ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5459
จบการโทรของฉินเอ้าเสวี่ยน เย่เฉินก็โทรไปหาอิโตะ นานาโกะ
นานาโกะในตอนนี้กำลังปักผ้าอยู่ที่บ้าน เมื่อได้รับสายจากเย่เฉิน ก็พูดอย่างดีอกดีใจ“เย่เฉินซัง ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่？”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“กำลังขับรถอยู่ ระหว่างทางกลับเข้าเมืองมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ คุณอยู่บ้านหรือเปล่า？”
นานาโกะพูดอย่างดีใจ “อยู่สิ！เย่เฉินซังมาได้ทุกเมื่อ ”
“โอเค”เย่เฉินตอบ“ผมจะถึงในอีกยี่สิบนาที”
นานาโกะรีบวางงานปักในมือลง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า“ถ้าอย่างนั้นนานาโกะจะเตรียมตัว ต้มชาก่อน ถ้าเย่เฉินซังมาถึงจะได้ดื่มชาด้วยกัน”
เย่เฉินรีบพูดว่า“ไม่ต้องยุ่งยาก ผมแค่อยากจะพูดคุยธุระกับคุณนิดหน่อย พูดจบก็จะกลับเลย”
นานาโกะยิ้มและพูดว่า“ ก็ดื่มชาได้ คุยไปด้วยดื่มไปด้วย”
พูดจบ นานาโกะไม่รอให้เย่เฉินได้พูดอะไร จึงพูดขึ้นว่า“เย่เฉินซังตั้งใจขับรถเถอะ อีกสิบห้านาทีฉันไปรับคุณที่ลานจอดรถ”
เย่เฉินกล่าว“ผมถึงลานจอดใต้ดินแล้วค่อยกดกริ่งก็ได้ คุณจะได้ไม่ต้องลำบากลงมา”
หลังจากที่อิโตะ นานาโกะส่งข้อความไปหาคนเป็นพ่อแล้ว ก็ไม่รอให้เขาได้ตอบกลับ ไปต้มน้ำเพื่อเตรียมชงชา ในขณะที่รอน้ำเดือดนั้น ก็เปลี่ยนชุดกิโมโนที่ตัวเองใส่อยู่บ้าน เป็นชุดเดรสกระโปรงธรรมดาตัวหนึ่ง จากนั้นก็รีบไปส่องกระจก แล้วแต่งตัวแต่งหน้าอย่างเรียบง่าย
ทุกอย่างเรียบร้อย ตัวจับเวลาสิบห้านาทีก็ดังขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์ แล้วปิดตัวจับเวลา รีบออกจากห้องเพื่อไปรอเย่เฉินที่ลานจอดรถชั้นล่าง
ในเวลานี้เอง เธอก็เปิดข้อความเสียงที่คนเป็นพ่อส่งมา ข้อความของนางาฮิโกะอิโตะแกล้งพูดตัดพ้อ“พ่อก็นึกว่าเย่เฉินซังมาถึงที่บ้านแล้ว ลูกอยากให้พ่อรีบกลับไปต้อนรับเสียอีก ไม่คิดว่าจะส่งมาบอกให้ไม่ต้องรีบกลับ ช่างเถอะ พ่อกับทานากะว่าจะตีกันอีกสักพัก แต่หากลูกอยากให้เราไม่ต้องกลับไปเลย ก็บอกล่วงหน้าแล้วกัน เราจะได้ไปหาโรงแรมนอน！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...