ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5463
นานาโกะเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ“เอ้าเสวี่ยนก็ไปเหรอ？แบบนี้ก็เยี่ยมไปเลย ฉันยังกลัวว่าจะไม่รู้จักใครที่นั่น ไม่มีใครให้พูดคุยด้วย หากมีเธออยู่ก็จะได้มีเพื่อนด้วย ！”
พูดจบ นานาโกะก็ยื่นถ้วยชาไปให้ที่มือเย่เฉิน พูดด้วยรอยยิ้ม“เย่เฉินซังเชิญดื่มชาก่อน！”
เย่เฉินรับถ้วยชามา แล้วยกขึ้นจิบไปคำหนึ่ง ยังไม่ทันได้วางถ้วยน้ำชาลง ก็มีหมายเลขที่ไม่รู้จักสายหนึ่งโทรเข้ามา
เขาวางถ้วยชาลงบนโต๊ะน้ำชา และกดรับสาย เสียงของว่านพั่วจวินก็ดังขึ้นมา“คุณเย่ ผมมาถึงที่เมืองจินหลิงแล้ว！”
คิ้วเย่เฉินเลิกขึ้น และถามเขา“พั่วจวิน นายมาถึงเมื่อไร？”
“เพิ่งมาถึงได้ไม่นานครับ”ว่านพั่วจวินตอบอย่างสุภาพ“ผมแอบลงจากเรือสินค้าในตอนที่แล่นผ่านคลองสุเอซ เปลี่ยนมาแล้วสามตัวตนจนมาถึง หลังจากที่ลงจากเครื่องก็เช่ารถคันหนึ่ง และกำลังอยู่บนเส้นทางเข้าเมือง”
เย่เฉินถามเขา“คนอื่นที่เหลือล่ะ？”
ว่านพั่วจวินตอบ“เรียนคุณเย่ ตามคำแนะนำของคุณ นอกจากผมแล้ว คนอื่นๆที่เข้าร่วมแผนคว่ำรังนี้ ในอีกสามถึงหกเดือนข้างหน้าจะไม่ขึ้นฝั่งอย่างแน่นอน พวกเขาจะคอยตามเรือสินค้าในทะเล รอทุกอย่างเรียบร้อยก็ถึงจะกลับไปที่ซีเรียครับ”
พูดจบ ว่านพั่วจวินก็พูดต่อ“เอ่อคุณเย่ครับ ไม่กี่วันก่อนที่อยู่ทะเล ผมได้รับข่าวหนึ่งมา อยากจะรายงานต่อหน้าคุณครับ ”
“ได้！”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจ“นายไปหาเฉินจื๋อข่ายที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงก่อน อีกเดี๋ยวฉันจะตามไป ”
ว่านพั่วจวินรีบพูดในทันที“ได้ครับคุณเย่ ผมจะไปรอที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ！”
เย่เฉินวางสายไป อิโตะ นานาโกะเอ่ยถามเขาอย่างนึกเสียดาย “เย่เฉินซังจะไปแล้วเหรอ？”
เย่เฉินพูดชื่นชม“ทำได้ดีมาก！กลับไปแล้วบอกกับทหารทุกคนของสำนักว่านหลงที่เข้าร่วมแผนคว่ำรังนี้ ฉันยกความดีความชอบนี้ให้！รอพวกเขากลับไปที่ซีเรียแล้ว ฉันจะให้รางวัลอย่างงามแน่นอน！”
ว่านพั่วจวินรีบกล่าว“คุณเย่ แผนคว่ำรังนี้เพราะคุณมองการณ์ไกลและสามารถทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ก็ถึงได้มีการวางแผนที่สมบูรณ์แบบนี้ ไม่อย่างนั้นแล้ว อาศัยแค่ผมกับเหล่าทหาร คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนคนนั้นแน่……”
เย่เฉินโบกมือ และพูดอย่างจริงจัง“ไม่ว่าแผนการจะดีแค่ไหน ก็ต้องมีทีมที่แข็งแกร่งในการจัดการ ไม่อย่างนั้นก็คงเป็นเพียงแค่การวางแผนการรบบนกระดาษเท่านั้น”
พูดจบ เย่เฉินก็ถามว่า“เอ่อนี่ เมื่อกี้ในสายนายบอกว่า มีเรื่องที่อยากจะคุยต่อหน้า มันเรื่องอะไรกัน？”
ท่าทีของว่านพั่วจวินแน่นิ่งไป แล้วพูดเสียงต่ำ“คุณเย่ ในช่วงไม่กี่วันนี้ ผู้บริหารเกือบทั้งหมดของแบล็ควอเตอร์ในตะวันออกกลางได้หายตัวไป หลายคนได้รับการยืนยันว่าถูกสังหาร ตลาดมืดที่ขายอาวุธรอบๆทะเลแคสเปียน ในหลายวันนี้ก็มีพ่อค้าอาวุธถูกฆ่าตาย พ่อค้าอาวุธที่ขายAK-630ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ให้เรา ก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเช่นกัน……”
เย่เฉินคิ้วขมวด พูดเสียงเย็นเยือก“ดูท่า องค์กรพั่วชิงคงลงมือทำการตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...