หลงซือฉีเงียบไปครู่หนึ่งพยักหน้าเบาๆและพูดอย่างจริงจัง: "เตายาได้รับการสืบทอดมาในมือของเต๋าไท่เจินนับพันปีแต่ไม่เคยช่วยเต๋าไท่เจินให้ฝึกฝนปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริงแม้แต่คนเดียว คิดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย หรือว่าไม่สามารถเกิดประสิทธิภาพสูงสุดในมือของเต๋าไท่เจิน แต่ในทางกลับกันคุณเย่ที่ใส่พลังพิเศษบางอย่างเข้าไปในร่างกายของข้าซึ่งเป็นพลังที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้และเขาก็สามารถเข้าถึงชีพจรของข้าได้ทั้งหมดในทันที ด้วยเรื่องนี้จะเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของคุณเย่นั้นแข็งแกร่งกว่าบรรพบุรุษของเต๋าไท่เจินที่มีอายุหลายพันปีไม่รู้เท่าไหร่"
"ใช่" หงฉางชิงถอนหายใจและพูดว่า “คุณพูดเช่นนี้ ในฐานะอาจารย์ผมก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก..."
...
ตามที่เย่เฉินคาดไว้
เมื่อหงฉางชิงเปิดเผยเนื้อหาบทแรกของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》ทั้งหมด เหล่าสาวก เต๋าไท่เจินเต๋าไท่เจินก็มีความสุขอย่างที่สุด
ตามกฎของเต๋าไท่เจินเนื้อหาของบทแรกของ 《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 แบ่งออกเป็นสี่ส่วน สาวกทุกคนในสำนักจะได้รับส่วนแรกของ 《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 แต่หากอยากจะได้ส่วนที่สองผลการฝึกฝนจะต้องถึงระดับนักบู๊สามดาว
ส่วนที่สามจะต้องถึงระดับนักบู๊ห้าดาว
สำหรับส่วนสุดท้ายส่วนที่สี่ขึ้นอยู่กับปัจจัยสองประการ
ประการแรก ผลฝึกฝนบรรลุไปถึงนักบู๊ระดับหกดาวหรือไม่
ประการที่สอง กำลังจะกลายเป็นหัวสำนักคนต่อไปหรือไม่
ผลการฝึกฝนของหลงซือฉีเพิ่งก้าวไปสู่นักบู๊ระดับห้าดาวได้ไม่นาน ดังนั้นก่อนที่เธอจะมาจินหลิง เธอจึงได้รับเพียงสามส่วนแรกของ《จิตกลียุคเต๋าไท่เจิน》 เท่านั้น แต่หลังจากที่มาเจอหงฉางชิงที่หลินหลง เนื่องจากำลังจะเป็นผู้สืบทอดหัวหน้าสมาคมคนต่อไปจึงได้รับส่วนที่สี่
สาวกของเต๋าไท่เจินก็รู้ถึงกฎนี้เป็นอย่างดี ดังนั้นสาวกเกือบทุกคนในสำนักจึงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อพัฒนาผลการฝึกฝนและพยายามเรียนรู้เพิ่มเติม
แต่ตอนนี้กฎของเต๋าไท่เจินที่สืบทอดมานับพันปีก็ถูกหงฉางชิงทำลายทันที
ขณะที่หลงซือฉีกำลังจะขับรถส่งหงฉางชิงกลับไป จู่ๆหงฉางชิงก็ได้รับโทรศัพท์จากยายของเฉินเย่
หงฉางชิงรีบรับสายและพูดด้วยความเคารพว่า "นายหญิงใหญ่อาน เหตุใดจึงคิดโทรข้ากะทันหัน?"
ยายเย่เฉินกล่าวว่า: "อาจารย์หง ช่วงนี้โฉงชิวกำลังให้พ่อบ้านไปจัดหาบ้านในจินหลิง และตระกูลอานกำลังวางแผนที่จะเดินทางไปจินหลิงในเร็วๆนี้ ดังนั้นข้าจึงอยากจะขอให้คุณช่วยฉันดูฮวงจุ้ยของบ้านหลังรี้ คุณว่างหรือไม่?
หงฉางชิงพูดอย่างรวดเร็ว: "ว่างครับ ว่างครับ นายหญิงใหญ่อานจะมาเมื่อไหร่"
ยายเย่เฉินกล่าวว่า: "อีกสองสามวันนี้ หากไม่มีปัญหาเรื่องที่พักอาจจะไปได้ทุกเมื่อคงต้องรบกวนให้คุณช่วย"
หงฉางชิงพูดโดยไม่ลังเล: "ไม่มีปัญหาครับนายหญิงใหญ่อาน นายหญิงส่งที่อยู่ผมแล้วผมจะไปที่นั่นทันที!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...