แผนชั่วคราวที่เย่เฉินให้มา หงฉางชิง หลงซือฉีและสมาชิกกว่า 200 คนของเต๋าไท่เจินล้วนพิจารณาแล้ว
ประการแรกพลังงานทั้งหมดของหงฉางชิงใช้ไปกับการฝึกฝนนักบู๊ที่โรงแรมโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี ดังนั้นเขาจึงต้องไม่มีพลังงานทีเหลือมากพอจะดูแลสาวกของ เต๋าไท่เจิน
ประการที่สองหลงซือฉีหวังว่าเย่เฉินสามารถดูแลเต๋าไท่เจินให้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่เย่เฉินคิดว่าโอกาสของเต๋าไท่เจินยังไม่สุกงอม
และหงฉางชิงในฐานะหัวหน้าสำนักในสำหรับสาวกของเต๋าไท่เจิน หากเขาไม่ได้แสดงตัวในช่วงเวลานี้มันจะกระตุ้นความสงสัยของสาวกเต๋าไท่เจินแน่นอน ในเมื่อทุกคนมีเดินทางไกลหลายหมื่นลี้เพื่อมาจินหลิงแต่หัวหน้าสำนักไม่ปรากฏตัวมันไม่มีเหตุผลจริงๆ
ดังนั้นเย่เฉินจึงให้หงฉางชิงนำ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》บทแรกออกมาทั้งหมด ซึ่งเป็นเรื่องดีอย่างที่สุดสำหรับสาวกเต๋าไท่เจิน ซึ่งมากพอที่จะเก็บพลังของพวกเขาไว้เป็นเวลานานในอนาคต หลังจากที่หงฉางชิงเปิดเผยเนื้อหาของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 สาวกเหล่านี้ก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง เช่นนั้นทั้งหงฉางชิงและหลงซือฉีไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงเอาใจสาวกเต๋าไท่เจิน
หงฉางชิงสามารถตั้งใจสอนศิลปะการต่อสู้ที่นี่และ หลงซือฉีได้ทั้งสองฝ่าย เขาไม่เพียงแต่ได้รับผลประโยชน์บางอย่างจากหงฉางชิงเท่านั้น แต่เขายังสามารถเพิ่มพูนอำนาจของเขาในเต๋าไท่เจินจากการส่งให้สาวกเต๋าไท่าเจิน
ด้วยวิธีนี้ไม่นานจิตใจของทางทหารเต๋าไท่เจินจะค่อยๆคงที่และอำนาจการควบคุมของหลงซือฉีจะค่อยๆมากขึ้น ถึงเวลานั้นหงฉางชิงจะส่งต่อตำแหน่งหัวหน้าสมาคมให้กับหลงซือฉีอย่างเป็นทางการต่อหน้าสาวกทุกคน และทุกอย่างจะสำเร็จโดยดี
หงฉางชิงยังถือได้ว่ารอบคอบและมีไหวพริบ หลังจากฟังคำพูดของเย่เฉินแล้ว เขารู้ว่าวิธีแก้ปัญหาของเย่เฉินคือการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวและเขาไม่พบข้อบกพร่องใด ๆ
แต่หลงซือฉีไม่คิดว่าเย่เฉินจะยินดีให้เขาเข้าร่วมการฝึกศิลปะการต่อสู้ที่ น้ำพุร้อนช็องเซลี ดังนั้นเขาจึงรู้สึกขอบใจอย่างที่สุด
ในขณะที่เขาพูดหงฉางชิงก็ไม่รอให้หลงซือฉีแสดงความคิดเห็นของเขากล่าวเสริมว่า: "อ่อ แล้วต่อไปอย่าพูดเรื่องเตายาอีกให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ!"
ตอนนี้หลงซือฉีก็ไม่ได้ยุ่งเรื่องเตายาอีก ดังนั้นเขาจึงตกลงโดยไม่ลังเลและพูดว่า "อาจารย์อย่ากังวล ตั้งแต่นี้ซือฉีจะไม่พูดถึงเรื่องเตายาอีก!"
ในที่สุดหงฉางชิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก หากหลงซือฉีเต็มใจช่วยเขาเก็บความลับเรื่องเตายา เขาจะไม่กลายเป็นคนผิดสำหรับเต๋าไท่เจิน อย่างน้อยที่สุดเขาจะไม่กลายเป็นคนผิดที่ถูกเปิดโปง
หงฉางชิงที่ผ่อนคลายมองไปหลงซือฉีและพูดอย่างสบายใจ: "ซือฉี ในฐานะอาจารย์ ผมรู้สึกว่าตอนนี้เตายาอยู่ในมือของอาจารย์เย่แล้ว มันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคุณ ผมและเต๋าไท่เจิน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น แค่หลังจากที่อ่านเนื้อหาของ 《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 ก็มีค่ามากกว่าเตายานั้นมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโอกาสที่อาจารย์เย่จะนำมาให้เราในอนาคต คุณคิดอย่างไร"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...