ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 548
บทที่548
พูดจบ เธอก็พูดกับหม่าหลันว่า:"แม่ แม่อย่าทำให้พ่อลำบากใจเลย ปกติเขาก็ไม่ได้ใช้อะไร ตอนนี้อยากเลี้ยงข้าวสักมื้อ เพิ่มความสัมพันธ์ แม่เถียงกับพ่อทำไมเนี่ย?"
หม่าหลันพูดอย่างไร้เหตุผล:"ฉันอยากให้ที่บ้านประหยัดไงอยู่นี่ไง? สองหมื่นหยวนกินข้าวหนึ่งมื้อ บ้านเราเป็นบ้านแบบนั้นเหรอ?"
พูดจบ เธอก็มองเซียวฉางควนอย่างโมโห แล้วพูดว่า:วันนี้นายต้องให้เงิน ไม่มีก็ต้องให้!"
เซียวชูหรันจะไม่รู้ว่าหม่าหลันคิดยังไงได้ไง
แม่ของตัวเอง ใช้คำว่าอยากรวยจนเป็นบ้าไปแล้วนั้นไม่เพียงพอที่จะบรรยาย ถ้าวันนี้พ่อไม่ให้เงิน เกรงว่าจะหนีไปได้ยาก
เธอพูดว่า:"แม่ อย่าทำให้พ่อลำบากใจเลย 10,000 หยวนไม่ใช่เหรอ ฉันให้ก็ได้"
"ได้!" หม่าหลันพูดอย่างตื่นเต้นทันที:"โอนให้ฉันในวีแชท!"
เซียวชูหรันพยักหน้า หยิบมือถือออกมา และโอนเงิน 10,000 หยวนให้หม่าหลัน
หม่าหลันเปิดวีแชท และคลิกเพื่อรับเงิน หลังจากได้รับเงินแล้วก็ยิ้มกว้าง
จากนั้นเธอก็บอกในกลุ่มห้าคนทันที:"เพื่อนๆ ตอนบ่ายไปทำหน้า ฉันขอไปด้วยสิ!"
คนในกลุ่มถามว่า:"เอ๊ะ เมื่อเช้าเธอบอกว่าตอนเย็นเธอไม่ว่างนี่?"
หม่าหลันรีบตอบว่า:"เดิมทีฉันจะไปซื้อของ แต่ขาเจ็บนิดหน่อย ไม่ไปแล้ว ไปทำหน้าที่ร้านเสริมสวย ผ่อนคลายสักหน่อย!"
เซียวชูหรันถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเธอเห็นแม่ของเธอเห็นเงินแล้วยิ้ม เธอไม่รู้ว่า ตอนนี้แม่ของเธอได้เล่นเงินออมทั้งหมดของครอบครัวแพ้ไปแล้ว
ท้ายที่สุดผู้ชายควรไปทำงานข้างนอก พอกลับมาบ้าน ก็ได้รับการรับใช้จากภรรยาอย่างดี จะให้เขาจะทำงานบ้านที่บ้านได้อย่างไร?
ในแง่หนึ่งเธอก็รู้สึกไม่คุ้มอย่างยิ่งแทนเย่เฉิน อีกแง่หนึ่งก็มีความอยาก ที่จะเป็นผู้หญิงที่รับใช้เย่เฉินที่บ้าน
เย่เฉินวางสาย เซียวชูหรันก็พูดว่า:"เย่เฉิน เพื่อนนายมารับแล้วใช่ไหม?"
"ใช่"เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า:"หลานสาวของเพื่อนนะ พอดีมารับผมไปด้วยกัน"
เซียวชูหรันตอบอืม ไม่ได้คิดมาก แล้วพูดว่า:"งั้น นายไปเถอะ ฉันล้างจานเอง อย่าให้คนอื่นรอนาน"
เย่เฉินรีบพูดว่า:"ไม่เป็นไรที่รัก ให้หล่อนรอสักแป๊ปก็ได้ ผมเก็บเสร็จค่อยไป"
เซียวชูหรันรีบผลักเขาไป แล้วพูดว่า:"โอ้ย ฉันเก็บเอง นายมีธุระก็ไปก่อนสิ อย่าให้คนอื่นรอนาน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...