันมานับพันปีของเต๋าไท่เจินของพวกเรา ดูเหมือนว่าจะสมบูรณ์ แต่ความจริงแล้วเป็นเพียงหนึ่งในยี่สิบเจ็ดของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ทั้งหมด! พูดอีกนัยหนึ่ง ที่พวกเรามีอยู่ในมือนั้นเป็นเพียงเนื้อหาระดับอนุบาล K1 ในเส้นทางแห่งวิถีบู๊เท่านั้น! เธอหวังว่าจะอาศัยเนื้อหาพวกนี้ สามารถฝึกฝนได้ถึงระดับไหน?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...