ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5476
“แดนสว่างชั้นสูงสุด？！”หลงซือฉีพูดอย่างตื่นตระหนก“อาจารย์……ท่าน……ท่านบรรลุแดนสว่างชั้นสูงสุดแล้วเหรอ？ทำไมเมื่อคราวที่แล้วไม่เห็นท่านเอ่ยพูดถึงเลย ？”
“แค่กแค่ก……”หงฉางชิงพูดอย่างลำบากใจ“ก่อนที่เจ้าจะมาในครั้งนั้น อาจารย์ได้บรรลุแดนสว่างชั้นสูงสุดแล้วจริงๆ ในตอนนั้นอาจารย์เย่อยากให้อาจารย์เอาวิชาบู๊ของเต๋าไท่เจินออกมา อาจารย์เองเอาจิตใจที่คับแคบของตนไปคิดกับคนที่ใจคอกว้างขวาง คิดว่าอาจารย์เย่ต้องการจะล้วงความลับเคล็ดวิชาของเต๋าไท่เจิน ดังนั้นอาจารย์จึงปฏิเสธอาจารย์เย่เพราะไม่อยากจะทำเรื่องที่ผิดต่อสำนัก……”
หลงซือฉีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ“แล้วสิ่งนี้มันเกี่ยวกับผลการฝึกฝนของท่านยังไง ？”
“เฮ้อ เกี่ยวกันอย่างมากเลยล่ะ……”หงฉางชิงถอนหายใจแล้วกล่าว“ตอนที่อาจารย์ปฏิเสธอาจารย์เย่ในตอนนั้น ก็ยอมรับว่าจิตใจนั้นคับแคบไป แม้อาจารย์จะได้รับโอกาสจากอาจารย์เย่ แต่อาจารย์ก็เป็นหัวหน้าสำนักมานานหลายปี ให้อาจารย์มาคอยรับใช้ผู้อื่นแบบนี้ ในใจของอาจารย์เองก็ไม่ค่อยจะยินดีเท่าไร ดังนั้นจึงคิดว่า จะเป็นการดีกว่าที่จะไม่เชื่อฟังอาจารย์เย่มากเกินไปนัก เป็นไปได้คือให้เขาเห็นว่าภายในใจของข้านั้นยังอาลัยอาวรณ์เต๋าไท่เจินอยู่ ที่อาจารย์คิดก็คือ หากอาจารย์เย่รู้สึกว่าอาจารย์นั้นไม่มีประโยชน์อะไร โชคดีก็อาจจะให้อาจารย์กลับสหรัฐอเมริกาไป แบบนั้นก็จะเป็นเรื่องที่ดีอย่างมาก……”
“จริงเหรออาจารย์……”หลงซือฉีพูดด้วยความตกใจ“เมื่อครู่ท่านบอกว่า คุณเย่เป็นคนให้โอสถเม็ดหนึ่งกับท่าน จึงช่วยให้ท่านได้บรรลุถึงแดนสว่างชั้นสูงสุดได้ แต่ท่านกินโอสถที่คุณเย่ให้มาแล้ว แต่กลับไม่อยากจะทำงานให้คุณเย่ นี่มันที่คนเขาเรียกกันว่าชอบของฟรีหรือเปล่า？”
หงฉางชิงพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน“อะไรคือชอบของฟรี……ซือฉี เป็นสาวเป็นนางพูดจาให้มันดีๆหน่อยได้ไหม……”
หลงซือฉีส่ายหน้าและพูดว่า“อาจารย์ ท่านยังไม่ได้อธิบายกับฉันให้เข้าใจเลย ว่าเรื่องพวกนี้มันเกี่ยวอะไรกับผลการฝึกฝนของท่าน？”
หงฉางชิงพูดอย่างหดหู่ใจ“อย่าพูดเลย ก็เพราะข้าอยากได้ของ……โอ้ไม่ใช่ เพราะข้าเองยังเอาแต่เป็นพะวงกับเต๋าไท่เจิน ทำให้อาจารย์เย่ไม่พอใจ ดังนั้นอาจารย์เย่ก็จึงปิดผนึกเส้นลมปราณของข้า เหตุการณ์เป็นเหมือนกับเจ้าเมื่อครั้งที่แล้ว แต่ของเจ้ายังดี อาจารย์เย่ได้ช่วยเจ้าบรรลุจากนักบู๊ห้าดาวเป็นแดนสว่างชั้นสูงสุด จากนั้นก็ปิดผนึกเจ้าให้อยู่ที่นักบู๊ห้าดาว แต่ข้านั้นแย่ยิ่งกว่า……อาจารย์เย่ปิดผนึกเส้นลมปราณเส้นที่สี่ของข้า ข้าที่จากนักบู๊แดนสว่างชั้นสูงสุด ถูกปิดผนึกจนกลายเป็นนักบู๊สี่ดาว……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...