ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5478
หลงซือฉีรีบตอบกลับ“คุณเย่ อาจารย์ท่านแก่แล้วต่อหน้คุณยังแทนตัวเองว่าผม ฉันเป็นศิษย์สายตรงของเขา ต่อหน้าคุณเป็นผู้น้อยนั้นถูกต้องแล้ว ……”
เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดติดตลก“เจอกันครั้งนี้ ดูเหมือนคุณหลงจะสุภาพกว่าครั้งก่อนมาก”
หลงซือฉีพูดอย่างขัดเขิน“ครั้งก่อนผู้น้อยเสียมารยาท ขอได้โปรดคุณเย่อย่าถือสา……”
เย่เฉินพยักหน้ารับ และพูดอย่างสบายๆว่า“ได้ยินว่าคุณหลงได้พาคนทั้งหมดของเต๋าไท่เจินมาที่เมืองจินหลิงแล้ว ？”
“ใช่ค่ะ……”หลงซือฉีพูดอย่างเคารพ“คุณเย่ คนของเต๋าไท่เจินทั้งหมดสองร้อยสิบเจ็ดคน วันนี้ได้มาถึงที่เมืองจินหลิงทั้งหมดแล้ว……”
พูดจบ หลงซือฉีก็ไม่ปิดบัง พูดตรงเข้าประเด็น“คุณเย่ ที่ผู้น้อยมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้ อยากจะขอร้องคุณเห็นแก่อาจารย์ผู้เฒ่าชรา รับเต๋าไท่เจินเข้าร่วมสำนักด้วย……”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย“ทำไมต้องเห็นแก่คนเป็นอาจารย์？เขาได้ส่งมอบตำแหน่งหัวหน้าสำนักให้คุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ？”
หลงซือฉีพูดโพล่งออกมาอย่างไม่ต้องคิด“เรียนคุณเย่ ผู้น้อยกลับไปแล้วได้ขบคิดเรื่องนี้อย่างละเอียดรอบคอบ ไม่ว่ายังไงก็รับตำแหน่งหัวหน้าสำนักเต๋าไท่เจินนี้ไม่ได้ ดังนั้นก็จึงสละสิทธิ์นี้ด้วยตัวเองแล้ว”
“สละสิทธิ์แล้ว？”ใบหน้าเย่เฉินประหลาดใจ จ้องมองหลงซือฉี แล้วหันมองหงฉางชิงที่ใบหน้ากลัดกลุ้ม เอ่ยถามอย่างสงสัย“มันสละสิทธิ์ได้ด้วยเหรอ？พวกคุณได้ผ่านขั้นตอนการส่งมอบตำแหน่งกันแล้วไม่ใช่เหรอ？”
หงฉางชิงที่อยู่ข้างๆพูดอย่างจนใจ“อาจารย์เย่ เดิมทีผมคิดว่าส่งมอบตำแหน่งให้หลงซือฉีแล้ว ก็สามารถทำงานรับใช้ท่านได้อย่างสบายใจ แต่ผมไม่รู้จริงๆว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ช่างเป็นความโชคร้ายของสำนักจริงๆ……”
พูดมาถึงตรงนี้ เขาทอดถอนใจไปทีหนึ่ง แล้วกล่าว“สิ่งสำคัญคือตอนที่ส่งมอบตำแหน่งในตอนนั้น ผมเองก็เพราะเชื่อใจในตัวซือฉี ไม่คิดจะทิ้งหลักฐานอะไรไว้ให้ มาตอนนี้เจ้าซือฉีจู่ๆก็กลับมารู้สึกเสียใจ ทำเอาผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี……”
เย่เฉินยกยิ้ม แล้วมองไปยังหลงซือฉี เอ่ยถามเธอ“ในเมื่อคุณหลงไม่คิดจะรับตำแหน่งหัวหน้าสำนัก แล้วทำไมถึงยังโยกย้ายเต๋าไท่เจินทั้งหมดมาที่เมืองจินหลิงตามแต่ใจตัวเองแบบนี้ด้วยล่ะ ？”
ท่าทีหลงซือฉีแข็งค้างไป แล้วรีบพูดตอบกลับ“เรียนคุณเย่ ผู้น้อยรู้ว่าคุณมีพลังอภินิหาร หลายปีมานี้เต๋าไท่เจินไม่มีการพัฒนาที่ก้าวหน้ามากนัก ผู้น้อยหวังเพียงว่า ภายใต้การช่วยเหลือของคุณเต๋าไท่เจินจะก้าวไปอีกขั้นหนึ่งได้ ดังนั้นก็จึงโยกย้ายเต๋าไท่เจินมาตามอำเภอใจ……หากคุณยินยอมรับเต๋าไท่เจินเข้าร่วมด้วย เต๋าไท่เจินของเราทุกคนจะต้องจดจำพระคุณนี้ของคุณอย่างแน่นอน และในภายภาคหน้าอาจได้มีโอกาสรับใช้คุณ ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...