ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5467
เหล่าจางรู้สึกงงงวย“นี่……นี่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน……ทหารหน่วยกล้าตายกับทหารม้ากล้า แม้จะเจ็บแค้นองค์กรพั่วชิงเป็นอย่างมาก แต่พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะทรยศองค์กรพั่วชิงได้ พิษในร่างกายของพวกเขาไม่ได้รับการกำจัด หากทรยศผู้มีพระคุณ พวกเขา และครอบครัวของพวกเขา ก็จะต้องตายในเวลาสั้นๆอย่างแน่นอน！การตายที่หลบเลี่ยงไม่ได้นี้ พวกเขาจะทำมันได้ยังไง？”
จู่ๆหลินหว่านเอ๋อร์ก็มีท่าทีตื่นเต้นขึ้นมา พูดโพล่งว่า“ลุงพูดถูก！ไม่มียาแก้พิษ จึงเป็นกุญแจสำคัญที่ทุกคนไม่กล้าที่จะทรยศองค์กรพั่วชิง……เว้นเสียแต่……”
พูดจบ หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดอย่างจริงจัง“เว้นเสียแต่มีคนถอนพิษขององค์กรพั่วชิงได้ ！”
พูดมาถึงตรงนี้ หลินหว่านเอ๋อร์ก็พูดอย่างลิงโลดว่า“ในวันนั้นเย่เฉินได้พูดกับทหารม้ากล้าที่มาจับตัวฉัน บอกว่าเขามีวิธีที่จะกำจัดพิษที่อยู่ในร่างกายของพวกเขาได้！ดูเหมือนว่า เขาไม่ได้พูดโกหก！”
“นี่มัน……”เหล่าจางถามอย่างไม่เข้าใจ“คุณหนู……พิษขององค์กรพั่วชิง สืบทอดมานานนับร้อยปีก็ไม่มีใครสามารถจะกำจัดได้เลย……เย่เฉินคนนั้น เก่งกาจถึงเพียงนี้เชียวเหรอ？”
อารมณ์ของหลินหว่านเอ๋อร์ได้สงบนิ่งลงแล้ว พูดด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มว่า“ไม่ว่าเรื่องราวจะยากเย็นแค่ไหน ก็จะมีช่วงเวลาที่ต้องเปลี่ยนถ่ายเสมอ เหมือนคนเราที่กว่าหลายหมื่นปีก็ไม่สามารถจะบินขึ้นฟ้าได้ จนเมื่อมีเครื่องบินถือกำเนิดขึ้นมา ทุกอย่างก็เป็นไปตามกฎเกณฑ์ โรคฝีดาษทำลายล้างมนุษยชาติมานับพันปี คนโบราณต่างคิดว่ามันไม่มีทางที่จะรักษาได้ แต่นับตั้งแต่ที่วัคซีนนั้นถูกคิดค้นขึ้นมา ไวรัสแบบนี้ก็ถูกมนุษย์เราถอดรหัสได้สำเร็จ และยังทำลายมันจนสูญพันธุ์ไปเลยไม่ใช่เหรอ？”
พูดมาถึงตรงนี้ หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม“ลองคิดในอีกมุมหนึ่ง พิษขององค์กรพั่วชิงนั้นกว่าสี่ร้อยปีในอดีตกาลไม่มีใครสามารถจะกำจัดมันได้ แต่สี่ร้อยปีผ่านไป ก็ถึงเวลาที่มันควรต้องถูกถอดรหัสแล้ว！”
หลินหว่านเอ๋อร์หยุดลงชั่วครู่ แล้วพูดต่อ“ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เย่เฉินไม่เพียงสามารถกำจัดพิษนั้นได้ แต่ยังช่วยคนนับพันคนถอนพิษได้ด้วย！สิ่งนี้ต้องทำให้ผู้มีพระคุณร้อนรนกระวนกระวายจนนอนไม่หลับอย่างแน่นอน！”
เหล่าจางเองก็เห็นด้วย อดไม่ได้ที่จะถามอย่างตื่นเต้นว่า“คุณหนู คุณเย่คนนี้มีความสามารถอย่างน่ามหัศจรรย์ หากสามารถจะร่วมงานกับเขาได้ ขุดฐานที่มั่นของทหารหน่วยกล้าตายทั้งหมดขององค์กรพั่วชิงออกมา แล้วปลุกระดมให้เกิดการกบฏขึ้นในทุกที่ องค์กรพั่วชิงก็ถึงกาลสิ้นสุดลง！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...