ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5472

และเหล่าทหารของสำนักว่านหลงก็ทยอยกันมาถึง ตระกูลเหอภายใต้การนำของซูรั่วหลี ก็เดินทางมารายงานตัวกันที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี

อิโตะ นานาโกะกับฉินเอ้าเสวี่ยน ก็มาถึงในวันเดียวกัน และถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกันกับซูรั่วหลี

นอกจากนี้ เพราะคนทั้งสามมารายงานตัวในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน ดังนั้นห้องพักของทั้งสามคนก็จึงอยู่ติดกันด้วย

หงห้าเองเพื่อความสะดวก ดังนั้นก็จึงได้จัดเตรียมห้องของตัวเองกับเฉินจื๋อข่ายให้อยู่ติดกันอยู่ก่อนล่วงหน้าแล้ว

และที่อยากจะอยู่ห้องข้างๆกันนั้น เพราะพวกเขาสองคนต่างก็รู้กันดี ส่วนหนึ่งเพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และคุ้นเคยกัน อีกส่วนหนึ่ง นั้นก็เพราะในการอบรมนี้ทั้งสองคนน่าจะเป็นมือใหม่ที่ไม่มีพื้นฐานของวิถีบู๊อะไรเลย ดังนั้นหากทั้งสองคนพักอยู่ใกล้ๆกัน ก็จะมีเวลาได้พูดคุยกัน และช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้

ใช้คำพูดของหงห้า ไม่ว่าจะห้องเรียนไหนคนที่อยู่บ๊วยสุดกับรองบ๊วยนั้น ย่อมจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

นี่คือความจริงที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาแต่ไหนแต่ไร

ในส่วนของเขากับเฉินจื๋อข่ายนั้น ก็เป็นเช่นเดียวกันนี้

เมื่อผู้เข้าเรียนมากันครบ เย่เฉินก็จึงตั้งใจให้พวกเขาพักผ่อนวันหนึ่งก่อนเพื่อให้คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม จากนั้นก็ค่อยเริ่มเรียนอย่างเป็นทางการ

และในตอนที่เหล่าผู้เรียนต่างทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมนี้ เย่เฉินเองก็ได้สั่งซื้อชุดอุปกรณ์เครื่องบรรจุของเหลวอย่างง่ายจากอินเทอร์เน็ต แล้วนำอุปกรณ์นี้ลากไปไว้ที่ช็องเซลีเซียนสปาคฤหาสน์กลางเขา

เขาในตอนนี้ เป็นเหมือนพ่อค้าขายยาปลอม ที่กำลังใช้อุปกรณ์นี้เติมของเหลวบางอย่างอย่างต่อเนื่องโดยที่ไม่มีแม้แต่เครื่องหมายการค้าและตราสัญลักษณ์ใดๆ หรือแม้แต่วันเดือนปีที่ผลิตเลยด้วยซ้ำ

ยานั้นมีหลายประเภท ในนั้นมีแบบกินกับแบบฉีดเสียส่วนใหญ่ และในส่วนยาที่มีไว้กินนั้น ก็เป็นยาน้ำที่แทบจะไม่เคยได้พบเห็นที่ไหนมาก่อน

ทว่า การบรรจุยาน้ำของเย่เฉินในครั้งนี้ ตั้งใจจะใช้ยาช่วยหัวใจเมื่อครั้งล่าสุดที่ได้กลั่นให้มีความเข้มข้นที่มากขึ้น ผสมลงไปในน้ำทั้งหมด จากนั้นก็บรรจุให้เป็นยาน้ำที่มีปริมาณสิบมิลลิลิตร