ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5464
เย่เฉินรู้อยู่แล้วว่าเบาะแสของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์นั้นยากที่จะเก็บซ่อนได้ ดังนั้นก็จึงจงใจให้ว่านพั่วจวินใช้ลูกไม้บางอย่างทำให้หายนะนี้มีผู้อื่นมารับมันแทน เอาเบาะแสของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์โยนไปให้กับแบล็ควอเตอร์
มาตอนนี้ ผู้บริหารระดับสูงของแบล็ควอเตอร์ในตะวันออกกลางก็หายตัวกันไปทีละคนๆ ซึ่งก็เป็นไปได้ว่าองค์กรพั่วชิงนั้นได้แกะรอยไปตามเบาะแสของระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ที่ทิ้งเอาไว้แล้วเพ่งเล็งไปยังพวกเขา
ว่านพั่วจวินในตอนนี้พูดกับเย่เฉินด้วยสีหน้าท่าทีที่เคารพ“คุณเย่ ข้อมูลที่ผมได้รับในตอนนี้คือ แม้ผู้บริหารระดับสูงของแบล็ควอเตอร์จะหายตัวไปกันทีละคน แต่ฐานของพวกเขาก็ไม่มีเค้าที่ส่อให้เห็นว่าถูกแทรกซึม คนเหล่านี้ล้วนถูกพุ่งเป้ากันที่ด้านนอก จากนั้นก็ถึงได้หายตัวไป ดูท่าองค์กรพั่วชิงนั้นคงได้เรียนรู้จากประสบการณ์ ไม่กล้าผลีผลามแอบเข้าไปในฐานทัพสมัยใหม่”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้ม“ให้พวกเขาลูบหน้าปะจมูก มันเป็นสิ่งที่ดี ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์นี้ สามารถจะต้านพวกเขาได้ครั้งหนึ่ง ก็ไม่แน่ว่าจะมีครั้งที่สองตามมา แต่ขอแค่พวกเขามีความกลัว นั้นก็ถือเป็นเรื่องที่ดีสำหรับพวกเรา ในอนาคตหากทุกคนจะต้องประจันหน้ากันจริงๆ พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะบุ่มบ่ามโจมตีฐานที่มั่นของพวกนายในซีเรียอย่างแน่นอน”
ว่านพั่วจวินยกสองมือขึ้นแล้วกล่าว“คุณเย่ ในช่วงนี้ผมจะให้คนเอาระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์นี้โยกย้ายไปที่ซีเรีย ถึงตอนนั้นหากพวกเขาตามมาจริงๆก็จะเป็นเรื่องที่ดี มาเท่าไรก็จัดการเท่านั้น ！”
ว่านพั่วจวินรีบพูดขึ้นว่า“คุณเย่ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ผมยังไม่มีเวลาได้บอกคุณ บริษัทแอร์ไลน์ที่จดทะเบียนในสิงคโปร์ขององค์กรพั่วชิง สองวันก่อนได้เรียกคืนเครื่องบินทุกลำที่อยู่ในแต่ละประเทศและภูมิภาค เครื่องบินเหล่านี้หลังจากที่มาถึงสิงคโปร์ ก็เริ่มทำการซ่อมบำรุงประจำในทันที ขณะเดียวกันพวกเขาก็ยังได้สั่งซื้อเครื่องมอเตอร์ชุดใหม่อีกหลายชุดจากบริษัทเจเนอรัลอิเล็กทริก เพื่อเอามาเปลี่ยนเครื่องมอเตอร์ที่เก่าแล้วบางส่วน”
“การสั่งซื้อและเปลี่ยนเครื่องมอเตอร์ของเครื่องบินนั้นเป็นกระบวนการที่ยาวนานมาก สายการบินส่วนใหญ่ แม้จะมีความจำเป็นแบบนี้ แต่ก็จะทำมันทีละลำ เพื่อรับประกันว่าเครื่องบินส่วนใหญ่จะยังสามารถใช้งานได้ตามปกติ ดังนั้นผมจึงคาดการณ์ว่า ในช่วงเวลานี้ของพวกเขา คงไม่มีภารกิจให้บินไปไหน และมันก็สอดคล้องกับที่คุณพูดมาเมื่อครู่ ว่าในช่วงนี้พวกเขาคงจะเข้าสู่ช่วงเก็บตัวสักพัก”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...