“ไซปรัส?”หลินหว่านเอ๋อร์ถามอย่างประหลาดใจ“ก่อนหน้านั้นองค์กรพั่วชิงมีฐานที่มั่นทหารหน่วยกล้าตายที่นั่นเหรอ?”
“ครับคุณหนู”เหล่าจางพยักหน้าให้เบาๆ และพูดด้วยความเคารพ“ครั้งนี้ผู้มีพระคุณขององค์กรพั่วชิง เป็นคนประกาศกระบวนการทำลายฐานทหารหน่วยกล้าตายในไซปรัสเอง !”
“เห็นว่า ฝ่ายตรงข้ามนั้นสังหารสมาชิกของทหารหน่วยกล้าตายทั้งหมดในฐานก่อน รวมไปถึงทหารหน่วยกล้าตายกว่าพันนายและครอบครัวของพวกเขา ยังมีทหารม้ากล้าอีกกว่าร้อยนายพร้อมครอบครัวด้วย”
“นอกจากนี้ อีกฝ่ายยังได้สังหารทหารหน่วยกล้าตายระดับบน และครอบครัวรวมถึงทหารม้ากล้าอีกกว่าหลายร้อยนายพร้อมครอบครัวทั้งหมดเกือบพันคนในโรงงานหลอมทองแดงที่ตุรกีอีกด้วย!”
“จากนั้นอีกฝ่ายก็วางตาข่ายดักอย่างแน่นหนาที่ในฐานของทหารหน่วยกล้าตายในไซปรัส ใช้ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ที่รวดเร็ว และทรงพลัง สังหารท่านเอิร์ลเจี้ยนกง !”
“ตอนนี้ผู้มีพระคุณได้สั่งการให้เจ้าหน้าที่ระดับกลางขึ้นไปทุกคนให้เข้าสู่ภาวะความปลอดภัยระดับสูง ขณะเดียวกันก็ได้สั่งระงับการเคลื่อนไหวและดำเนินการทุกอย่างขององค์กรพั่วชิงทั้งหมด และแม้แต่การติดต่อกับผู้ประจำการในต่างประเทศอื่นขององค์กรพั่วชิงก็หยุดชะงักลงชั่วคราวด้วยเช่นกัน!”
หลินหว่านเอ๋อร์ถามด้วยความตกใจ“เป็นเรื่องจริงเหรอ?!”
เหล่าจางโน้มตัวลง แล้วพูดอย่างจริงจังที่สุด“เรียนคุณหนู จริงแท้แน่นอนครับ!”
หลินหว่านเอ๋อร์พูดอย่างดีอกดีใจเป็นที่สุด“เยี่ยม!ช่างเยี่ยมจริงๆ!”
เหล่าจางในตอนนี้อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณหนู ผมมีเรื่องหนึ่งที่ไม่เข้าใจครับ ”
หลินหว่านเอ๋อร์กล่าว“พูดมาสิ”
เหล่าจางถามอย่างประหลาดใจ“คุณหนู แต่เมื่อกี้คุณหนูเพิ่งจะบอกว่า วิธีการสังหารคนเป็นพันๆแบบนี้ ไม่ใช่วิธีการของเขาไม่ใช่เหรอครับ?”
“ใช่!”หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้า และพูดอย่างหนักแน่น“ดังนั้นฉันคิดว่า ผู้มีพระคุณอาจจะกำลังพูดโกหก!”
เหล่าจางถามเธอ“คุณหมายความว่า เหตุการณ์นี้เป็นเรื่องหลอกงั้นเหรอครับ?”
“ไม่”หลินหว่านเอ๋อร์พูดอย่างเคร่งขรึม“ในเมื่อมีรายงานว่าท่านเอิร์ลเจี้ยนกงตายแล้ว เขาก็อาจจะตายจริงๆ ข่าวสำคัญแบบนี้ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผู้มีพระคุณจะโกหกมันเพื่อบั่นทอนขวัญและกำลังใจของกองทัพ”
พูดจบ หลินหว่านเอ๋อร์ก็เปลี่ยนเรื่อง“ไม่ใช่ ฐานที่มั่นของทหารหน่วยกล้าตายในไซปรัส กับโรงงานหลอมทองแดงในตุรกี จากที่ฉันดู อาจไม่ได้เป็นอย่างที่ผู้มีพระคุณพูดมาก็เป็นได้ บอกว่าถูกล้างบางทั้งหมด ตรงกันข้าม ฉันกลับเชื่อว่า ผู้คนที่นั่น ได้ถูกเย่เฉินปลุกระดมให้ก่อการกบฏทั้งหมดแล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...