ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5474
หลงซือฉีพยักหน้า“ถูกต้อง！ฉันพูดแบบนี้เลย มีแค่อาจารย์เท่านั้นที่มีพลังและแรงดึงดูดแบบนี้ได้ ไม่อย่างนั้น พวกเขาจะเชื่อฟัง และรีบเก็บข้าวของตามมากันแบบนี้ได้ยังไง ？”
“ฉัน……”หงฉางชิงอยากจะร้องไห้“ซือฉีเอ๊ยซือฉี เจ้านี่มันช่างร้ายจริงๆเลย！เราใช้ชื่อของฉันไปหลอกพวกเขามา แต่ฉันไม่ได้เป็นหัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินแล้ว นี่เราตั้งใจจะอธิบายกับพวกเขายังไง ？”
หลงซือฉีพูดอย่างจริงจัง“อาจารย์ ทำไมฉันต้องอธิบายกับพวกเขาด้วย? จะอธิบายก็ต้องเป็นอาจารย์ที่เป็นคนไปอธิบายสิ”
“ฉันงั้นเหรอ？！”หงฉางชิงร้อนรนขึ้นมา พูดโพล่งว่า“ฉันยังต้องไปอธิบายบ้าบออะไรอีก ฉันไม่ได้เป็นหัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินอีกต่อไปแล้ว”
หลงซือฉีถาม“อาจารย์ ท่านไม่ใช่หัวหน้าสำนัก แล้วใครล่ะที่เป็น? ”
พูดจบ เธอไม่รอให้หงฉางชิงได้พูดอะไร พูดอย่างตรงไปตรงมาและเด็ดขาดว่า“ฉันไม่สนใจว่าใครจะเป็นหัวหน้าสำนัก แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ฉัน”
หงฉางชิงถลึงตามองด้วยความโกรธและพูดว่า“เจ้าจะไม่ใช่ได้ยังไง！ข้าได้ยกตำแหน่งหัวหน้าสำนักให้เจ้าไปแล้ว ตราสัญลักษณ์ของหัวหน้าสำนักกับ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ทั้งหมดข้าก็ได้ให้เจ้าไปแล้ว เจ้าคือหัวหน้าสำนักคนที่สี่สิบของเต๋าไท่เจิน！จนป่านนี้แล้ว เจ้าคงไม่คิดจะกลับคำหรอกนะซือฉี ！”
หลงซือฉีพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า“อาจารย์ หากท่านเอาเตายาของบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาของเต๋าไท่เจินให้ฉันด้วย ฉันก็ต้องรับมันอยู่แล้ว แต่ประเด็นคือเตายานั้นท่านไม่ได้ให้ฉันด้วย การรับตำแหน่งหัวหน้าสำนักเต๋าไท่เจินนั้นจะต้องได้รับเตายาที่สืบทอดมาด้วย แต่พอมาถึงฉันก็ไม่มีเอาเสียดื้อๆ อาจารย์คงไม่ให้ฉันต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้หรอกใช่ไหม？ฉันรับผิดชอบไม่ไหวหรอกนะ ！”
หงฉางชิงพูดด้วยความโกรธ“ซือฉี เจ้ามันเด็กที่ไม่มีศีลธรรม！ให้ร้ายข้าอย่างไม่ยุติธรรม！หากคุณเย่ว่าข้าเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย แล้วข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ？”
หลงซือฉีพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย“อาจารย์ เป็นท่านที่จะยกตำแหน่งหัวหน้าสำนักให้ฉันเอง ยังจงใจไม่บอกเรื่องเตายากับฉันด้วย อยากให้ฉันเป็นคนโง่ที่โดนหลอก ฉันยังไม่พูดว่าถูกให้ร้ายอย่างไม่ยุติธรรมเลยนะ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...