ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5472
และเหล่าทหารของสำนักว่านหลงก็ทยอยกันมาถึง ตระกูลเหอภายใต้การนำของซูรั่วหลี ก็เดินทางมารายงานตัวกันที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี
อิโตะ นานาโกะกับฉินเอ้าเสวี่ยน ก็มาถึงในวันเดียวกัน และถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกันกับซูรั่วหลี
นอกจากนี้ เพราะคนทั้งสามมารายงานตัวในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน ดังนั้นห้องพักของทั้งสามคนก็จึงอยู่ติดกันด้วย
หงห้าเองเพื่อความสะดวก ดังนั้นก็จึงได้จัดเตรียมห้องของตัวเองกับเฉินจื๋อข่ายให้อยู่ติดกันอยู่ก่อนล่วงหน้าแล้ว
และที่อยากจะอยู่ห้องข้างๆกันนั้น เพราะพวกเขาสองคนต่างก็รู้กันดี ส่วนหนึ่งเพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และคุ้นเคยกัน อีกส่วนหนึ่ง นั้นก็เพราะในการอบรมนี้ทั้งสองคนน่าจะเป็นมือใหม่ที่ไม่มีพื้นฐานของวิถีบู๊อะไรเลย ดังนั้นหากทั้งสองคนพักอยู่ใกล้ๆกัน ก็จะมีเวลาได้พูดคุยกัน และช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้
ใช้คำพูดของหงห้า ไม่ว่าจะห้องเรียนไหนคนที่อยู่บ๊วยสุดกับรองบ๊วยนั้น ย่อมจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
นี่คือความจริงที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาแต่ไหนแต่ไร
ในส่วนของเขากับเฉินจื๋อข่ายนั้น ก็เป็นเช่นเดียวกันนี้
เมื่อผู้เข้าเรียนมากันครบ เย่เฉินก็จึงตั้งใจให้พวกเขาพักผ่อนวันหนึ่งก่อนเพื่อให้คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม จากนั้นก็ค่อยเริ่มเรียนอย่างเป็นทางการ
และในตอนที่เหล่าผู้เรียนต่างทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมนี้ เย่เฉินเองก็ได้สั่งซื้อชุดอุปกรณ์เครื่องบรรจุของเหลวอย่างง่ายจากอินเทอร์เน็ต แล้วนำอุปกรณ์นี้ลากไปไว้ที่ช็องเซลีเซียนสปาคฤหาสน์กลางเขา
เขาในตอนนี้ เป็นเหมือนพ่อค้าขายยาปลอม ที่กำลังใช้อุปกรณ์นี้เติมของเหลวบางอย่างอย่างต่อเนื่องโดยที่ไม่มีแม้แต่เครื่องหมายการค้าและตราสัญลักษณ์ใดๆ หรือแม้แต่วันเดือนปีที่ผลิตเลยด้วยซ้ำ
ยานั้นมีหลายประเภท ในนั้นมีแบบกินกับแบบฉีดเสียส่วนใหญ่ และในส่วนยาที่มีไว้กินนั้น ก็เป็นยาน้ำที่แทบจะไม่เคยได้พบเห็นที่ไหนมาก่อน
ทว่า การบรรจุยาน้ำของเย่เฉินในครั้งนี้ ตั้งใจจะใช้ยาช่วยหัวใจเมื่อครั้งล่าสุดที่ได้กลั่นให้มีความเข้มข้นที่มากขึ้น ผสมลงไปในน้ำทั้งหมด จากนั้นก็บรรจุให้เป็นยาน้ำที่มีปริมาณสิบมิลลิลิตร
แต่ว่า เตายาของหงฉางชิง ได้ช่วยเย่เฉินอย่างมาก
เตายาไม่เพียงเพิ่มประสิทธิภาพของยาได้ แต่ยังได้ยกระดับคุณภาพของยาด้วย ประสิทธิภาพในการกลั่นที่แท้จริงก็เพิ่มขึ้นอีกอย่างน้อยห้าเท่า
เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็สามารถจะลดทอนพลังในร่างกายและปราณทิพย์ของเย่เฉินลงได้เป็นอย่างมาก
หลังจากที่ยาน้ำนี้ได้บรรจุลงเรียบร้อย เย่เฉินก็เก็บพักยาน้ำนี้ไว้ที่คฤหาสน์กลางเขาก่อน ส่วนตัวเองก็ตั้งใจจะขับรถกลับเข้าเมือง
ไม่คิดว่าในขณะที่กำลังจะจากไปนั้น ก็ได้รับสายจากหงฉางชิง ที่ปลายสาย หงฉางชิงพูดอย่างเคารพ“อาจารย์เย่……ผมมีเรื่องจะรายงาน ขอรบกวนเวลาสักครู่จะได้ไหม？”
เย่เฉินพูดอย่างเป็นกันเอง“อาจารย์หงมีอะไรเชิญพูดมาได้เลย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...