ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5469
ที่รู้สึกขอบคุณเย่เฉินแบบนี้ เพราะเย่เฉินได้ช่วยซูรั่วหลีเอาไว้ และได้รักษาเหออิงซิ่วจนหาย ยังสนับสนุนการแต่งงานกันของเหออิงซิ่วกับซูโสว่เต้าอีกด้วย และยังได้ให้โอกาสมากมายกับตระกูลเหอ
ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เขาได้นำพาซูรั่วหลี ให้ก้าวขึ้นไปเป็นนักบู๊แปดดาวทีละขั้น
สิ่งนี้ในประวัติการณ์ของตระกูลเหอนั้น ไม่เคยมีมาก่อน
ดังนั้น ในสายตาของเหอหงเซิ่ง เย่เฉินก็จึงเป็นเหมือนกับเทพเจ้า
เย่เฉินในตอนนี้ยกยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “ท่านเหออายุมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องเกรงใจผมขนาดนี้ก็ได้ครับ”
เหอหงเซิ่งจับมือกับเย่เฉิน และกล่าว“คุณเย่ รั่วหลียังเก็บตัวถือศีลอยู่ อิงซิ่วกับโสว่เต้าสองคนก็ไม่อยู่เมืองจินหลิง พวกเขาสามคนไม่สามารถจะมาต้อนรับได้ หวังว่าคุณจะไม่ถือสา ”
เย่เฉินพยักหน้า และถามเขา“คุณน้าเหอกับซูโสว่เต้าไปด้วยกันเหรอครับ ？”
“ใช่”เหอหงเซิ่งกล่าว“พวกเขาสองคนเดินทางไปฮันนีมูนที่ยุโรปเมื่อไม่กี่วันก่อน คงอีกหลายวันกว่าจะกลับมา ”
พูดจบ เหอหงเซิ่งก็พูดต่อ“รั่วหลียังเก็บตัวถือศีลอยู่ห้องใต้ดิน ฉันยังไม่ทันได้บอกเธอ”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“ถ้าอย่างนั้นรบกวนท่านเหอให้คนไปตามรั่วหลีเถอะ วันนี้ผมมีเรื่องอยากจะบอกคุณกับรั่วหลีสักหน่อย ”
“ไม่มีปัญหาครับ！”เหอหงเซิ่งตามหลานมาทันที สั่งกำชับว่า“ไปตามรั่วหลีมาที่ห้องรับแขก บอกว่าคุณเย่มา！”
พูดจบ เหอหงเซิ่งก็พูดกับเย่เฉินอย่างสุภาพว่า“คุณเย่ เชิญที่ห้องรับแขกเถอะ！”
“ครับ！”
เย่เฉินกับเหอหงเซิ่งและคนอื่นๆในตระกูลเหอเข้าไปที่ห้องรับแขกด้วยกัน ซูรั่วหลีที่ยิ้มแย้มแจ่มใสก็วิ่งออกมาจากห้องใต้ดินอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นเย่เฉิน เธอก็ตื่นเต้นดีใจอย่างมาก พูดอย่างเคารพนบนอบ“สวัสดีค่ะคุณเย่！”
เย่เฉินยกยิ้มบางเบา เอ่ยถามเธอ“ผลการฝึกฝนในช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ？”
ซูรั่วหลีตอบกลับในทันที “เรียนคุณเย่ หลายวันนี้รั่วหลีเก็บตัวถือศีลอยู่ตลอด ไม่กล้าที่จะอู้เลยค่ะ！”
เหอหงเซิ่งตอบกลับในทันที“คุณเย่ได้โปรดวางใจ ผมจะกำชับกับลูกหลานของตระกูลเหอ ให้พวกเขาตั้งใจอย่างสุดความสามารถครับ！”
เย่เฉินพยักหน้าให้อย่างพึงพอใจ จากนั้นก็หันมองไปยังซูรั่วหลีที่อยู่ข้างๆ ไม่คิดว่าดวงตาที่แวววาวของซูรั่วหลีก็กำลังจ้องมองมาที่ตัวเองอยู่ สองสายตาสบประสานกัน ในแววตาของซูรั่วหลีนอกจากมีความชื่นชมและความเคารพแล้ว ก็ยังมีความเขินอายของเด็กสาวอยู่ด้วยเล็กน้อย
เย่เฉินมองเธอ แล้วถามว่า“รั่วหลี รู้สึกว่าความมั่นคงในพื้นฐานนักบู๊แปดดาวของตัวเองเป็นยังไงบ้าง？”
ซูรั่วหลีกล่าวด้วยความเคารพ“คุณเย่……ตอนนี้รั่วหลียังอยู่ระหว่างการเสริมสร้างความเสถียรอยู่ ต้องขอบคุณคุณ ที่ผลการฝึกฝนนั้นรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว ยังมีฐานบางส่วนที่ยังไม่เสถียรดี……”
เย่เฉินตอบอืมกลับมาคำหนึ่ง แล้วพูดเสียงเรียบ“เวลาที่ให้เหลือไม่มากแล้ว”
ซูรั่วหลีถามด้วยความประหลาดใจ“คุณเย่ คุณหมายความว่ายังไง？”
เย่เฉินยกยิ้ม และพูดว่า“เดือนแรกของการฝึก ฉันจะช่วยให้เธอได้ก้าวเข้าสู่แดนสว่างชั้นสูงสุด หาเธอยังไม่รีบเร่งให้การบำเพ็ญตนของนักบู๊แปดดาวนั้นเสถียรได้ ต่อไปหากอยากจะสัมผัสกับขั้นตอนนี้ เกรงว่าคงไม่มีโอกาสแล้ว！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...