ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5458
หลังจากที่ตัดสินใจ เย่เฉินก็กดโทรไปหาฉินเอ้าเสวี่ยนก่อน
เป็นเวลานานมากแล้วที่เย่เฉินไม่ได้เจอฉินเอ้าเสวี่ยน เจอเธอเมื่อล่าสุด ก็น่าจะเป็นเมื่อครั้งที่เธอมาส่งยาแทนพ่อของตัวเอง
จำได้ว่าตัวเองยังเคยรับปากเธอ จะหาเวลาไปดูการฝึกซ้อมของเธอ แต่เมื่อยุ่งขึ้นมาก็ถึงกับลืมเลือนมันไป ภายในใจของเย่เฉินก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย
เขากดโทรหาฉินเอ้าเสวี่ยน ปลายสายกดรับอย่างรวดเร็ว ฉินเอ้าเสวี่ยนเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ“อาจารย์เย่ ทำไมวันนี้ถึงได้ว่างโทรมาได้ ！”
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า“ที่ฉันโทรหาเพราะมีเรื่องดีๆจะมาบอก”
“เรื่องดีๆอะไรกัน？”ฉินเอ้าเสวี่ยนเอ่ยถามอย่างลิงโลด“อาจารย์เย่ คุณจะมาแนะแนวการฝึกฝนให้ฉันที่บ้านเหรอ？คุณตอบตกลงฉันนานแล้วนะ ……”
เย่เฉินหัวเราะ“ประมาณนั้น ฉันเพิ่งได้เชิญผู้เก่งกาจวิชาบู๊มาท่านหนึ่ง ให้เขาเปิดการเรียนการสอนวิถีบู๊ที่เมืองจินหลิง ทำการฝึกตั้งแต่พื้นฐานเริ่มต้น โอกาสที่หาได้ยาก หากเราสนใจและมีเวลา ก็สามารถมาเข้าร่วมได้”
“จริงเหรอ？！”ฉินเอ้าเสวี่ยนถามอย่างตื่นเต้น“อาจารย์เย่……วิถีบู๊นั้นเป็นความลับของตระกูลศิลปะต่อสู้กับสำนักบู๊ที่ไม่มีการถ่ายทอดสู่กันไม่ใช่เหรอ？เอ้าเสวี่ยนมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้มันจริงๆเหรอ ？”
“แน่นอน”เย่เฉินกล่าว“ไม่เพียงมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้เท่านั้น แต่ยังสามารถจะร่ำเรียนได้ด้วย จนในตอนนี้ เท่าที่ฉันรู้มา เป็นวิชาบู๊ที่ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุด”
“เยี่ยมไปเลย！”ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างไม่ลังเล“อาจารย์เย่ เอ้าเสวี่ยนยินดี ยินดีอย่างที่สุด！ไม่รู้ว่าเมื่อไร แล้วต้องไปลงชื่อที่ไหน？”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“นี่ไม่ใช่การเปิดรับสมัครจากภายนอก จะไปมีสถานที่ให้ลงชื่อได้ยังไง แต่เธอไม่ต้องเป็นห่วง ขอแค่เธอยินดีเข้าร่วม ฉันจะเก็บที่ของเธอไว้ให้ รอระบุเวลาได้แล้ว ฉันจะแจ้งที่อยู่ไปให้ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไป สถานที่นั้นอยู่ที่ในเมืองจินหลิงนี่แหละ ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ”
“ไม่มีปัญหา！”ฉินเอ้าเสวี่ยนกระดี๊กระด๊าอย่างตื่นเต้นอยู่ที่ปลายสาย สักพักก็ถึงได้สงบลง แล้วเอ่ยพูดว่า“เอ่ออาจารย์เย่ การฝึกนี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน? หากนานเกินไป ฉันจะได้เตรียมตัวล่วงหน้า ทำเรื่องพักการเรียนของเทอมหน้าไว้ก่อน ตอนนี้ก็กลางเดือนสิงหาแล้ว อีกไม่นานก็จะเปิดเทอม”
“ได้ค่ะอาจารย์เย่ ！”ฉินเอ้าเสวี่ยนตกปากรับคำในทันที จากนั้นก็เอ่ยถามว่า“เอ่ออาจารย์เย่ มีอะไรที่ฉันต้องเตรียมล่วงหน้าไหม？”
เย่เฉินกล่าว“อาหารการกินและที่พักนั้นจะมีคนจัดเตรียมไว้ให้ แต่หากเธอมีของใช้ส่วนตัวอะไร ก็เตรียมมันไปเองได้ ที่พักของที่นี่นั้นถือว่าดีใช้ได้ เป็นมาตรฐานของโรงแรม และฉันเองก็ได้แบ่งแยกที่พักโซนชายหญิงให้ด้วย แบบนี้ก็จะสะดวกมากกว่า”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นฉันก็เก็บเฉพาะเสื้อผ้าส่วนตัวของตัวเองก็พอ ！”
“ใช่”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“ถึงเวลาหากขาดเหลืออะไร ก็บอกกับผู้ที่รับผิดชอบในสถานที่นั้นได้ พวกเขาจะอำนวยความสะดวกพวกเธออย่างเต็มที่แน่นอน”
“ได้ค่ะอาจารย์เย่！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...