ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5475
คำพูดของหลงซือฉี ทำเอาหงฉางชิงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ
อันที่จริงหงฉางชิงเองก็รู้ดี ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา ตัวเองทำงานอย่างหนักเพื่อเต๋าไท่เจินมาโดยตลอด ทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกาย แต่จะให้ทิ้งเตายาของบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมานั้น ตัวเองก็ทิ้งมันไม่ลง
เพราะมันเป็นสิ่งที่สืบทอดกันมานับพันปี เป็นสมบัติล้ำค่าที่ตกทอดมาแล้วถึงสามสิบเก้ารุ่น หากมันจะหายไปอย่างเงียบๆเลยก็คงจะดี ถึงแม้ภายในใจของตัวเองนั้นจะรู้สึกแย่อยู่บ้าง แต่หากเวลาล่วงเลยไป ก็คงจะค่อยๆปล่อยวางมันลงได้เอง
แต่ว่า โชคร้ายตรงที่ศิษย์เอกของเขาคนนี้ รู้เรื่องของเตายานี้อยู่ก่อนแล้ว หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปจริงๆ ตัวเองก็คงต้องเป็นคนบาปที่ถูกสาปของสำนักแล้ว
ดังนั้น หลงซือฉีจึงไม่คิดที่จะรับความผิดนี้แทนหงฉางชิง และภายในใจของเขาก็เข้าใจถึงมันได้
เพียงแค่ว่า เรื่องราวในตอนนี้นั้นมันยุ่งยากเกินไปสำหรับเขา หลงซือฉีปฏิเสธการเป็นหัวหน้าสำนักคนที่สี่สิบ ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลย ว่าในสายตาของคนกว่าสองร้อยคนในเต๋าไท่เจินนี้ตัวเองนั้นก็ยังคงเป็นหัวหน้าสำนักอยู่
และการฝึกอบรมของทางฝั่งเย่เฉินนี้ก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้น หลงซือฉีเองก็ได้พาลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจินกว่าสองร้อยคนเดินทางมาที่เมืองจินหลิง ตัวเองจะมีเวลาที่ไหนกัน？
ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เรื่องนี้ ตัวเองจะพูดอธิบายกับเย่เฉินยังไง?
หงฉางชิงที่กลัดกลุ้มใจอย่างที่สุด อดไม่ได้ที่จะพูดตำหนิ“ซือฉี เจ้ากับข้าอาจารย์กับศิษย์สองคนมาทวนเรื่องนี้กันหน่อย เมื่อครู่เจ้าบอกว่าไม่ต้องการจะเป็นหัวหน้าสำนัก เหตุผลก็สมเหตุสมผล ในฐานะอาจารย์ก็เข้าใจได้ แต่ในเมื่อเจ้าไม่อยากจะเป็นหัวหน้าสำนัก และทำไมเจ้าไม่บอกอาจารย์ตรงๆ？เจ้าไม่เพียงไม่บอกอาจารย์ ภายใต้การไม่ได้รับความยินยอมจากอาจารย์ ยังใช้ชื่อของอาจารย์ นำพาเต๋าไท่เจินทั้งหมดมาที่เมืองจินหลิง แบบนี้มันไม่เหมาะสมหรือเปล่า ？”
หงฉางชิงถอนหายใจแล้วกล่าว“เรื่องนี้จะว่าไปแล้ว มันผิดตั้งแต่แรกเริ่ม ”
พูดจบ หงฉางชิงก็พูดด้วยสีหน้าที่ละอายใจเล็กน้อยว่า“ก่อนหน้านั้นอาจารย์เคยได้บอกกับเจ้า ที่ยอมแพ้ให้เตายานั้นไป นั้นก็เพราะอาจารย์เองมีเจตนาที่ไม่ดี แต่มันก็ยังมีอีกเรื่องที่ซ่อนอยู่ในนั้น ที่อาจารย์ไม่ได้บอกกับเจ้า……”
หลงซือฉีเอ่ยถาม “เรื่องอะไรเหรอ？”
หงฉางชิงก้มหน้าลง แล้วพูดอย่างเศร้าสร้อย“ในตอนแรกอาจารย์เย่มีประสงค์จะให้อาจารย์เข้าร่วมกับพวกเขา คอยติดตามพวกเขา และอาจารย์เย่เองก็ยังได้แสดงความจริงใจโดยการให้โอสถเม็ดหนึ่งกับอาจารย์ เพื่อให้ผลการฝึกฝนของอาจารย์ได้บรรลุถึงแดนสว่างชั้นสูงสุด……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...