ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5448

“อะไรนะคะ?!” หลงซือฉีตะลึงอย่างสุดขีด กล่าวออกมาพลางถลึงตากลมโต: “อาจารย์ มันเป็นความจริงเหรอคะ? บอกไม่ใช่เหรอว่า สำนักส่วนใหญ่บนโลกล้วนไม่มีวิชาบู๊ที่สมบูรณ์แบบ? เต๋าไท่เจินของเราเป็นหนึ่งในไม่กี่สำนักที่มีวิชาบู๊ซึ่งสมบูรณ์แบบ......”

“สมบูรณ์แบบอะไรกันล่ะ!” หงฉางชิงกล่าวเย้ยหยัน: “พวกเราเป็นแค่กบในกะลา นั่งมองท้องฟ้าในบ่อเท่านั้นเอง ที่พวกเราคิดว่าสมบูรณ์แบบเป็นแค่ท้องฟ้าซึ่งอยู่เหนือศีรษะของพวกเราเท่านั้น พวกเราเป็นมันเป็นวงกลม มีขอบเขตที่ชัดเจน เลยนึกว่ามันสมบูรณ์แบบ ความจริงแล้วมันเป็นเพียงหนึ่งในพันล้าน ที่ไม่คู่ควรแก่การพูดถึงของจักรวาลอันกว้างใหญ่เท่านั้นเอง”

หลงซือฉีชะงักไปพักใหญ่ เอ่ยถามขึ้น: “อาจารย์คะ เรื่องนี่ก็เป็นคุณเย่คนนั้นที่บอกอาจารย์เหรอคะ?”

“ใช่!” หงฉางชิงกล่าวอย่างจริงจัง: “ถึงแม้อาจารย์เย่จะไม่พูดอย่างชัดเจน แต่ก็ได้แสดงออกในความหมายอย่างชัดเจนแล้ว เขาต้องมี《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ฉบับสมบูรณ์อยู่ในเมื่ออย่างแน่นอน เดิมที อาจารย์เย่เห็นว่าฉันมีโอกาสที่จะได้รับส่วนที่สองของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 เพียงแค่ว่าตอนนั้นตัวฉันเองมีความคิดไม่บริสุทธิ์ จึงทำให้พออาจารย์เย่มอบโอสถให้ฉันหนึ่งเม็ด ต้องการให้ฉันทำงานให้กับเขา แต่ฉันกลับคิดจะหนีกลับอเมริกาเพื่อเป็นเจ้าสำนักเต๋าไท่เจินต่อ......”

พูดมาถึงตรงนี้ หงฉางชิงก็กล่าวอย่างหงุดหงิดโมโหถึงที่สุด: “บอกตามตรงนะซือฉี อาจารย์ในตอนนี้ รู้สึกเสียใจภายหลังเอามาก ๆ เลยล่ะ ตอนที่เธอยังไม่มา ไม่รู้ว่าอาจารย์ตบหน้าตัวเองไปกี่หน้าแล้ว น่าเสียดายจริง ๆ ความผิดพลาดครั้งใหญ่มันได้เกิดขึ้นแล้ว ดังนั้นสิ่งเดียวที่อาจารย์ทำได้ มีเพียงพยายามชดเชยอย่างเต็มที่”

หัวใจของหลงซือฉีเต้นแรงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอกล่าว: “อาจารย์......หากได้รับเนื้อหาส่วนที่เหลือของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》มา เช่นนั้นฝีมือของศิษย์ทั่วสำนักเต๋าไท่เจินก็จะรุดหน้าอย่างรวดเร็ว! ไม่แน่ว่าในอนาคต เต๋าไท่เจินอาจให้กำเนิดยอดฝีมือแดนมืดขึ้นมาจำนวนมาก หรือแม้กระทั่งยอดฝีมือแดนมิติก็เป็นได้!”