หลงซือฉีตอบ“เรียนคุณเย่ โรงแรมที่พ่อของฉันซื้อ เป็นโรงแรมรีสอร์ตในเขตชานเมืองทางตอนใต้ของเมืองจินหลิง ”
“ดี”เย่เฉินกล่าว“สภาพแวดล้อมในแถบชานเมืองนั้นค่อนข้างจะเรียบง่ายและสบายๆ สถานที่ของโรงแรมรีสอร์ตก็น่าจะกว้างขวาง คนจำนวนมากพักกันอยู่ที่นั่นก็คงไม่น่าเบื่อเท่าไร ”
พูดจบ เย่เฉินก็ชี้ไปทางหงฉางชิง และพูดกับหลงซือฉี“แบบนี้แล้วกัน วันนี้ให้อาจารย์ของคุณได้ไปพบเจอกับเหล่าลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจินก่อน ปลอบขวัญพวกเขาให้อารมณ์สงบลง และช่วงนี้ก็ให้พวกเขาได้ทำความคุ้นเคยกับเมืองจินหลิง ส่วนตำแหน่งหัวหน้าสำนักนั้น ในเมื่อคุณเองยังไม่อยากจะรับมัน ก็ให้ใช้ชื่อของอาจารย์คุณไปก่อน ”
หงฉางชิงพูดอย่างลำบากใจ“อาจารย์เย่ ใช้ชื่อเป็นหัวหน้าสำนักนั้นไม่มีปัญหาครับ ตอนนี้ผมไม่รู้เลย ว่าจะอธิบายกับลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจินยังไงกับเรื่องที่ให้พวกเขาโยกย้ายมาที่เมืองจินหลิงนี้ ……”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“เรื่องนี้ก็ง่ายมาก ก่อนหน้านี้สำหรับเต๋าไท่เจินของพวกคุณแล้ว《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》นั้นก็น่าจะเป็นความลับมาก เพราะก่อนที่คุณจะส่งมอบตำแหน่งให้กับคุณหลงนั้น เธอก็ยังไม่เคยได้สัมผัสถึง《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ในฉบับที่สมบูรณ์ ดังนั้นหากวันนี้คุณไปเจอกับลูกศิษย์ของเต๋าไท่เจิน คุณก็บอกพวกเขาว่าคุณได้ค้นพบเนื้อหาส่วนหลังของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》โดยบังเอิญ และกำลังทำการจำแนกและทำความคุ้นเคยกับมันอยู่ ดังนั้นก็เอา《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ชุดนั้นของเต๋าไท่เจินให้พวกเขาไปก่อนอย่างไม่ต้องปิดบัง และให้พวกเขาใช้เวลาในช่วงนี้ทำการฝึกฝนอย่างตั้งใจ ”
“ขณะเดียวกันก็รับปากกับพวกเขา รอให้พวกเขาคุ้นเคยกับบทแรกของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》แล้ว คุณเองก็พอจะเรียบเรียงเนื้อหาส่วนหลังได้พอประมาณ ก็จะส่งต่อเนื้อหาส่วนหลังนั้นให้พวกเขา เมื่อเป็นเช่นนี้ ให้พวกเขาได้มีอะไรทำไปด้วย และมีเป้าหมายที่ต้องไล่ตามและมุ่งมั่น พวกเขาก็จะพยายามมันอย่างเต็มที่แน่นอน”
ส่วนในอนาคตเต๋าไท่เจินจะสามารถมาทำประโยชน์อะไรให้กับตัวเองได้ไหมนั้น เย่เฉินคิดว่า ขอเพียงให้หงฉางชิงกับหลงซือฉีเชื่อฟังคำและปฏิบัติตามตัวเองได้ ก็ถือว่าสำเร็จไปกว่าครึ่งแล้ว
หลงซือฉีในตอนนี้ก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าถึงแม้เย่เฉินจะยังไม่ได้พูดอย่างชัดเจนว่าจะรับเต๋าไท่เจินเข้าร่วมด้วย แต่ก็กลับมอบวิชาบู๊《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ให้อย่างใจกว้าง และให้ทางออกที่เยี่ยมยอดกับตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ ตัวเองก็ไม่ต้องมาเป็นกังวลว่าจะปลอบขวัญศิษย์ของเต๋าไท่เจินยังไง
ในตอนนี้เอง เย่เฉินก็พูดขึ้นว่า“คุณหลง ในช่วงนี้ คุณสามารถมาฟังการบรรยายของอาจารย์คุณได้ คุณมาติดตามเขา ก็สามารถจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ได้ และหลังจากที่คุณมีความเข้าใจในเรื่องพวกนี้แล้ว ก็ส่งต่อไปยังศิษย์ของเต๋าไท่เจินคนอื่นๆ แบบนี้ก็จะทำให้คุณมีอิทธิพลในเต๋าไท่เจินด้วย รอจนความแข็งแกร่งโดยรวมของเต๋าไท่เจินเพิ่มมากขึ้น และตัวคุณเองก็เป็นที่ยอมรับในหมู่ลูกศิษย์ลูกหาแล้ว เรื่องที่คุณพูดมา ผมย่อมต้องเก็บไปพิจารณา”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...