ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5479
สำหรับเต๋าไท่เจิน เย่เฉินนั้นไม่ค่อยจะรู้จักเท่าไร
แต่ทว่าสำนักนี้สามารถจะขยับขยายจนมีคนถึงสองร้อยกว่าคนได้ ลำพังแค่เรื่องนี้ ก็ถือว่าควรค่าแก่การสืบทอดมานับพันปีได้
แต่เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ แม้ลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจินจะมีอยู่เป็นจำนวนมาก แต่หงฉางชิงผู้เก่งกาจก็อยู่ตรงหน้านี้ ซึ่งก็พอจะเห็นได้ว่าความเข็งแกร่งของเต๋าไท่เจินนั้นไม่ได้เก่งกาจเท่าไร แดนสว่างชั้นสูงสุด ก็คงน่าจะมีแค่หงฉางชิงคนเดียวเท่านั้น และหลงซือฉีในฐานะตัวเลือกหัวหน้าสำนัก ความแข็งแกร่งนั้นก็มีเพียงแค่นักบู๊ห้าดาวเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สมาชิกของเต๋าไท่เจินส่วนใหญ่ความแข็งแกร่งเกรงว่าก็น่าจะต่ำกว่านักบู๊สามดาว ที่สูงกว่านักบู๊สามดาวก็คงน่าจะมีแค่ไม่กี่คน
หากต้องการแค่เข้าร่วมสำนักของตัวเอง เย่เฉินย่อมต้องยินดีอยู่แล้ว เพราะมีนักบู๊กว่าสองร้อยคนยอมมาสวามิภักดิ์ ที่อยู่เหนือนักบู๊ห้าดาวขึ้นไป สามารถเอามาเพิ่มพูนความแข็งแกร่งได้ ส่วนที่ต่ำกว่านักบู๊สามดาว คงไม่ไหวจริงๆ ให้พวกเขาไปเป็นลูกน้องของหงห้า เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ย่อมจะสามารถเพิ่มอำนาจและอิทธิพลให้หงห้าได้อีกเท่าตัวอย่างแน่นอน
ทว่า ปัญหาอยู่ที่เหล่าเต๋าไท่เจินที่หลงซือฉีพามาเข้าร่วมกับตัวเองนั้น ไม่ได้ยินดีที่จะมารับใช้ตัวเอง แต่หวังเพียงอยากจะใช้การสวามิภักดิ์กับแรงงานของพวกเขา มาเพื่อแลกเปลี่ยนกับตัวเอง อีกทั้งยังเป็นการแปลกเปลี่ยนที่ไม่ทัดเทียม จุดประสงค์ก็เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งในวิถีบู๊ของพวกเขา
ดังนั้นในส่วนนี้ เย่เฉินประเมินว่า ต่อให้ตัวเองจะรับเต๋าไท่เจินเข้าร่วมด้วย แต่เต๋าไท่เจินนั้นก็ใช่ว่าจะอยู่ในโอวาทจริงๆ
เมื่อเทียบกับสำนักว่านหลงและตระกูลเหอแล้ว ความจงรักภักดีนั้นยังห่างไกลอยู่มาก
อยากจะให้เป็นเหมือนอย่างสำนักว่านหลงนั้น ยังมีหนทางอีกยาวไกลที่ต้องเดิน
ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เย่เฉินพูดกับหลงซือฉี“คุณหลง อาจารย์หงของคุณในตอนนี้ได้ตัดสินใจที่จะรับใช้ผมแล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เขาจะทำการฝึกสอนที่ช็องเซลีเซียนสปา และในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า สมาธิของเขาคงยากที่จะแยกออกได้ ดังนั้นภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาไม่เหมาะที่จะเป็นหัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินจริงๆ”
หลงซือฉีรีบพูดว่า“คุณเย่ ฉันสามารถรับตำแหน่งหัวหน้าสำนักของเต๋าไท่เจินได้ แต่หวังว่าคุณจะให้โอกาสเต๋าไท่เจินด้วย ！”
หลงซือฉีเม้มริมฝีปาก และพยักหน้ารับอย่างช้าๆ
เย่เฉินไม่ได้ปฏิเสธเธอโดยสิ้นเชิง ซึ่งสำหรับเธอแล้ว มันก็เป็นเรื่องที่หาได้ยากยิ่ง
ไม่เช่นนั้นหากเย่เฉินปฏิเสธออกมาตรงๆ และอาจารย์หงฉางชิงเองก็ไม่ยอมที่จะเหลียวแลเต๋าไท่เจินขึ้นมาจริงๆ อย่างนั้นตัวเองที่อยู่ตรงนี้ก็ขี่หลังเสือและลงยากแล้ว
ไม่มีทางเลือก หลงซือฉีทำได้เพียงพูดอย่างเคารพ“คุณเย่ ซือฉีเข้าใจความหายของคุณ คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะพยายามสร้างขวัญและกำลังให้กับลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจินทุกคน ขณะเดียวกันก็จะคิดหาหนทางให้พวกเขาปรับตัวกับสภาพแวดล้อมของเมืองจินหลิงนี้ให้ได้โดยเร็วที่สุด ”
เย่เฉินพยักหน้า และถามเธอ“โรงแรมที่พ่อของคุณซื้อให้อยู่ที่ไหน？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...