ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5476

“แดนสว่างชั้นสูงสุด？！”หลงซือฉีพูดอย่างตื่นตระหนก“อาจารย์……ท่าน……ท่านบรรลุแดนสว่างชั้นสูงสุดแล้วเหรอ？ทำไมเมื่อคราวที่แล้วไม่เห็นท่านเอ่ยพูดถึงเลย ？”

“แค่กแค่ก……”หงฉางชิงพูดอย่างลำบากใจ“ก่อนที่เจ้าจะมาในครั้งนั้น อาจารย์ได้บรรลุแดนสว่างชั้นสูงสุดแล้วจริงๆ ในตอนนั้นอาจารย์เย่อยากให้อาจารย์เอาวิชาบู๊ของเต๋าไท่เจินออกมา อาจารย์เองเอาจิตใจที่คับแคบของตนไปคิดกับคนที่ใจคอกว้างขวาง คิดว่าอาจารย์เย่ต้องการจะล้วงความลับเคล็ดวิชาของเต๋าไท่เจิน ดังนั้นอาจารย์จึงปฏิเสธอาจารย์เย่เพราะไม่อยากจะทำเรื่องที่ผิดต่อสำนัก……”

หลงซือฉีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ“แล้วสิ่งนี้มันเกี่ยวกับผลการฝึกฝนของท่านยังไง ？”

“เฮ้อ เกี่ยวกันอย่างมากเลยล่ะ……”หงฉางชิงถอนหายใจแล้วกล่าว“ตอนที่อาจารย์ปฏิเสธอาจารย์เย่ในตอนนั้น ก็ยอมรับว่าจิตใจนั้นคับแคบไป แม้อาจารย์จะได้รับโอกาสจากอาจารย์เย่ แต่อาจารย์ก็เป็นหัวหน้าสำนักมานานหลายปี ให้อาจารย์มาคอยรับใช้ผู้อื่นแบบนี้ ในใจของอาจารย์เองก็ไม่ค่อยจะยินดีเท่าไร ดังนั้นจึงคิดว่า จะเป็นการดีกว่าที่จะไม่เชื่อฟังอาจารย์เย่มากเกินไปนัก เป็นไปได้คือให้เขาเห็นว่าภายในใจของข้านั้นยังอาลัยอาวรณ์เต๋าไท่เจินอยู่ ที่อาจารย์คิดก็คือ หากอาจารย์เย่รู้สึกว่าอาจารย์นั้นไม่มีประโยชน์อะไร โชคดีก็อาจจะให้อาจารย์กลับสหรัฐอเมริกาไป แบบนั้นก็จะเป็นเรื่องที่ดีอย่างมาก……”

“จริงเหรออาจารย์……”หลงซือฉีพูดด้วยความตกใจ“เมื่อครู่ท่านบอกว่า คุณเย่เป็นคนให้โอสถเม็ดหนึ่งกับท่าน จึงช่วยให้ท่านได้บรรลุถึงแดนสว่างชั้นสูงสุดได้ แต่ท่านกินโอสถที่คุณเย่ให้มาแล้ว แต่กลับไม่อยากจะทำงานให้คุณเย่ นี่มันที่คนเขาเรียกกันว่าชอบของฟรีหรือเปล่า？”

หงฉางชิงพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน“อะไรคือชอบของฟรี……ซือฉี เป็นสาวเป็นนางพูดจาให้มันดีๆหน่อยได้ไหม……”