เฉินจื๋อข่ายถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างตื่นเต้นว่า“พี่ห้าพูดถูก!พอได้ยินพี่พูดแบบนี้ ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาเลย !”
หงห้ายิ้มและพูดว่า“นายไปเตรียมตัวก่อน หากมีอะไรฉันจะรีบแจ้งกลับไปทันที !”
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดขึ้นว่า“พี่ห้า หรือวันนี้น้องอย่างผมทำอาหาร แล้วเราสองคนมานั่งดื่มกินกัน!”
หงห้ากล่าว“ฉันคงยังปลีกตัวไปไหนไม่ได้ในตอนนี้ งานดูแลสนับสนุนของทางนี้ฉันเป็นคนรับผิดชอบ ตามหลักแล้ว ฉันต้องประจำการอยู่ที่นี่ตลอด 24 ชั่วโมง”
พูดจบ หงห้าก็พูดต่อ “เอาแบบนี้ไหม หลังจากที่เริ่มเข้าเรียนอย่างเป็นทางการ เราค่อยหาโอกาสมาดื่มกันที่ช็องเซลีเซียน ถึงตอนนั้นต้องมีเวลาว่างแน่นอน ”
“ได้!”เฉินจื๋อข่ายพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นก็ตามนี้แล้วกัน!”
……
ในตอนนี้เอง เย่เฉินกำลังขับรถมุ่งตรงไปยังเมืองจินหลิง
ครั้งนี้ให้หงฉางชิงมาอยู่ที่เมืองจินหลิงเพื่อช่วยตัวเองฝึกฝนนักบู๊ที่เก่งกาจ สำหรับเย่เฉินแล้วมันมีความสำคัญอย่างมาก
ตัวเขาเองไม่เคยฝึกฝนวิถีบู๊มาก่อน อยากจะฝึกฝนนักบู๊ที่เก่งกาจนั้น นอกจากให้โอสถ กับพลังภายในแล้ว ก็ไม่สามารถจะใช้ความพิเศษที่วิถีบู๊มีมาปรับระดับความสามารถของวิถีบู๊ตามเข้าใจโดยแท้ได้
ตั้งแต่ที่ได้《ตำราเก้าเสวียนเทียน》มา จนตอนนี้ เย่เฉินก็ได้สอนพริกขี้หนูฉินเอ้าเสวี่ยนไปแค่ครึ่งกระบวนท่าเท่านั้น แต่เพราะตัวเขาเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์อะไร ดังนั้นก็จึงสอนเธอไปแค่เพียงผิวเผินเล็กน้อยเท่านั้น
ครั้งนี้ เย่เฉินตั้งใจจะเอาจุดแข็งเพิ่มจุดอ่อน ให้หงฉางชิงรับผิดชอบวางรากฐานทางทฤษฎีที่มั่นคงให้กับผู้เข้าเรียนในอนาคต ส่วนตัวเองก็คอยให้การสนับสนุนในเรื่องของโอสถกับพวกเขา เพื่อยกระดับความแข็งแกร่งจากภายในสู่ภายนอกให้กับพวกเขา
ดังนั้น เย่เฉินก็รู้ดี สิ่งนี้สำหรับนักบู๊แล้ว เป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ เธอก็เคยใช้ยาอายุวัฒนะมาก่อน มีรากฐานที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว เพียงแค่สิ่งที่เธอฝึกฝนมาอยู่ตลอดนั้น ไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้โบราณของหัวเซี่ย แต่เป็นวิถีบู๊ของญี่ปุ่น ดังนั้นจึงยังไม่ได้ฝึกวิธีการเปิดเส้นลมปราณ แต่เมื่อเธอรู้วิธีการเปิดเส้นลมปราณแล้ว เชื่อว่าก็น่าจะอยู่ในขั้นนักบู๊สามดาวได้เช่นกัน
นอกจากความรู้สึกพิเศษที่มีต่อนานาโกะแล้ว เย่เฉินก็ตัดสินใจว่า ระหว่างทางกลับนั้นจะแวะไปบ้านใหม่ที่ Tomson Riviera ของอิโตะนานาโกะ และจะบอกเรื่องนี้กับเธอด้วยตัวเอง ดูว่าเธอมีความสนใจหรือเปล่า
เหตุผลที่มีความคิดนี้ขึ้นมา นั้นก็เพราะผลประโยชน์ที่เห็นแก่ตัวภายในของเย่เฉินเอง
เขาไม่รู้ว่านานาโกะจะอยู่เมืองจินหลิงนานแค่ไหน หากให้เธอเข้ามาร่วมด้วย อย่างนั้นแล้วเธอก็จะต้องอยู่ที่เมืองจินหลิงอีกสักระยะหนึ่ง ……

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...