ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5461
นานาโกะยกนิ้วโป้งขึ้นมา และเอ่ยชม“เป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยจินหลิงได้ ก็น่าจะต้องระดับปริญญาเอก วิเศษมากจริงๆ！”
มือหลิวม่านฉงลูบจับไปที่ทรงผม พูดอย่างสุภาพและไม่เป็นธรรมชาติว่า“ปริญญาเอกไม่ใช่เรื่องที่เก่งกาจอะไร ตอนนี้คนที่อยู่ในระดับปริญญาเอกนั้นมีอยู่มากมาย”
ระหว่างที่พูด ลิฟต์ก็หยุดลงที่ชั้นหนึ่ง หลิวม่านฉงรีบเดินออกจากลิฟต์ ก่อนไปยังได้แสร้งทำทีสงบนิ่งและเอ่ยทักทายนานาโกะ พูดอย่างสุภาพว่า“เอ่อคือ ฉันขอตัวก่อนนะคะ ！”
“ได้ค่ะ！”
มองดูแผ่นหลังของหลิวม่านฉง นานาโกะรู้สึกว่าเธอมีท่าทีแปลกๆเล็กน้อย แต่ก็บอกไม่ถูกว่าแปลกตรงไหน รู้สึกเหมือนเธอจะหวาดกลัวตัวเองยังไงอย่างนั้น ตั้งแต่ที่เจอตัวเองสายตานั้นก็ดูแปลกไป ตอนที่เดินออกจากลิฟต์ไม่รู้ทำไม ก็ราวกับดูจะโล่งใจไม่น้อย
นานาโกะแอบคิดในใจ“เราน่ากลัวขนาดนี้เลยเหรอ ？”
คิดอยู่แบบนั้น ลิฟต์ก็ได้มาถึงที่โรงจอดรถชั้นใต้ดิน
หลังจากที่รออยู่ประมาณห้านาที เย่เฉินก็ขับรถเข้ามาในชั้นใต้ดิน
นานาโกะรีบยืนให้ห่างและชะเง้อมองดู รอจนเย่เฉินจอดรถเสร็จ ก็รีบเดินมาหาที่รถ
ทันทีที่เย่เฉินลงจากรถ อิโตะ นานาโกะก็โบกมือให้เขา จากนั้นก็โค้งคำนับเล็กน้อยและพูดว่า“เย่เฉินซัง ขับรถมาลำบากแย่แล้ว！”
เย่เฉินตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า“ไม่ลำบากเลย คุณรออยู่ที่นี่นานหรือยัง ？”
อิโตะ นานาโกะตอบกลับ“ฉันเพิ่งมาถึง”
พูดจบ เธอก็รีบถามต่อ“จู่ๆเย่เฉินซังก็มาหาฉัน มีเรื่องสำคัญอะไรจะคุยกับฉันเหรอ？”
ในตอนนี้ลิฟต์ก็ได้มาถึงยังชั้นที่นานาโกะอยู่ ประตูลิฟต์เปิดออก นานาโกะก็เชิญเย่เฉินเข้าไปด้านในห้อง
นานาโกะในตอนนี้ ได้เตรียมอุปกรณ์ชงชาไว้ตรงห้องรับแขกเรียบร้อย ทันทีที่เข้ามาในห้องก็เอ่ยพูดกับเย่เฉินอย่างดีใจว่า“เย่เฉินซังเชิญนั่งก่อน ฉันจะชงชาให้คุณ！”
เย่เฉินพยักหน้า และนั่งลงตรงข้ามกับนานาโกะโดยมีถาดน้ำชากั้นกลาง จากนั้นก็เอ่ยพูดขึ้น“นานาโกะ ช่วงนี้คุณยังได้ฝึกศิลปะการต่อสู้อยู่ไหม ？”
นานาโกะไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเย่เฉินถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา พูดตอบไปตามความจริง“ช่วงนี้ไม่ได้ฝึกเลย ตั้งแต่ที่โอโต้ซังให้ฉันมาดูแลกิจการของครอบครัว ฉันก็ไม่มีเวลาที่จะฝึกฝนมันเหมือนเมื่อก่อนอีก ตอนนี้นอกจากฝึกความยืดหยุ่นของแขนขาแล้ว ก็แทบไม่ได้ฝึกอะไรเลย”
พูดจบ เธอถามเย่เฉิน“ทำไมจู่ๆเย่เฉินซังถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา ？”
เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย และถามเธอ“นานาโกะ คุณอยากจะฝึกวิถีบู๊ไหม？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...