เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5478

หลงซือฉีรีบตอบกลับ“คุณเย่ อาจารย์ท่านแก่แล้วต่อหน้คุณยังแทนตัวเองว่าผม ฉันเป็นศิษย์สายตรงของเขา ต่อหน้าคุณเป็นผู้น้อยนั้นถูกต้องแล้ว ……”

เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดติดตลก“เจอกันครั้งนี้ ดูเหมือนคุณหลงจะสุภาพกว่าครั้งก่อนมาก”

หลงซือฉีพูดอย่างขัดเขิน“ครั้งก่อนผู้น้อยเสียมารยาท ขอได้โปรดคุณเย่อย่าถือสา……”

เย่เฉินพยักหน้ารับ และพูดอย่างสบายๆว่า“ได้ยินว่าคุณหลงได้พาคนทั้งหมดของเต๋าไท่เจินมาที่เมืองจินหลิงแล้ว ？”

“ใช่ค่ะ……”หลงซือฉีพูดอย่างเคารพ“คุณเย่ คนของเต๋าไท่เจินทั้งหมดสองร้อยสิบเจ็ดคน วันนี้ได้มาถึงที่เมืองจินหลิงทั้งหมดแล้ว……”

พูดจบ หลงซือฉีก็ไม่ปิดบัง พูดตรงเข้าประเด็น“คุณเย่ ที่ผู้น้อยมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้ อยากจะขอร้องคุณเห็นแก่อาจารย์ผู้เฒ่าชรา รับเต๋าไท่เจินเข้าร่วมสำนักด้วย……”

เย่เฉินถามด้วยความสงสัย“ทำไมต้องเห็นแก่คนเป็นอาจารย์？เขาได้ส่งมอบตำแหน่งหัวหน้าสำนักให้คุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ？”

หลงซือฉีพูดโพล่งออกมาอย่างไม่ต้องคิด“เรียนคุณเย่ ผู้น้อยกลับไปแล้วได้ขบคิดเรื่องนี้อย่างละเอียดรอบคอบ ไม่ว่ายังไงก็รับตำแหน่งหัวหน้าสำนักเต๋าไท่เจินนี้ไม่ได้ ดังนั้นก็จึงสละสิทธิ์นี้ด้วยตัวเองแล้ว”

“สละสิทธิ์แล้ว？”ใบหน้าเย่เฉินประหลาดใจ จ้องมองหลงซือฉี แล้วหันมองหงฉางชิงที่ใบหน้ากลัดกลุ้ม เอ่ยถามอย่างสงสัย“มันสละสิทธิ์ได้ด้วยเหรอ？พวกคุณได้ผ่านขั้นตอนการส่งมอบตำแหน่งกันแล้วไม่ใช่เหรอ？”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน